Köyün birinde bir mezar soyguncusu varmış. Cenaze gömüldükten bir gün sonra mezara bir bakarlarmış ki; mezar soyulmuş, bütün ziynet eşyaları çalınmış. Köylü bu mezar soyguncusunu bilirmiş bilmesine de bir türlü yakalayamazmış. Gel zaman, git zaman bu böyle sürüp giderken mezar soyguncusu ölüm döşeğine düşmüş ve oğlunu çağırarak itirafta bulunmuş: 

- Bak oğlum, ben bu güne kadar sizin rızkınızı mezar soyarak çıkardım. Şimdi ölüp gidiyorum. 

Arkamdan tüm köylü bayram yapacak. Bir kişi bile "Allah rahmet eylesin." demeyecek. "Oh be, öldü de kurtulduk!.." diyecekler. 

Bu olay oğlanın çok gücüne gitmiş. Babasına demiş ki: 
- Baba, sana söz veriyorum herkes arkandan rahmet okuyacak. 
Mezar soyguncusu ölünce, bütün köylü bayram etmeye başlamış. Birkaç gün sonra köyde yine bir cenaze, ama köylünün içi rahat. Cenaze tüm ziynetiyle beraber gömülmüş. Bir gün sonra mezarlığa gidildiğinde oda ne? Mezar yine soyulmuş ve eskisinden farklı olarak cenazenin kıçına koca bir kazık çakılmış. Köylüler bunu görünce, şöyle demişler: 

- Yahu, Allah Rahmet eylesin Ahmet Efendi de mezar soyardı, ama hiç olmazsa kazık çakmazdı!.. 

MEYHANECİ 

Oflu hoca Cuma namazında içki içenleri fena azarlıyormuş: 
- Paranızı sokağa atıyorsunuz. Kazanan kim? Meyhaneci. En büyük dükkan kimin? Meyhanecinin. En güzel ev kimin? Meyhanecinin. Ya en güzel araba kimin? Meyhanecinin. Bu paraları veren kim? Sizin gibi kafasızlar!.. 

Aradan iki hafta geçmiş, Temel koşarak hocanın yanına gelmiş ve ellerine sarılıp öperek, teşekkür etmiş: 

- Allah senden razı olsun hocam, senin verdiğin içki vaazı sayesinde hayatım kurtuldu da!.. 
Hoca çok memnun olmuş: 
- Aferin, içkiyi bırakmanın mükafatlarını ahirette de göreceksin oğlum!.. 
- İçkiyi bırakmadum ki hocam, meyhane açtım!.. 

MEYHANE 

Bektaşîyi, rica minnet camiye götürmüşler. Hoca başlamış vaaz vermeye: 
- Bir yer vardır ki; orada zengin fakir ayrımı yoktur. Dertli giren neşeli olur. Oraya giren herkesin gönlü 

ferahtır. Bilin bakalım, burası neresidir? 
Bektaşî dayanamayıp cevap vermiş: 
- Neresi olacak? Meyhane!.. 

KİMİN ABDESTİ VAR Kİ? 
 
Bu Bir Osmanlı Hikayesi
Fuat Paşa bir gün Beyazıt Camii'ne namaz kılmaya gitmişti. Namaza dururken arkasındaki 

yardımcılarına da namaz kılmalarını söyleyince, "kılamayız efendim," cevabını almıştır. 
Sebebini sorunca da: 
"Abdestimiz yok." dediler. 
Bunun üzerine Fuat Paşa: 
"Kimin abdesti var ki ... " dedi. 

SAZ ÇALMASI 
  
Hoca'ya sormuşlar : 
- "Saz çalmayı bilir misin?"
- "Bilirim" demiş.
- "Buyur, çal bakalım" diyerek eline bir saz tutuşturmuşlar. Hoca mızrabı almış, perdelere basmadan tellere vurmağa, tuhaf sesler çıkarmağa başlamış. 

- "Saz böyle mi çalınır a Hoca?" demişler, "parmaklar perdeler üzerinde gezdirilir, mızrap tellere
 vuruldukça da sazdan makamlara göre ses çıkar."
- " Perdeleri bulamayanlar öyle çalar" demiş Hoca; " Ben sazı elime alır almaz perdeyi buldum! Ne 

diye boşuna gezineyim."