Osmanlı Veziri-azamlarından Hekimoğlu Ali Paşa, çok cömert ve hal ehli bir zat idi. Onun komşularından biri, paraya ihtiyacı olduğundan, evini satılığa çıkardı. "Kaça veriyorsun?" dediler. "Yüz bin akçeye" dedi. "Senin bu küçük evin o kadar eder mi?" dediklerinde; "Ya siz, Hekimoğlu Ali Paşanın komşuluğunu kaça almak istiyorsunuz?" dedi. "Komşu satın alınır mı?" dediklerinde, "Ev komşu için alınır. İyi bir komşu bir şey istenildiğinde memnuniyetle hemen verir. İstenilmezse bir şey lazım mı? diye sorar. Kendisine kötülük edene iyilik eder. İşte Hekimoğlu Ali Paşa da bunlardan biridir. Böyle bir komşuya sahip olmak için evime yüz bin akçe çok mudur?"

Bu söz Hekimoğlu Ali Paşanın kulağına gidince bir hayli para verdi ve: "Bununla ihtiyacını gider, evini satma. Senin gibi kadirşinas komşudan ayrılmak istemiyorum" dedi. 

ÖNCEKİ HALİM 

Uzun bir sevişmeden sonra yatağa uzanan geç adam, cebinden bir sigara çıkarmış ve ateş aramaya başlamış. Sigarasını yakacak ateş bulamayan genç adam, yanında yatan genç kadına sormuş: 

- Ateşin var mı? 
- Üst çekmecede kibrit var. 
Genç adam çekmeceyi açmış, kibriti bulmuş, ama kibrit kutusunun yanında başka bir adama ait 

çerçeveli bir fotoğraf görünce, yine sormuş: 
- Kim bu, kocan mı? 
Genç kadın kıkırdıyarak cevap vermiş: 
- Hayır aptal. 
- Erkek arkadaşın mı? 
Genç kadın sinirlenmiş: 
- Hiç de değil. 
- Kim o zaman? 
Genç kadın usulca cevap vermiş: 
- O benim ameliyat olmadan önceki halim!.. 

VAZELİN 

 Adamın biri motosiklet almış. Satıcı adama bir kutu vazelin hediye ederek akıl vermiş: 
- Yağmurlu havalarda bunu motosikletin metallerine sürersen; pas yapmaz. 
 Adam motorunu göstermek üzere kız arkadaşına gitmiş. Kız arkadaşı demiş ki: 
- Akşama doğru tekrar buluşalım. Seni bizim eve götürüp hem ailemle tanıştırayım hem akşam yemeği 

yeriz. Yalnız dikkat et; bizim evde yemek yerken kimse konuşmaz. Konuşan bulaşıkları yıkar. 
 Adam "4 kişinin bulaşığından ne olacak ki" diye düşünürken eve girdiklerinde bir de ne görsün; dağ taş her yer bulaşık. Adam kendi kendine "Ulan bir konuşursak yandık!.." demiş. Yemek yerken adamın aklına "Ben şimdi bu kızın elini tutsam kimse bir şey diyemez" fikri gelmiş. Kızın elini tutmuş; kimseden çıt yok. "Bir de öpeyim" demiş, öpmüş; yine kimseden çıt yok. "Ben bu kızla burada işi pişireyim" demiş ve dediğini de yapmış; yine kimsede çıt yok. Adam iyice pişkinliğe vurup "Yahu bunun anası da güzelmiş" deyip onunla da yatmış; yine kimsede çıt yok. Tam bu sırada dışarıda gök gürleyip yağmur yağmaya başlamış. Adam motoru paslanmasın diye aldığı vazelini cebinden çıkardığı anda, kızın babası telaşla ayağa fırlayıp bağırmış: 

- Tamam, tamam!.. Koy onu yerine!.. Bulaşıkları ben yıkarım!.. 

O SU İÇERKEN BİLE BESMELE ÇEKMEZ 

Şeyhülislam İbn Kemal hazretIerine birisi gelip, Şair İşretı'yi çekiştirmeye başlamış ve: 
-Efendimiz, Şair İşretı şarap içerken besmele çeki­yormuş. Bu küfür değil mi?" diye sormuş.
İbn Kemal hazretleri de demiş ki: 
-Ben Şair İşretı'yi çok iyi tanırım. O su içerken bile besmele çekmez