Moved Permanently

    Kaymakam dendiğinde, Cevat Fehmi Başkut’ın, hep “Buzlar Çözülmeden” adlı yapıtı aklıma gelir. Uzun yıllar Tiyatrolarda oynanan bu yapıt, daha sonra “Deli Deli Küpeli” adıyla sinemaya da aktarıldı.

     Görenler bilir. İki deli, Akıl Hastanesi’nden firar edip, bir ilçeye sığınırlar. İlçenin Kaymakamı tayin olup, ilçeden ayrılmıştır. Delilerle beraber, ilçeye kış mevsimi de gelir ve bütün yollar kapanır.

     Bunu fırsat bilen delilerden biri kendini Kaymakam, öteki de Hakim yerine koyup, ilçeyi yönetmeye başlarlar. Artık, kanun onlar olduğu için, akıllarına gelen her şeyi yaparlar. Yaptıklarıysa, hep halkın yararınadır. İlçede yolsuz iş yapanlar şikayetçi, halk ise kendilerinden memnundur.

     Ta ki, buzlar çözülüp yollar açılıncaya kadar, bu iki delinin ilçedeki başarılı görevleri devam eder.

     Bir Kaymakamın kudretini gösteren oyun, bu şekilde devam eder. İzleyenleri hem güldürür, hem de düşündürür.

     Kaymakamların, Osmanlının devlet yönetiminde de önemli görev ve yetkileri vardır. İsimleri sadece Kaymakam değil, “Kaymakam Paşa” olarak anılırlar. Sadrazamların, görevinden geçici ayrılmalarında, bu göreve Kaymakam Paşalar vekalet eder.

     O günden bu güne, Kaymakamların görevleri hep sürmüştür. Önceleri “İlçebay” adıyla, daha sonra da şimdiki adlarıyla anılıp, münhasıran İlçe çapında yoğunlaşmıştır.

                                   İZ BIRAKAN SARAY KAYMAKAMLARI

       Sayısı, çok azdır. 1940 yılından sonra ilçemizde görev yapanların kimlikleri bellidir. Daha öncesi bilinmiyor ya da araştırılması gerekiyor.

      Saray, Osmanlı döneminde  Kırklareli Vilayeti, Vize Sancağı’na bağlı bir Bucak konumunda iken, daha sonra ilçe olabildi. Ve, ilçeye ilk Kaymakam ataması yapıldı. Bu kere, Çerkezköy Bucağı Saray’a bağlandı.

      1954 yılında Çerkezköy’ün ilçe olmasıyla, Vize-Saray-Çerkezköy üçlüsü arasındaki idari bağlantı kesilmiş oldu.

       Saray’da görev yapan Kaymakamların başarılı olanları parmakla gösteriliyor. Çünkü, yakın geçmişe kadar idari yapılanmada üçüncü sınıf ilçe konumunda olan Saray, Kaymakamlar için hep bir “atlama tahtası” olarak kullanıldı. Kimisi, daha üst ya da uygun görevlere atanırken, kimileri başarısızlıklarının karşılığını aldılar.

       Emekli olduktan sonra, Saray’ı daha yakından tanıma imkanım oldu. Son 20 yıl içinde ilçemizde görev yapan Kaymakamların icraatını bire-bir izledim. Doğrusunu isterseniz, Yaşar Karadeniz’le, şimdiki Kaymakamımız Hüseyin Öner’den başkasını başarılı saymak mümkün olamıyor.

   Bundan sonra geleceklerin başarılı olacaklarını, o sebeple unutulmayacaklarını umut ediyorum.

                                         NASIL BİR KAYMAKAMDI?

     Hüseyin Öner, üç yıl önce ilçemizde göreve başlamıştı. Şimdi, iz bırakarak, ayrılıyor. Tekraren ifade etmek gerekirse, 1940 yılından sonra, Saray’da görev yapan Kaymakamlardan sadece birkaç tanesi iz bırakabilmişti.

     Bunlardan biri, yakın geçmişte Yaşar Karadeniz ve son Kaymakam Hüseyin Öner oldu.

     Rutin işlerin ifasında hiçbir kusuru görülmediği gibi, özellikle Yüksekokul’un yeni binasının yapımı, Saray’a büyük ve modern bir hastanenin kazandırılması, Ayaspaşa Camii’nin onarımının ve Çerkezköy-Saray Otoyolu yapımının hızlandırılması ve de çevrenin korunması başta olmak üzere, Öner’in kalıcı hizmetlerini gördük.

    Yapabileceği başka işler de vardı, ama devlet memuriyetinin geçici olması, ancak bu kadarına izin veriyordu.

    Saray halkıyla ve devlet bürokrasisiyle iyi ilişkiler içinde bu üç yıllık süreyi başarıyla tamamlayan Kaymakam Öner, kolay kolay unutulmayacaktır.

    Keşke, bir yıl daha kalsaydı da, yıkılmayı bekleyen Öğretmenevi’nin inşaatını da ikmal edebilseydi. Şehir dışında kalan, ancak yöre halkının kullandığı bozuk yolları yaptırabilseydi. Kısacası, halkın beklediği başka kalıcı hizmetlerde de bulunabilseydi.

     Öyle sanıyorum, burada düşleyip de yapamadıklarını, yeni görev yeri Balıkesir’in şirin ilçesi Burhaniye’de yapabilecektir.

     Saray halkı,  onu takdirle yad edecektir.