Moved Permanently

Kadının biri bir muhabbet kuşu almak istemiş. Girdiği dükkânda erkek bir muhabbet kuşunu gözüne kestirmiş. Satıcıya sormuş: 

- Bu şimdi erkek olduğuna göre, kesin konusur değil mi? 
- Elbette efendim, harika bir seçim yaptınız. Bu kuş öyle bir cinstir ki; iki haftaya kalmaz, karşılıklı sohbet bile edersiniz. 

Satıcının bu sözü üzerine, kadın kuşu satın alıp evine götürmüş. 
Kadın iki hafta sonra dükkâna gelmiş, kuştan şikayetciymiş: 
- Bu kus tek kelime etmedi!.. 
- İmkânı yok hanımefendi, salıncağına çıkıp, sallana sallana gayet güzel konuşuyor olmalı. 
- İyi de, siz salıncak vermediniz ki bana? 
Satıcı kadına bir salıncak sattıktan sonra uğurlamış. 
Kadın iki hafta sonra yine gelmiş: 
- Bakın beyefendi, bir ay oldu, ama bu hayvandan hâlâ ses çıkmıyor!.. 
- Gercekten anlamıyorum, merdivenine inip çıkarken, konuşuyor olması gerekirdi. 
- Merdiven mi? Bunun merdiveni yok ki? 
Satıcı kadına bir de merdiven sattıktan sonra uğurlamış. 
Kadın iki hafta sonra yine gelmiş: 
- Beyefendi, bir buçuk ay oldu, ama ben bu kuştan hâlâ tek bir kelime duyamadım, bu iş olmayacak galiba? 

- Bakın hanımefendi, ben bunlardan onlarca sattım. Onun için biliyorum; bu kuşlar merdivene çıkıp, salıncağa konarlar ve aynada kendilerini seyrederken, bıcır bıcır konuşurlar. 

- Ayna mı? 
Satıcı kadına bir de ayna satıp, evine uğurlamış. 
İki hafta sonra dükkânın kapısı açılmış ve gelen yine aynı kadın; elinde kafes, kafesin içinde merdiven, salıncak, ayna ve bacaklarını havaya dikmiş ölü bir muhabbet kuşu. Kadın çok öfkeliymiş: 

- Beni kazıkladınız!.. İşte konuşmayan kuşunuz ve yanında bana kakaladığınız ıvır zıvırlar!.. 
Satıcı çok şaşırmış: 
- Hanımefendi, bu ilk defa başıma geliyor, tek kelime etmedi mi bu hayvan? 
- Valla ölmeden once tek bir cümle söyledi. 
- Ne dedi? 
- "O dükkânda kuş yemi satmazlar mı?" dedi!.. 

KOLAYI VAR  
 
Bu Bir Osmanlı Hikayesi
İmparatorluk dönemi şairlerinin en esprililerinden biri olan şair Haşmet'in (18. yy.) kendine göre aptalca işler yapanların adını kaydettiği gizli bir defteri varmış. Kim ahmakça, akılsızca bir iş yapsa adını oraya işlermiş. 

Haşmet'in böyle bir defter tuttuğundan haberdar olan padişah (3. Mustafa) bir yolunu bulup bu defteri elde etmiş. Padişah zevk ve merakla bu defteri karıştırırken, aptalca işler yapanların listesi demek olan bu defterde kendi adına da rastlamış. Hemen şair Haşmet'in huzuruna çıkarılmasını emretmiş. Şair karşısına çıkınca vakit kaybetmeden paylamaya başlamış:

- Bu ne küstahlık! Sen nasıl oluyor da benim adımı böyle aptallar listesine kaydediyorsun?
- Efendimiz sakin olunuz, izah edeyim. Siz geçenlerde baş seyise yüklü bir para vererek cins bir Arap atı almaya gönderdiniz. O kadar parayla Arabistan'a gönderilen kimse artık geri döner mi? Bunun için sizin adınız da orada bulunuyor.

- Peki, ya baş seyis geri dönerse?
- Kolayı var efendimiz, sizin adınızı siler onunkini yazarız.. 

KUSURA BAKMA 

Temel'in ineği hastalanmış, götürmediği veteriner kalmamış, ama inek bir türlü iyileşmemiş. "Allahtan umut kesilmez." diye düşünen Temel, ellerini açıp Allaha yalvarmaya başlamış: 

- Allahım, ne olur ineğimi iyi et da!.. Eğer ineğimi iyi edersen; 15 gün oruç tutarım!.. 
"Bu hayvan iki günden fazla yaşamaz" diyen veterinerlere rağmen, inek iyileşmiş. Bizim Temel de 15 gün oruç tutmuş, on altıncı gün inek ölmüş. Temel ne yapacağını şaşırmış. İnek ölü, on beş gün boşu boşuna tutulan oruç. Temel yine ellerini açmış: 

- Allahım, sen sanıyosun ki; Temel aptaldır. Hiç kusura bakma, itiraz kabul etmem, ineği kurbana sayarım, tuttuğum oruçları da Ramazandan düşerim da!..