Sivri dilli ve nezaketten yoksun bir kadın bir dedikodu yaymakla suçlanıyordu. Köyün bilgesinin huzuruna getirilen kadın “Söylediklerim bir şakaydı, sadece şaka” diyerek itiraz etti.“ Sözlerim başkaları tarafından yanlış anlaşıldı, ben suçlu değilim” diye bağırdı. Ancak dedikoduya maruz kalan mağdur “Temiz adımı kirlettin” diyerek adalet istiyordu. “Bunu düzeltebilirim” dedi suçlanan kadın. “Bütün sözlerimi geri alıyorum ve affedildiğimi varsayıyorum”. Bilge bu sözler karşısında başını salladı ve “Bu kadın yaptığı suçu anlamıyor. Zaman içinde aynısını yine tekrarlayacak” diye düşündü. Bunun üstüne kadına şöyle dedi: “Kuş tüyü yastığımı pazar meydanına getir. Yastığı kes ve içindeki tüylerin her yana dağılmasını sağla. Sonra da bana kuş tüylerini geri getir, her birini. Düşüncesiz sözlerin, bunu yapmazsan bağışlanmayacak”. Kadın bu isteği gönülsüzce kabul etti ve yaşlı bilgenin gerçekten delirdiğini düşündü. Gene de onu gülünç duruma düşürmek için yastığı pazar meydanına getirdi. Yastığı kesti ve kuş tüyleri her yanı kapladı. Kadın onları yakalamaya, kapmaya uğraştı. Her birini tek tek toplamaya çalıştı. Harcadığı güçten bitkin düşerken bu işin mümkün olmadığını anlayıverdi. Elinde çok az miktarda kuş tüyü ile geri dönerek “Onları toplayamadım, her yere dağıldılar” dedi içini çekip başını öne eğerek ve ekledi: “Tıpkı yaydığım dedikodunun sözlerini geri alamayacağım gibi.

SAHİBİNDEN SATILIK 

Temel'in eşi ölmüş, ucuz bir vefat ilanı vermek için bir gazeteye telefon etmiş: 
- Alo, 
- Alo, ben gazetenin ilan görevlisi, buyrun efendim! 
- Efendim ben Trabzon eşrafından Temel, eşim vefat etti. Bir vefat ilanı vermek için aramıştım. 
- Başınız sağolsun efendim. Vefat eden eşiniz için 500 liralık çerçeveli ilan hazırlayalım. İlanda ne yazılmasını istersiniz efendim? 
- Şöyle olsun; "FADİME'Yİ KAYBETTİM, ÜZGÜNÜM." 
 Gazetenin ilan görevlisi sormuş: 
- Sadece 3 kelime mi efendim? 
 - Evet. 
- Temel Bey, isterseniz ilanınızı 8 kelime yapabilirsiniz. 
- Aynı fiyata mı? 
- Evet. 
 Temel sevinçle 5 kelime daha eklemiş; "SAHİBİNDEN SATILIK DİKİŞ MAKİNESİ VAR." 

TÖREDİR HAN'IM  
 
Bu Bir Osmanlı Hikayesi
Bir defasında da, Karacahisar'ın fethinden sonra ku­rulan pazardaki esnaftan vergi alınması yolunda, Os­man Gazi'ye Germiyan'dan birisi gelerek teklif verdi. Ve şöyle dedi: 
-Han'ım bu töredir, bütün memleketlerde vardır ki padişah alır. 
Osman Gazi sordu: 
-Allah mı buyurdu? Yoksa beyler mi yaptılar? 
O adam: 
-Töredir Han'ım. Geçmişten kalmıştır, dedi. 
Osman Gazi çok öfkelendi: 
-Bir kişinin kazandığı başkasının olur mu? Kendi malı olur. Ben onun malına ne koydum ki bana akçe ver, diyeyim. Bre kişi, var git. Artık bu sözü bana söy­leme de sana zararım dokunmasın." dedi. "Bizim vilayetimizde üç lokma helal vardır. Biri madenIer, biri ver­gi, biri de savaşlarda alınan ganimettir. Bizim askeri­miz, gazi askeridir. Şimdi bunlara helal lokma gerektir. Kim askerine haram lokma yedire, o asker haram yiyen olur. Haram yiyenin de vefası olmaz, diye ekledi. 
İşte, Padişahın hak gelirden başkasına iltifat etmediği görülmektedir. Bu yaklaşım ise, Osmanlı'yı cihan devleti yapmıştır.