Tekin Sönmez

“Peygamberimiz Bir Hadisinde…”

Yayınlama: 17 Kasım 2019 Pazar 19:59 Okunma: 2289

“Peygamberimiz Bir Hadisinde…”. Bu sözün devamı, çok kere palavradır, sakın inanmayın. Kimi din adamlarıyla, din sömürücüleri, bizi kandırmak için sürekli bu ifadeyi kullanıyorlar. İslam’ın yüce Peygamberini, yalanlarına ortak ediyorlar. Israrla söylüyorum, sakın inanmayın!

Değerli okurlarım;  Daha önce de belirttiğim gibi, ben ilahiyatçı bir din adamı ya da bir din görevlisi değilim. Vaktiyle, İmam Hatip Liselerinde uzunca bir süre Öğretmenlik yaptığım için, o havayı çok iyi koklamıştım. Dini konuları daha iyi öğrenmek hatta yaşamak, benim için o yıllarda başlamıştı. İyi de olmuştu.

Bu durumu bilen kimi dostlar ve okuyucularım merak ettikleri konuları sorunca, bilirsem doğrudan ya da araştırarak cevaplamaya çalışıyorum. Ancak bilesiniz ki, bu cevaplama ve araştırmalarım din sömürücülerinin dediği gibi değil, gerçeği bularak sonuçlanıyor.

İşte bunlardan biri de, dinimizdeki “Hadis” konusudur. İslam dininde Hadisler, Kur’an-ı Kerim hükümlerinden sonra gelir. Onlar, Allah’ın vahiy ettiği Kuran-ı bize taşıyan Peygamberin sözleridir. Başka bir söylemle açıklama, uyarı ve  buyruklarıdır.

BİRAZ DAHA AÇALIM

Aslında Müslümanlar, Peygamberin Hadis ve Sünnet denilen iki söz ve uygulamasına  pek dikkat ederler. Kutsal kitabımızda her şey yazmadığına ya da kimi hallerde yoruma muhtaç olduğu için, çok kere Hz. Peygamberin söz ve davranışlarına bakmak gerekiyor.

Peygamberin davranışlarına (eylemlerine) Sünnet derken, sözlerine “Hadis” diyoruz. Anlatımda Hadislerin, Sünnetin bir parçası olduğu, bazen de Sünnetin Hadislerin bir parçası olduğu söylense de, her ikisi de Peygamberimizin kutsal söz ve eylemleridir.

GÜNÜMÜZE GELEN HADİSLER

Hadisler, Hz Peygamberin döneminden yaklaşık 200 yıl kadar sonra toplanmıştır. En yaygın söylemle bu işi 6 kişi yapıyor ve bunlara Hadis toplayıcısı anlamında “Muhaddis” deniyor. Bunlar, doğum ve ölüm tarihleriyle Buhari (810/870) Müslim (821/875), Ebu Davut (817/888), İmam Nesa-i (829/915), Tirmizi (824/892) ve İbni Mace (824/887) olarak biliniyor. Bunların, daha uzunca isimleri de vardır.

Dikkat edilirse, bu 6 Muhaddis de yaklaşık aynı dönemde (yıllarda) yaşamıştır. Her birinin topladığı hadisler 6 kitapta yayınlanırken bu kitapların tamamına, 6 kitap anlamında “Kütüb-i Sitte” denmiştir.

Hadislerin nasıl toplandığına gelince, bu kişilerden her biri bulundukları yerden diyar-ı gurbete çıkıp, çok sıkı bir şekilde sorgulayarak hadisleri toplamışlardır. Başka bir söylemle, bir kişiinin rivayet ettiklerini başkalarına (başka bir-çok kişiye) doğrulatarak, hadis haline getirmişlerdir.

Hadisler Kutsi Hadis  (Allah’ın ilham ettiği) ve Nebev-i Hadis (doğrudan Peygamberin ifade ettiği) olmak üzere ikiye ayrılırken, Kütüb-i Sitte adlı bu eser, bu gün en önemli hadis kaynağı olarak bilinmektedir.

HADİS DİYE SÖYLENENLERİN HEPSİ DOĞRU MU?

Asla doğru değil!  Yazıma konu olan bütün mesele, işte burada düğümleniyor. Kütüb-i Sitte’de var olan Hadislerin bir kısmına, özellikle İbni Mace’nin hadislerine bile bugün kuşku ile bakılırken, diğer rivayet edilenlere ve söylenenlere de tamamen inanmak, katiyen doğru değil.  Hele bunların dışında kalıp da, kaynağı belli olmayan ve “Peygamberimiz bir hadisinde…” diye başlayanlar tamamen uydurmacadır, kandırmacadır, çıkara ve korkutmaya dayalı ifadelerdir.

İlahiyat alanında büyük söz sahibi merhum Prof. Abdülkadir Karahan bir ziyaretinde bana aynen şöyle demişti; "Naci Bey, kimilerinin ‘Peygamberimiz bir hadisinde şöyle buyuruyor' diye başlayan her sözüne sakın inanmayın. O söz, çok büyük ihtimalle uydurma bir hadistir. Bir çıkar, bir kandırmaca için söylenmiştir, sakın kanmayın.” Dedi ve çantasından broşür gibi bir kitapçık çıkardı. “İşte,  çok iyi araştırıp doğruluğundan şüphe olmayan 250 hadis topladım. Güneş Gazetesi bunu yayınladı. Size de bir tane vereyim. Diğer söylenenler, hep kandırmacadır. Bugün, Hadis olarak söylenen ifadelerin en az % 90’ı uydurmadır.” Demişti.

Değerli okurlarım, zaman içinde Abdülkadir Hoca’nın ne kadar doğru söylediğini hep anladım, Hangi Camiye gitsem, vaaz eden din görevlisi konuşmasında çok kere, “Peygamberimiz bir hadisinde…” diye söz edip, yalanları sıralıyor, halk da buna inanıp kuzu kuzu dinliyordu. O da, sözünü kuvvetlendirmek için tam bir aldatmaca ve tam bir din sömürüsü yapıyordu.

Esasen, Hz. Muhammed Peygamberlik yaptığı 23 yıllık süre içinde yemese, içmese ve uyumadan hep konuşmuş olsa bile, iddia edildiği gibi o kadar çok söz söyleyemez ve bu kadar çok Hadis ortaya çıkamaz.

Bu durumu yazıma konu yapmamın sebebi, işte budur. Bendeniz bir din alimi ya da din görevlisi değilim, ama dini ve onun yüce Peygamberini kullanarak yalan söylemelerini ve bilinmeyen o meçhulü anlatıp insanları yalanlarla korkutmalarını, katiyen doğru bulmuyorum. Maksadımın özü budur.

Aslında, ülkeyi yönetenler de bu sömürünün içinde olursa, başkalarında kusur bulmak pek doğru değil. Ancak, doğruları da söylemek ve bilmek lazım.