İnsanlıktan nasibini almamış bir kişinin diğer özellikleri kısa vadede cazip, gözalıcı ve hatta ayartıcı olsa bile uzun vadede hiçbir şey ifade etmez.

Her insan geçinebilmesi ve yaşamlarını sürdürmeleri için çare ararlar, derman ararlar ve rızık ararlar. Bunları ararken birilerinin mutlaka vesile olmaları da gerekir. İnsanoğlunu yaratan Allah kimine çok para, kimine de mal mülk verir ama onu insanlıktan nasibini alması için de günü geldiğinde sınava tabi tutar. Çünkü, o paraya pula tapmış, kendini beğenmiş, hayırseverlikten, insanlıktan, uzak kalmış, nasibini almamış, bugünkü dünyada gününü gün eden, zevki-i alemde yaşamaktan başka bir şey düşünmemiş..

Günümüzde öyle insanlar da var ki; mümkün olduğu kadar geçimini dürüst, kul hakkını yememek, namusu, vicdanlı, yoksullara, engellilere yardım ederek vasat bir şekilde sürdürmeye çalışıyor. Kimileri var ki; gerçekten hangi insanların elinden tutacaklarını, kimlere yardım edeceklerini ve hayır dualarını alıp nasıl bir insanlara yapılmasının hesaplarını yaparak ellerinden gelen desteği vermeye çalışırlar..

 Tabi ki; her şey biz insanoğlu için yaratılmış ama yeryüzünde milyonlarca canlılar içersinde en değerli canlı varlığın insanoğlu olduğunu da unutmamalıyız. Düşünecek olursak dünyada milyarlarca insan yaşamaktadır.

Şöyle  etrafınıza bakarak iyi bir analiz yaparak etrafınızdaki insanlara baktığınızda o insanların birbirlerinden farklı olduğunu, herkeste ayrı bir yaradılış farkı göreceksiniz.

Milyarlarca insan nasıl da ayrı bir tip, boy, göz, kulak ve renk ayrıcalığı bulunarak birbirinden ayırt edilmektedir. Birinin bile parmak izi işareti diğerini tutmaz!

Birbirinin tıpkı aynısının benzeri olduğunu bulmak imkansızdır. Her insan farklı yaratılmıştır. Bunun farkını kimse anlayamıyor… Cenab-ı Allah insanoğlunu öyle yaratmış ki; Irkı cinsi değişik olanlar gerçekten sima ve yapı "düşünce" olarak da birbirlerine benzemiyorlar. Hatta sesleri ve konuşma üslupları de tutmaz. Nasıl maddi açıda zengin insan, fakir insan varsa, sağlıklı insan, sağlıksızlık farkı ve engelli dediğimiz insanlar da vardır. Her ne şekilde olmuşsa olmuş ama şimdinin tabiriyle engelli veya farklı gelişenler.

Engelli insanların da dertlerine göre çeşit farklılıkları vardır. Bizler sağlıklı olanlar onların dertlerine yaşamlarına her nedense duyarsız kalırız. Çünkü yaşayıp farkına varamamışsınızdır. Görüp derdini sormamışsınız en azından empati bile kurmamışızdır kendimizi onun yerine koyarak. İşte bu insanlarımızın, kimilerinin gözü görmez, kimilerinin beyni çalışmaz, kimileri duymaz, kimilerinin de bir organları eksiktir, kimileri de ayağa kalkamaz yürüyemez…

 İşte en acıklı olan da budur. Senin gözün görüyor, kulağın işitiyor, ayağın da yürüyor, sapasağlamsın. Ama hiç arkana dönüp de tekerlekli sandalye ile gelen bir insana derdin nedir, bir ihtiyacın var mı diye sordun mu?

Hayır diyeceksin.
Çünkü sen onunla yaşamıyorsun, elinden tutmuyorsun, hiçbir maddi ve manevi desteğin olmamış sen onun duygularından anlayamazsın… Onun gibi düşünemezsin! Hiç sağına soluna bakıp da kulağı duymayan, gözü görmeyen bir engellinin elinden tutarak yolun karşısına geçmesi için yardım ettin mi?

Etmedim diyeceksin çünkü sen onun halinden anlayamazsın. Çünkü sen yaşamıyorsun onun yaşadığı hayatı. Çünkü sen çekmiyorsun onun çektiklerini. Hâlbuki kaldırsan onun önünden engelleri o zaman “engelli de engellenende” kalmayacak etrafta…

 Neden, çünkü sen kendi kedine kimsenin yardımına muhtaç olmadan yürüyorsun, suyunu kendin alıyor içiyorsun ihtiyaçlarını da giderebiliyorsun.. Birileri elinden tutacak, beni ayağa kaldıracak, bir bardak suyumu verecek, gezmeye ya da ihtiyaçlarımı görmeye götürecek mi diye bir endişen yok da ondan..