Moved Permanently

Türkiye'de demokrasi kültürü ideoloje ve farklı işlev ile uygulamaktadır. Oysa gelişmiş ülkelerde ideoloji değil tam anlamıyla halk için uygulanmaktadır. Tam demokrasi medenileşmek adına memleketçe almamız gereken uzun bir yol var önümüzde. Ancak demokrasi varmış gibi yapmaktan bir türlü vazgeçmeyip tüm bu unsurları içinde barındırdığını düşünen bir zihniyet var ki evlere şenlik. Demokrasi yoksunu zihniyetlerden yalnızca biri..

Kültür, tarihsel, toplumsal gelişme süreci içinde yaratılan bütün maddi ve manevi değerler ile bunları yaratmada, sonraki nesillere iletmede kullanılan, insanın doğal ve toplumsal çevresine egemenliğinin ölçüsünü gösteren araçların bütünüdür.  Diğer bir deyişle kültür,  bir topluma veya halk topluluğuna özgü düşünce ve sanat eserleridir.

Demokrasi ise halkın egemenliğine dayalı yönetim biçimi ve toplum hayatını düzenleme bakımından bir kurallar topluluğudur.  Demokrasinin başlangıcı çok eski tarihlere dayanır.

Eski Yunan sitelerinin yönetim şekli asıl demokrasiye en güzel örnek olarak gösterilmektedir. Yunanca “Demos” (Halk) ve “Kratos” (İktidar) sözcüklerinin birleşmesinden oluşan Demokrasi  ile Kültür öğeleri birleşince “Demokrasi Kültürü” oluşur. Kültür ve demokrasi  insana özgü yapılardır ve tarih boyunca yaşatılan sistemlerdir.

Demokrasi çeşitli şekillerde uygulanmış olup, genel olarak beş şekilde karşımıza çıkmaktadır:

1 -  Eski Yunan şehir-devletlerine dayanan Klasik Demokrasi
2 - Sınırlı ve korumacı bir model sunan Koruyucu Demokrasi
3 -  İktidarın bireysel özgürlüklerle sınırladığı Liberal Demokrasi
4 -  Siyasi eşitliğin yanında sosyal demokrasi ile ekonomik eşitlik isteyen Sosyal Demokrasi 

Antik Yunanistan, bugünkü Yunanistan toprakları ile çevresinde yaşayan toplumların kurduğu devlet ve uygarlıkların M.Ö. 756 (Arkaik dönem) ile M.Ö. 146 (Roma işgali) tarihleri arasındaki dönemine verilen addır. Balkanlar'a göç eden Yunan kabilelerin kurmuş olduğu Yunan şehir devletleri demokrasinin ilk temellerinin atıldığı yerlerdir.[2] Antik Yunan Kültürü aynı zamanda batı medeniyetlerinin de temelini oluşturmuştur. Yunan şehir sitelerinin yok olması sonucunda demokrasi akımı son bularak yerini, ülkenin önde gelen kişilerce yönetimini öngören aristokrasiye terk etmiştir. İlerleyen zaman içerisinde,

Avrupa’da sırasıyla, feodal krallıklara ve Mutlakiyet idarelerine rastlamaktayız. Demokrasi bir kültür, yani bir yaşam biçimi. Bir parlamentosu olmak, seçimler yapmak, sandıktan çıkma, yurttaşlara söz özgürlüğü vermekle olup biten bir şey değil.
Düşünce özgürlüğü ile söz özgürlüğü kadar, beslenme özgürlüğü, barınma özgürlüğü, öğrenim özgürlüğü, çalışma özgürlüğü, sağlığını koruma özgürlüğü de demokrasili yaşamın olmazsa olmaz özellikleri. Bu yaşam anlayışının insan aklına, ahlakına, davranışlarına yansıyıp başat duruma gelmesiyle ise düşünsel anlamda demokrasi kültürü ortaya çıkıyor.

Demokrasi kültürünü, böyle bir bütünsellik içinde savunarak, bu kültürün herhangi bir siyasal anlayışın değil, insana değer veren, insanların esenliği için yola çıkan her anlayışın gereği olduğunu düşünüyorum.

Demokrasi kültürü insanın kendi suçu ile düşmüş olduğu bir ergin olmayış durumundan kurtulup, kendi aklını kullanmaya başlamasıdır. Aydınlanma çağının en temel fikri akıldır. Akıl aracılığı ile insan doğru bilgilere ulaşabilir ve bunları toplum yararına kullanabilir.

Bilim aklın en büyük yardımcısıdır. Aydınlanma, akıl, bilim, kültür ve demokrasi birbirlerine ihtiyaç duyan kavramlardır. Bu kavramlar eğitimle bütüne ulaşır.“Demokrasi” ve “İnsan Hak ve özgürlükleri” kavramları iç içe kullanılan, birbirlerini tamamlayıcı unsurlardır. İnsan Hakları tüm insanların eşit ve özgür oldukları bilincini taşır. Her birey yeteneklerini geliştirme hak ve bağımsızlığına sahiptir. “Bütün insanlar hür, haysiyet ve haklar bakımından eşit doğarlar. Akıl ve vicdana sahiptirler ve birbirlerine karşı kardeşlik zihniyeti ile hareket etmelidirler.”

Çağdaş toplum, demokrasi ve cumhuriyet ilkelerine uyan, temel düşünce ve inançlarını bu iki kaynaktan alan, insanca yaşamı ve gelişimi hedefleyen, bilinçli vatandaş yetiştirmeyi öngören, paylaşan, toplumsal bütünleşmeyi arzu eden toplumdur. Demokrasi kültürünün en temel öğeleri, özgürlük, eşitlik, insan hak ve özgürlüklerine saygı, sosyal adalet düşüncesidir.

Özgür iradeli ve özgür ifadeli bireylerden oluşan toplumda demokrasi kültürü gelişir.
Atatürk’ün demokrasi anlayışı milli egemenlik ilkesinde belirginleşmektedir.  Atatürk milli egemenlik ilkesini millete mal etmek isteyen ilk Türk lideridir. O’nun bu ilkesi cumhuriyet rejimiyle şekillenmiştir. Atatürk tam bir demokrasi aşığı idi: “Demokrasi eşit severliktir. Bu nitelik, demokrasinin bireysel olması niteliğinin mecburi bir sonucudur.  Kuşkusuz bütün bireyler aynı siyasal hakları taşır olmalıdırlar. Demokrasinin bu bireysel ve eşitlik sever niteliklerinden genel ve eşit oy ilkesi çıkar.”

Sonuç olarak, çağdaş toplumun en belirgin göstergeleri demokrasi ve kültürdür.  Demokratik ilerleme en başta zihniyet değişikliği ile ve ifade özgürlüğü ile mümkün olacaktır.  Eğitimli ve öğrenmeye açık toplum olma hedefi taşınmalıdır.Demokrasi kültürünün yerleşmesi için demokrasiye olan inancın da artması gerekmektedir.  İnsanlar demokrasinin güzellikleri ve getirileri konularında bilinçlenirlerse demokrasi hayata yerleşir ve demokrasi kültürü gelişir.