Ülkede kriz olunca, iki genç Türk gazeteci yurt dışına çıkmış. Birkaç hafta barlarda zaman geçirip, hayatın tadını çıkaran iki kafadar, paraları bitince, iş aramaya başlamışlar. Bir gün, iki gün, bir hafta, iki hafta derken, iş bulma ümitleri iyice kırılan Türk gazeteciler "ÇİFTLİKTE ÇALIŞACAK İŞÇİ ARANIYOR" diye bir ilan görünce, hemen koşarak gitmişler. Çiftlik sahibi, bunları tepeden tırnağa şöyle bir süzdükten sonra ellerine birer kürek tutuşturmuş, büyükçe bir ahırın kapısına götürmüş ve demiş ki: 

- Bu ahırdaki gübreyi, 50 metre ilerideki kuyuya taşımanızı istiyorum. Bu iş için size her çalışma saati için 5 Euro ücret, günde üç öğün yemek ve yatacak yer de veririm. 

Umutsuzluktan umuda ulaşan bizim genç gazeteciler, bir haftalik işi iki günde bitirivermişler. Ahır pırıl pırıl olmus. Bizimkilerin çalışmalarından son derece memnun olan çiftlik sahibinin ağzı kulaklarındaymış ve çiftlikte sürekli iş önermis. Bizimkiler, bir daha sokaklara düşmemek için kabul etmisler. Adam, bu sefer onları bir tavuk çiftligine götürmüs. Makinenin başına gelmisler ve patron işin nasıl yapılacağını anlatmaya başlamış: 

- Size basit bir iş vereceğim çocuklar, şu düğmeye basın, yürüyen bant çalışmaya baslar. Önünüzde iki 

kutu var; iri yumurtaları sağ taraftaki kutuya, küçük yumurtaları sol taraftaki kutuya koyacaksınız. 

Yumurta kutuları dolunca, bantlayıp ait oldukları kolilere yerleştireceksiniz. 
Çiftlik sahibi işi tarif ettikten sonra çekip gitmiş. Bizimkiler de makinenin birer tarafına geçmişler ve düğmeye basmışlar. Yürüyen bant çalışmaya başlamış, önlerine gelen bir yumurtayı gören iki gazeteci başlamış tartışmaya: 

- Bu yumurta büyük. 
- Hayır, bu yumurta küçük. 
- Yahu sen benden daha mı iyi bileceksin? Bu yumurta büyük işte!.. 
- Hadi be sende!.. Küçük işte!.. 
Bunlar tartışırken, yumurta bandı akmaya devam etmiş ve yumurtalar çöp tenekesine düşmeye başlamış. Tam o sırada yanlarından geçen çiftlik sahibi bakmış ki; onlarca yumurta boşa giderken, bizimkiler hâlâ ellerindeki bir yumurtayı tartışıyormuş. Telâşla koşup bandı durduran çiftlik sahibi öfkeyle sormuş: 

- Ne yapıyorsunuz? 
Gençler şaşkın şaşkın bakınca, iyice sinirlenmiş ve tekrar sormuş: 
- Siz Türkiye'de ne is yapıyordunuz? 
Bizimkiler cevap vermiş: 
- Gazeteciydik!.. 
- Gazeteci olduğunuz belli oluyor; birbirinizle tartışmayı çok iyi beceriyorsunuz ama, iyiyle kötüyü ayırt etmeyi bir türlü beceremiyorsunuz!.. 

NE İŞE YARADIN? 

Bektaşi ile Hacı Osmanlı, ramazanda içki içerken yakalanmışlar. Kadı sormuş: 
- Yaptıklarınızın cezasının ne olduğunu biliyor musunuz? 
Hacı Osmanlı af dilemiş: 
- Şeytana uyduk kadı efendi, ne olur bizi affet! 
Kadı, Hacıya idam cezası vermiş. Sıra Bektaşiye gelmiş: 
- Söyle bakalım; sana nası bir ceza verelim? 
- Kadı efendi ben gayrimüslümüm, bana oruç farz değildir. 
Bunun üzerine Kadı Bektaşiyi serbest bırakmış. Bektaşi kadıya sormuş: 
- Kadı efendi, ben de şehadet getirsem, müslüman olsam; arkadaşımı da bağışlar mısın? 
Kadı efendi biraz düşünmüş, gâvuru müslüman yapmanın ona sağlayacağı sevabı hesapladıktan sonra Hacıyı da affetmiş. Kadının huzurundan ayrıldıktan sonra şaşkına dönen Hacı, Bektaşiyi azarlamış: 

- Sen ne biçim adamsın yahu? Bir dinsiz oluyorsun, bir dinli oluyorsun, sende iman yok mu bre münafık? 

Bektaşi gülerek demiş ki: 
- Gâvur oldum; kendimi, müslüman oldum; seni kurtardım be! Peki, sen ne işe yaradın? 

BEŞ PARA 

Temel babasına sorar.
– Babacuğum gözünde benim değerum nedu?
 Babası cevaplar:
– Dünyalar kadar uşağum.
 Temel çok sevinir ve tekrar sorar:
– Peçi Dünya’nun değeru nedu?
 Baba cevap verir:
– Beş para etmez.