Çare, Yine Esad!

Suriye sınırını terörden temizlemek için, yaptığımız çok doğru. Her gün şehitler gelse de, mücadele de haklıyız. Ancak, kalleş Amerika’nın oyununa daha fazla gelmeden, Beşar Esad’la anlaşmamız gerektiği gün gibi ortada.

    Değerli okuyucularım;  Güney sınırımızda, dolayısıyla Ortadoğu’da olup bitenleri anlamak için “Hariciye uzmanı” olmaya gerek yok. Dolaşan haberlere bakıldığında, durduk yere nasıl bir felakete ve yalnızlığa sürüklendiğimizi kolayca görüyoruz.

     “Felaket” diyorum, hangi boyutta olursa olsun, zorda kalmadıkça bir savaşın içine girmek, katiyen akıllı bir iş değil. İşte biz, bunu yaptık.

    Bir asır öncesine kadar bize ait olan bir toprak parçasının üstündeki devletle yani Suriye ile durduk yere, halkın tabiriyle “Papaz” olduk. Nedenini ve nasıl olduğunu söylemeye gerek yok. Gerek yok, çünkü her şey ortada.

     Dost bildiğimiz ve güvendiğimiz bu Amerika kalleşi iğfal edip bizi bu pisliğin, bu bataklığı içine sürükledi.

                                                  NEDEN GÖRMEDİK?

   Neden bir mezhep çatışmasının, suni olarak yaratılan bir kavganın ve başta Amerika olmak üzere bu emperyalistlerin oyununa neden geldik? İŞİD denen belayı, biz mi geliştirdik? Mezhep Savaşlarına girişen bu ülkelerin insanından bize ne? Kimdir bu Müslüman kardeşler ve ne kadar Müslümanlar? Bize inanan ve güvenenlere karşı bu kabadayılık ve horozlanma niye? Bunlar çok basit ve gereksiz tepkiler ve hareketlerdi.

    Bunları bilmek ve söylemek zorundayız şimdi. Çünkü, kimin dost, kimin düşman olduğunu, artık çok iyi anladık.

                                                    KİM, KİMDEN YANA?

   Anlaşıldı ki, bizi bu pisliğin içine sürükleyen Amerika düşmanımıza (PKK,PYD,YPG) yardım ederek, ikili oynuyor ve bizim başımıza daha büyük gaileler açmak istiyor. Amerika bununla da kalmıyor, Rusya’ya söz geçiremiyorsa da, İran’ı kilosuna göre buluyor. Rusya’nın, topraklarına yerleştiği Suriye’yi, terk etmeye ve  onu feda etmeye hiç niyeti yok.

    O halde, bu Amerikan ikiyüzlüsünün oyunundan kurtulmak için Rusya’yı iyi izlemek ve Suriye’ye karşı düşmanlığı bırakıp, Beşar Esad’la oturup anlaşmak ve işbirliği yapmaktan başka çare görünmüyor. Büyük güç Rusya da, bize aynı tavsiyede bulunuyor.

     Aksi halde, kalleş Amerika’ya güvenip, daha çok sayıda askerimiz, bu yanlış politikadan ötürü ziyan olacaktır. Daha da kötüsü, üç buçuk milyon Suriye vatandaşının da, bu fakir milletin sofrasında beslenmesine ve onların burada yan gelip yatmalarına seyirci olacağız.

    Kemik yalamayı basın meslek ilgisi gibi gören yandaş ve yalaka medya, halkı ve bizi yönetenleri yanıltıyor. Akıllı olalım.