-AMERİKALI MÜHENDİSLERİ GETİRİYORUZ.
-"Yıl 1950 Adnan Menderes'in ülkemizi küçük Amerika olma hayalini benimsettiği ve bir çok Amerikalı mühendisin yeni düzenleme ve imar için Türkiye'ye akın ettiği dönemler.

-Yer; Lüleburgaz ,Görev; Türk Silahlı Kuvvetlerinin ikmal sevki ve halka yol hizmeti. Amerikalı bir mühendis Lüleburgaz'a teftişe ve denetleme için belirli sözcülerle gelir. Lüleburgaz'da dönemin bölge komutanı Sedat Çelik'in Türk Askeri ile birlikte yaptırdığı çalışmayı izler ve bir eşeğin peşinde 3 askeri görür çok şaşır ve sorar.

-Mister Çelik bu hayvan ile ne yapıyorsunuz ? Ayağına bağladığımız ipler ile yolun rampa düzeyini belirliyoruz. Askerlerin biri adımını kaldırdığı yere kazık çakarak işaretlerken diğeri de ipi topluyor. 

Ayağına bağladığımız iple hayvan % 7 eğilim veriyor. Diğer askerde yeni güzergah not ediyor. Peki Mister Çelik bunu bir hayvan nasıl yapıyor ? Eşekler yük taşırken en kolay ve düzgün zemini seçerler ve asla bir kez geçtikleri yolu unutmazlar bu yüzden de Arap kıt'ası başta olmak üzere dünyanın her yerinde deve hayvanlarının başında eşekler bulunuyor. Amerikalı mühendis alaycı bir şekilde gülerek; peki Mister Çelik eşek bulamayınca ne yapıyorsunuz ipleri askerlerin ayaklarına mı takıyorsunuz ? 

Hayır eşeğin yerine Amerikalı Mühendisleri getiriyoruz..."

SİZ DAHA ÖNCE NASIL YAŞARDINIZ ?
-"Bir genç babasına sordu: "Siz daha önce nasıl yaşadınız ? Teknolojiye erişim yok. Uçak yok. İnternet yok. Bilgisayar yok. Gösteri yok. TV yok.

Klima yok. Araba yok. Cep telefonu yok. " Baba cevap verdi: "Aynen sizin neslin bu gün nasıl yaşadığı gibi yaşıyorduk. Dua yok. Şefkat yok.

Onur yok. Saygı yok. Karakter yok. Utanç yok. Alçak gönüllülük yok. Zaman planlaması yık. Spor yok. 

Okuma yok. 
-Biz 1940-1980 arasında doğan insanlar tanrının sevgili kullarıyız. Hayatımız gerçek bir kanıttır; oynarken ve bisiklete binerken,asla kask takmadık. Okuldan sonra akşama kadar sokakta oynardık. 

Hiç televizyon izlemedik. İnternet arkadaşlarıyla değil gerçek arkadaşlarla oynardık. 
Susadığımız zaman,şişelenmiş su değil,musluk suyu içerdik. Aynı bardağı dört arkadaşla paylaştığımız halde hastalanmaz,dık. Her gün çok pilav yediğimiz halde hiç bir zaman kilo almadık. Çıplak ayakla dolaşırdık ama ayaklarımıza bir şey olmazdı. Annemiz ve babamız bizi sağlıklı tutmak için hiç bir zaman ek gıda takviyeleri,vitaminler vermezlerdi. Kendi oyuncaklarımızı kendimiz yaratır ve onlarla oynardık. 

Ailemiz zengin değildi. Bize mal mülk değil, sevgi verdiler. Cep telefonlarımız DVD'lerimiz, oyun istasyonumuz ,XBox'ımız ,video oyunlarımız  kişisel bilgisayarlarımız, İnternet sohbetimiz olmadı, ama bizim gerçek arkadaşlarımız vardı. Arkadaşımızın evini davet olmadan istediğimizde ziyaret eder ve onlarla birlikte eğlenerek yemek yerdik. Senin dünyandan çok farklı olarak bütün akrabalarla iç içe yaşar, aramızda sıkı bağlar olurdu. Çektiğimiz fotoğraflar siyah beyazdı ama renkli anılarla dolu idi. 

Biz kendine has, anlayışlı bir nesiliz, çünkü biz ebeveynlerinin söylediğini dinleyen son nesiliz. Ve sizler yaşındayken asla var olmayan teknolojiyi nasıl kullanacağınız konusunda size yardımcı olabilecek kadar zeki olan da biziz !!! Sınırlı sayıda üretildik... Bu yüzden ; Bizden keyf alın, bizden öğrenin , hazine  biziz, dünyadan yok olmadan önce... Her şeyi ve herkesi sevin. Saygıyla kalın." (Alıntı)