301 Moved Permanently

Moved Permanently

The document has moved here.

AK Parti Kadın Kolları Başkanı Sena Tenim’den Saray Belediyesi’ne: Gençler Proje Bekliyor, Süslü Faaliyetler Değil

Sıla bebeğin ölümüne ilişkin davanın görülmesine başlandı

Tekirdağ'da fırtına nedeniyle su alarak yan yatan teknedeki 2 kişi kurtarıldı

Kırklareli TSO Başkanı Soner Ilık, Kırklareli İl Tarım ve Orman Müdürü Gökhan Karaca’yıziyaret etti

Yazı Detayı

26 Eylül 2019 - Perşembe 15:28

Bu yazı 2129 kez okundu

VEFALI EŞİN ARDINDAN

-Ahmet Taner Kışlalı 21 10 1999 tarihinde katledilmişti. Eşi Nicole ( Nilgün

ise ondan önce 1995 yılında bir trafik kazasında hayatını kaybetmişti. Ahmet

Taner Kışlalı'nın eşinin ölümü üzerine yazdığı yazıyı okumak istersiniz diye

o yazıyı aşağıya aynen yazıyorum.

-Ahmet Taner Kışlalı yazısına şöyle başlıyor." Tanıdığımda adı Nicole'dü. Sevgisi

uğruna, doğduğu toprakları, ailesini, alışkanlıklarını, sınırsız dostlarını bırakıp

Türkiye'ya geldiğinde de değiştirmemişti. 25 yıllık geçmişi ile köprüleri atmış,

ama adını ve dinini korumuştu. Kışlalı soyadını alışının ikinci yılındaydı. Altınay'a

hamileliğinin de son aylarında...Gözlerinden taşan bir mutlulukla kapıda

karşılamıştı beni: Hem Türk, hem müslüman olmak istiyorum...Ben tanrıya

inanırım. Senin tanrın ile benimki farklı değil ki ? Çocuklarımız iki toplum

arasında kalmamalı. Bende her şeyi seninle ,onlarla ve bu toprakların

insanlarıyla paylaşabilmeliyim. Meğer yakın arkadaşlarımla birlikte Müftüye

gidip konuşmuş. İsmini bile seçmiş. Ama sabredememiş "Sürpriz'inin" sonuna

kadar. O gece "Kelime-i Şahadet"i sabırla ezberledi. Heyecandan uyuyamadı.

Ertesi sabah Müftünün yanından çıkarken elinde artık "Nilgün Kışlalı" olduğunu

kanıtlayan bir belge vardı. Ankara Müftülüğünün mühürlü kağıdını anne ve

babama göstermek için merdivenleri ikişer ikişer atlayarak çıkarken çok

mutluydu. Çünkü bunun onlar için taşıdığı anlamı biliyordu. Annemle babam

ağlarken, oda gözyaşları içindeydi.

-Her zaman çalıştı. Sekreterli yaptı. Mağaza yönetti. Halkla ilişkiler sorumluluğu

taşıdı. Protokol danışmanlığı üstlendi...Hem evde çalıştı, hem dışarıda. Yaptığı

iş ne olursa olsun, çalışmaktan hep onur duydu. Her yaptığı işe yüreğini verdi.

Hep başarılı oldu...Kocası bakanken ,86 metrekarelik sosyal meskeninin

bulunduğu binanın merdivenlerini sabunlu sularla silerdi...Komşular hayretler

içindeydi. Ama o bundan değil, ancak gelen yabancı konukların Türklerin

temizliği ile ilgili düşüncelerinden utanırdı. Bütün insanları severdi. Ama o, artık

"biz Türkler'den biriydi; "onlar" dan değil.

-Ulusal günlerde pencereye bayrak asar; Altınay ile Dolunay'a büyük bir heyecanla

Atatürk'ün büyüklüğünü anlatmaya çalışırdı. Dinsel geleneklere uymak için çaba

gösterirdi. Sorunu olduğunda, içi sıkıldığında Hacıbayram'a gider dua ederdi.

Türkçe olarak, içinden geldiği gibi...Ama benzer bir gereksinmeyi yurt dışında da

duyduğunda, aynı rahatlık ve gönül huzuru ile güzel bir kiliseye gidip mum

dikmekten de çekinmezdi...Ve duasını gene kendine göre yapardı. Çoğunlukla da

Türkçe olarak, onun için din, inanç ve iyilik demekti. Oruç tutar, kurban keser,

herkesin yardımına koşardı...

-Bir yurt dışı resmi gezi dönüşümde, her zaman ki gibi uçağın merdivenlerinin

ucundaydı. Güneş gözlükleri ile saklanmaya çalışılan kızarmış, şişkin gözler.

Dudaklarında zorlama bir gülümse. "Ahmet boşanalım" dedi, "benim yüzümden

senin siyasal kariyerini yıkacaklar!" Meğer sağcı basın yokluğumda bir kampanya

başlatmış. "Kültür Bakanının Hıristiyan karısı" neler yapmış neler...koca bakanlığı

Hıristiyanlık için kullanan o. Hatta müzelerde ki ikonaları çaldırtıp yurt dışına

kaçırtan da o...Evinde yabancı bir kültüre "teslim olmuş" bir kültür bakanı. Sekiz

sütün "haberler"...Ve zihnimden silinmeyen köşe yazılarından örnekler..."İkonalar

ve Kokonalar" ,"Madam Kislali" , daha niceleri...Nilgün, bana saldırmak için niçin

kendisini kullanmaya çalıştıklarını bir türlü anlayamıyordu...Türk ve Müslüman

doğmuş olamak, bunları kendi istenci ile benimsemiş olmaktan daha mı önemliydi ?

-Sevgi doluydu. Çiçekleri, ağaçları, kelebekleri severdi...Kuşları, köpekleri, kedileri

severdi...Çocukları, yaşlıları severdi...Tanrıyı severdi. Atatürk'ü severdi...İnsanı

severdi.

-Bir hastanede ki umutsuz hastaları her gün ziyaret etmeye; onları neşelendirmeyi,

onlara umut dağıtmayı; paylaştığı acıları içine gömüp , gözyaşlarını eve saklamayı

severdi. Bakanlarla, büyükelçilerle, generallerle, çok ünlü yazarlarla , bilim adamları

ile de arkadaştı. Kapıcılarla, bekçilerle, çaycılarla, şoförlerle, işçilerle, koruma polisleri

ile de arkadaştı. O bir "İnsan"dı...28 yılını benimle paylaştığı içim çok mutlu olduğum,

kendimi şanslı saydığım ,kendisiyle övündüğüm bir insan. Piaf'ı ve Pavarotti'yi de

beğenirdi. Sezen'i ve Gürses'i de . Dev tenorun olağanüstü sesini, araba dağlardan

geçerken ,çok yüksek tonda dinlemekten hoşlanırdı. Ölüme yaklaştığımız dakikalarda

ise, kasetçalardan süzülüp içimizde bir şeyleri titreten müziğin sözleri kulaklarımızdan

bir türlü gitmiyor. "Yine mevsimler geçecek/ Yine yapraklar düşecek/ Giden sevgililer

geri gelmeyecek. Nedense bana hiç söylememişti. Türk bayrağı ile gömülmek istediğini

ilk kez dostum Şahin Mengü'ye açmış. O "olamayacağını" ne kadar anlatmaya çalıştıysa da

vazgeçmemiş. Başka dostlara da bu "rica"sını iletmiş...Sevgili Mehmet Açıktan, tabutun

bir kenarına bayrak eklemeyi başarmıştı...Nilgün toprağa verilirken, Altınay ile Dolunay

bir bayrağı da kefenin üzerine koymayı başardılar...Fransız ana-babanın Bordolu Türk

kızı şimdi Ankara'da yatıyor. Ve de benim kalbimde...Ahmet Taner Kışlalı (alıntı...

Etiketler: VEFALI, EŞİN, ARDINDAN, ,

Yorumlar

Adınız	:
Yorumunuz	:
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış, Türkçe karakter kullanılmayan ve tamamı büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır. Ayrıca suç teşkil edecek hakaret içerikli yorumlar hakkında muhatapları tarafından dava açılabilmektedir.