Moved Permanently

       20 yaşındaydı. Üniversitede okuyordu. Bir ziyaret dönüşü, yolcu taşıyan bir minibüse binmiş, evine dönüyordu.

       Direksiyondaki hayvan, öteki yolcular indikten sonda Özgecan’ı ormanlık bir alana götürüp, tecavüz etmek istedi.

      Genç kız direnince, bu hayvan önce bıçakladı. Öldüremeyince, aracından aldığı demirle, defalarca başına vurup, öldürdü.

       Sonra, aracına binip evine gitti. Babasıyla arkadaşını alıp, suç delillerini yok etmek için cesedin yanına geldi. Bu hayvana, babası ve arkadaşı da yardım edip, cesedi yaktılar. Onunla da kalmayıp, parmak izi bırakmamak için kollarını kestiler ve cesedini bir derenin yatağına attılar.

      Olayın, öteki safahatını anlatmak istemiyorum. Çünkü bu rezaleti, bu barbarlığı, bu hayvanlığı artık herkes biliyor.

     Bu hayvanlar yakalandı ve sorgulandı. Suçlarını itiraf ettiler ve tutuklandılar.

                                           ŞİMDİ, NE OLACAK ?

     Hiçbir şey olmayacak.  Bu üç hayvan yargılanacak. Olay mahalline gidilip keşif yapılacak. Bunlar, hapishanede devlet tarafından korunacak ve beslenecek.

      Ağır işleyen adalet sayesinde, olay bir süre sonra unutulacak. Daha sonra da yargı kararını açıklayacak. Halkın tepkisi de dikkate alınıp, bu hayvanlara müebbet hapis cezası verilecek. Mahkemedeki iyi halleri dikkate alınıp, ceza 20 yıla indirilecek.

     İnfaz yasasına göre 12 yıl yatırılıp çıkmaları beklenirken, muhtemelen çıkarılacak bir af yasası ile 5-6 yıl sonra serbest kalacaklar.

    Değerli okuyucularım, olacağı aynen böyle. Ömrümüz olursa, görürüz.

                                      İDAM CEZASI, NEREDESİN?

      1989 yılında, 84 katilin dosyası onaylanmak için mecliste bekliyordu. Ama, cezalar bir türlü meclis gündemine getirilmiyor ve onaylanmıyordu.

    Aradan 11 yıl geçti. 2000 yılına gelindiğinde Avrupa Birliği’ne girmek için ayranımız kabarınca, onun müktesebatına uyduk ve idam cezasını kaldırdık. O canilerle birlikte, böylece 30 binden fazla cana kıydıran bölücü örgüt lideri de, idamdan kurtuldu.

    Caniler, tecavüzcüler azdıkça azdı. O asılmayı bekleyen caniler, daha sonra çıkarılan “Rahşan affı” ile serbest kaldılar ve işledikleri cinayetler yanlarına kar kaldı. Yeni cinayetlerine devam edenler oldu. Öldürülenlerse, öldükleriyle kaldılar.

     Değerli okurlarım, Türkiye’nin Avrupa Birliği’ne girmesi, artık hayal olmaktan bile çıktı. Avrupa ülkelerinin dışında, dünyada idam cezası uygulanmaya devam ediyor.

     Süper güç Amerika bile, idamı kaldırmıyor. Mahkemenin verdiği idam kararı, herhangi bir meclise gitmeden Eyalet Valisi’nin onayı ile yerine getiriliyor. Gaz odası mı istersin, zehirli iğne mi? Ölümlerden ölüm beğen.

    Türkiye artık ”İdam Cezası”nı mutlaka geri getirmeli ve uygulamalıdır. İlk önce de Özgecan’ı yakan bu hayvanlar asılmalıdır.

     Bizim dinimizde, haksız yere insan öldürmek günahtır, haramdır. Ama,  sadece “haksız yere” olursa.  Haklı yere adam öldürmeye yani idama ise,  mahkemeler karar verir. Bizim isteğimiz de budur. Bu hayvanlar mahkeme kararıyla mutlaka, ama mutlaka asılmalıdır. İşin vahameti ortadayken, idamın kaldırılmasını savunmak yanlıştır.

     AKP iktidarı, bunu yapar mı? Asla yapmaz! Çünkü o  öldürenleri değil, daha çok öldürülen kadınları suçlu buluyor. Onların mini eteklerinden ya da dekolte giyimlerinden ötürü tecavüze uğradıklarını ve öldürüldüklerini söyleyebiliyor. Bu iktidarın döneminde, 4 binden fazla kadın öldürüldü.

      Bu kafaların yönettiği bu memlekette, yaşadığımıza şükredelim.