Kriz dönemi gelip çatmış, zaman tasarruflu davranma zamanıymış. O güne kadar büyük bir servet içinde yüzen adam karısını karşısına alıp demiş ki:
- Bak tatlım, artık büyük paralar kazanamıyorum. O yüzden, iktisatlı davranmamız lazım. Eğer birazcık yemek yapmayı öğrenirsen masrafları kısmak için aşçının işine son verebiliriz.
- Tabii ki hayatım, hatta, eğer sen de aşk yapmayı öğrenirsen, şoförün de işine son verebiliriz.
TARLAMA GİDEYİM
Bektaşinin biri, cömertliği ile meşhur bir zengin ile tanışmış ve ahbap olmuşlar. Bektaşinin fakirliğini öğrenen zengin aşka gelmiş:
- Sana para mı vereyim, bir at mı hediye edeyim, bir tarla mı bağışlayayım? Beğen be beğendiğini!..
Bektaşi demiş ki:
- Parayı cebime yerleştir, atıma bindir, tarlama gideyim!..
SUÇ
Temel bir gün ava gitmis. Birkac ördek, bir kac tane de tavsan vurmuş. Eve dönerken ormancılar Temel'in yolunu kesmisler:
- Av yasağını bozmuşsun, seni tutukluyoruz!..
Karakolda beklerken, telefon görüşmesi yapmasına izin verilince, Temel hemen karısı Fadime'yi aramış:
- Alo Fadime, bu akşam eve gelemiyorum!..
- Neredesin sen?
- Beni içeri attılar!..
- Ne suç işledin da?
- Bir sapık "Av yasağı" diye birini bozmuş, suç benim üzerime kaldı!..
BENİM GÖZÜM GÖRECEKLERİNİ GÖRDÜ
Bu Bir Osmanlı Hikayesi
18 Mart 1915 günü. İngiliz donanması en büyük savaş gemileriyle Çanakkale boğazını geçmek için zorluyor, yoğun topçu ateşi ile boğazın iki tarafındaki Osmanlı tabyalarını hallaç pamuğu gibi atıyordu. O gün Boğaz tabyaları arasında en çok iş gören ve en çok hasara uğrayan Rumeli Mecidiyesi Bataryası oldu. Sabahtan beri muharebenin en şiddetli anlarında dahi iki sahil arasında gidip gelmekten çekinmemiş olan Müstahkem Mevki Komutanı Cevat Paşa, tabyanın feci durumunu haber aldığı zaman yine motora atlayıp Çimenlik İskelesi’nden karşı sahile hareket etti. Cephaneliği berhava olan tabyanın durumu hazindi. İstihkam yıkıntıları arasında dolaşmakta olduğu sırada bir ağacın altına uzanmış olan bir askerin hali dikkatini çekti ve yanına gidip:
-Ne var evlat ?diye sordu.
Nefer hemen yerinden fırlayıp esas duruş vaziyeti aldı. Çünkü sesi tanımıştı. Ama gözleri başka tarafa bakıyordu.
- Gözlerine bir şey mi oldu oğlum?
O zaman nefer tok sesiyle:
- Üzülmeyin efendim, benim gözlerim göreceğini gördü,diye cevap verdi.
Evet, düşman gemilerine tam isabet kaydedilmiş ve “Ocean” destroyeri hareket edemez hale getirilmişti. Fakat düşman mermilerinden birinin isabetiyle bu kahraman asker gözlerini kaybetmişti.
Cevat Paşa sessiz sessiz ağlıyordu.
|