17 yıldan beri tek başına iktidarda olan bu parti, kaybettiği bir yerel seçimde neden böyle davranıyor? İstanbul’dan söz ediyorum. Haksız suçlamalar ve ayak oyunlarıyla seçim kazanmaya neden tenezzül ediyor? Yoksa, suyunun ısındığına mı inanıyor?

      Değerli okurlarım, 1946 yılından beri, genel ve yerel seçimler yapıyoruz. Halkımız, seçimlere ve seçim sandıklarına gitmeye alıştı. Ülkemizin düzgün eller tarafından yönetilmesi ve iradesinin tecelli etmesi için, bu sandıklara severek gidiyor.

       Bu seçimlerden halkın esas beklentisi ise, seçimlerin dürüstçe yapılması, verdiği oyun değerli kılınması ve hak edenlerle, layık olanların yönetimlerde görev almasıdır.

       Ne var ki, işin içine particilik ve böylece kutuplaşmalar girince, demokrasi denilen halkın iradesinin zedelendiği, o sebeple seçimlerin de tadının ve öneminin kalmadığı görülüyor.

                                       SEÇİM HİLELERİ ÜZÜYOR

      1946 yılından beri yapılan seçimlerde, bir takım seçim hilelerinin yapıldığı ve halkın yanlış yönlendirildiği, biraz daha ileriye gidersek kimi tatsızlıkların ve düşmanlıkların yaşandığı da görülüyor.

     İşte aynı durum, 31 Mart günü yapılan yerel seçimlerde bariz bir şekilde görüldü. Halkımızı geren ve ayrışmalara sebep olan bu durumun müsebbibinin doğrudan iktidar olduğu hiç kimsenin gözünden kaçmadı.

                               AKP, BUNU NEDEN YAPTI VE YAPIYOR?

     Adalet ve Kalkınma Partisi, kurulduktan bir yıl sonra tek başına iktidar olan bir parti. O günün şartları, onu büyük oy çoğunluğu ile iktidar yaptı.

     İktidar, ilk zamanlarda ülkede başarılı bir yönetim sergiledi. Çünkü, ekonomik yönden daralan halk, öncelikle bu sorunun çözülmesi ondan bekledi. İktidar olan AKP’ de, pek kurnazca hareket ederek, kendinden önceki iktidarların aklına gelmeyeni yaptı ve mirasyediler gibi, ülkenin milli varlıklarını satmaya ve sıcak para bularak ekonomiyi yoluna koydu. Aslında bu kolaycılıktı, ama halk bunu yuttu. Ta ki, elde avuçta hiçbir şey kalmayıncaya kadar bu halk uyudu, uyutuldu.

      Halkın aklı başına geldiğinde, artık elde avuçta bir şey kalmadı ve işler zorlaştı. İşlerin zorlaşmasının başka ve çok önemli bir nedeni de, yönetimdeki hırsızlık boyutunda olan yolsuzluklar, yağmalar ve adam kayırmayalar her şeyin üstüne tüy dikti ve bugünlere gelindi.

                                         HESAP GÜNÜ MÜ YAKLAŞTI?

      Ekonomik yönden çöküntüye uğrayıp, soğan ve patatese dahi muhtaç kalan ülkemizde baş gösteren ekonomik çöküntü ve hayat pahalılığı, bu iktidarın da sonunun geldiğine işaret verince, AKP her şeye sıkı sıkıya sarıldı, ancak artık geç kalmıştı.

    Bu durumda, yönetim bırakılamazdı. Ekonominin can damarları olan Büyükşehirlerin yönetiminin muhalefetin eline geçmesi, AKP’yi iyice korkutunca, 31 Mart seçimleri rayından çıkarıldı. Ve kaybeden AKP, hemen her yerde itirazlara başladı. Amacı, yerel yönetimleri elden kaçırmamaktı, ama kaçırdı.

      Kaçırdığı en büyük seçim çevresi İstanbul ve Ankara oldu. İzmir zaten ona hiç yar olmamıştı. Ankara’ya da diş geçiremeyince, İstanbul’daki 30-35 bin olan oy farkını küçülte küçülte 15 bine kadar indirdi. Daha fazla inmeyeceğini ve artık tamamen kaybettiğini anlayınca da, seçimin iptali ve yenilenmesi için çırpınmaya başladı.

                              İPTALİ VE YENİLENMESİ  OLUR MU?

      Yüksek Seçim Kurulu kararı ile bal gibi olur, ancak sonucu sirke gibi olur. Demek isterim ki, muhalefet partisinin adayı Ekrem İmamoğlu, çok büyük bir fark atarak seçimi tekrar kazanır.

     Ancak bu durum, iktidar partisine yakışmayan bir davranış, bir yanlış olur

      İradesine itibar edilmeyen halk, erken veya zamanında yapılacak bir genel seçimde AKP’ye bu defa, “Güle güle, yolun açık olsun” diyebilir. Ya da, “Masadan kalkmadan şu hesabı görelim.” de diyebilir. Veya; “Gazinomuzda pek eğlendin, hesabı ödeyemezsen, bulaşıkları yıkarsın” da diyebilir.

     O nedenle, bir süre daha genel ve yerel iktidardan gitmek istemiyorlar.