The document has moved here.
|
|||
İÇİMİZDE Kİ "İT"LER-1 | |||
Tekin Sönmez | |||
Zamanın birinde bir çoban varmış. Emanet koyunları güdermiş. Gel zaman git zaman, her gün sürünün içinden bir koyun eksilir olmuş. 2 tane de davar köpeği varmış. Fakat ne havlama ne başka bir tepki. Çoban mahcup düşüyor tabi. Emanet aldığı hayvanların sahiplerine. İzah da edemiyor. Önüne de geçemiyor olayın. Bir gün niyet etmiş, uyumayacağım diye. Uyur gibi yapacağım bu köpekler ne yapıyor? Göreyim… Gece olmuş, sırtını ağaca yaslayıp, gözlerini kapamış. Bir zaman sonra köpekler yaklaşmışlar; birisi hafifçe burnunu koklamış çobanın, diğeri burnuyla çobanın ayaklarına dokunmuş hafiften. Bakmışlar ses soluk yok. Sanmışlar ki çoban uyudu… Koştur koştur karşıki dağa gitmişler. Kurtlarla çakallarla birleşmişler. Oynaşıp eğlenmişler. Sonra da birlikte sürünün içine dalmışlar. En semizinden 1 tane koyun seçip, çekmişler kenara. Kurtlar parçalamış koyunu.Köpekler yalaka, kenarda durmuşlar. Kurtlar yiyip, yol almışlar… Çoban bütün olayı seyretmiş, hayretler içinde kalmış. Sabah olmuş kendi bulunduğu köyün bağlı olduğu kasabanın en büyük sokağında bir ağaç bulmuş, asmış 2 tane urgan, bağlamış 2 köpeğini birdenasarak boğmuş…Tabi bu olay, bütün kasabalarda, sonra vilayette sonra da, taa sultanın bulunduğu payitahta kadar ulaşmış. Haber ulaşınca o zamanlar televizyon yok, radyo yok başka bir eğlencelik de yok. İnsanlar bu tür vakaları dinlemeyi çok severlermiş. Özellikle de sultanlar severmiş. Demiş ki; “getirin bakalım şu çobanı da, bu işin hikmeti nedir bize bir anlatıversin.” Çağırmışlar çobanı, çoban gitmiş, sırtında kepenek.
|
|||
Etiketler: İÇİMİZDE, Kİ, "İT"LER-1, |
|
Bu modül kullanıcı tarafından yönetilir, ister kod girilir ister iframe ile içerik çekilir. Toplamda kullanıcı 5 modül ekleme hakkına sahiptir, bu modül dahil tüm sağdaki modüller manuel olarak sıralanabilir.