Moved Permanently

          Bu kuruluş, Türkiye’nin altın yumurta yumurtlayan bir tavuğu idi. O tavuğun kıymetini bilmeyen iktidar onu sattı, hem de yabancılara sattı. Atılan kazık, şimdi can yakmaya devam ediyor.

     Değerli okuyucularım;  Bu konuyu, lafı fazla uzatmadan kısaca anlatmaya çalışayım. Bizim, öteki kıymetli tesislerimiz, fabrikalarımız, kısaca gelir getiren değerlerimizden biri de sabit telefonlarımıza ve onun yan işlerine bakan Telekom adlı çok kıymetli bir kuruluşumuz vardı.

     Onun Türkiye’yi bir ağ gibi saran tesisleri ve yatırımları vardı. Ayrıca, yine Türkiye’nin her tarafında taşınmaz malları (bina, arsa, arazi vb.) vardı.

    İktidarın, salt para sağlamak için ilk başvurduğu “özelleştirme” işine, bu kuruluşu da kattılar. Telekom’un talibi çoktu. Ancak, iktidarın tasvip ettiği talibi bir yabancı (Lübnanlı) idi.

    Lübnan bir İslam ülkesi olmakla beraber, gayrimüslimleri de çok olan karışık ve üstelik Türkiye’yi sevmeyen bir ülkedir.

     Buna karşın, büyük bir tüccar ve para babası olarak bilinen bay Hariri, Telekom’a talip oldu ve Telekom, Türk-Telekom adıyla, 2026 yılına kadar işletilmek (sağılmak) kaydıyla  bu Hariri ailesine satıldı.                            

                            İYİ DE, ÖTEKİ MALLARI NEDEN VERİLDİ?

     Telekom’u alan Lübnanlı Hariri ailesi, önce telefon görüşmelerine güzel bir zam yapıp, Türk halkını –tabirimi hoş görün- kazıklamaya (inek gibi sağmaya) başladı.

   Hariri, kısa süre sonra bundan daha önemli bir iş yaptı. Telekom’a ait olan taşınmazları da gizli ilanlar vererek, bir bir satmaya başladı ve sattı.

   Hariri, artık daha da zengin olmuştu. Ancak, başlangıçta peşin para vererek değil, yine Türkiye’den aldığı Banka kredileri ile bu kuruluşu almıştı. Yani, Bankalara borçlanmıştı. Başka bir söylemle, Telekom’u yine bizim paramızla almıştı.

   Gelen haberlere göre, uzun vadede ödenmek üzere 4.7 milyar dolar kredi almış, ancak ödemeye gelince çeşitli bahaneler öne sürüp işi savsaklamıştı.

      O kadar ki Hariri, gerek Telekom’un işleyişinden, gerekse sattığı gayrimenkullerden elde ettiği paraları hep Lübnan’a götürmüş, adeta kaçırmıştı.

    Bu köşeyi izleyen okuyucularım hatırlasınlar, yine bu köşede Telekom’u ve bu alışverişi eleştiren iki yazı yazmıştım.

    Benim gibi, aynı konuda başka yazılar da yazılmış ve başka yayın organlarında haberler de yapılmıştı.

    Etkili ve yetkililer, bunların hiç birine itibar etmemiş ancak, bütün mallarıyla birlikte Telekom elden gitmişti. Başka bir söylemle, Türkiye’nin altın yumurta yumurtlayan bu tavuğu kümesten uçurulmuştu. Daha açık ifade edersek, Türkiye Telekom üzerinden de bir kazık yemiş,  bu kazık hepimize fana girmişti.

    Şimdi söyleniyor ki, bizim paramızla bizim malımızı satın alan, ancak borcunu ödemeyen Hariri kaçırdığı paraları çıtır çıtır yemeye devam ediyormuş..

    Artık görülüyor ki, Cep telefonları çıkınca, işlevi, önemi ve değeri gittikçe azalan ve bitme noktasında olan Telekom için, şimdi Sultanahmet Camii’nde bir mevlit okutmaktan başka çaremiz kalmadı.