Moved Permanently

İnsan yaşamayı, sevdikçe yeşermeyi bilmeli… Bir gülüşü olmalı insanın, gülüşünden çiçekleri toplamalı… Bir aşkı paylaşmalı insan, bir yüreğe sahip olmalı, bir tarafı efe olmalı insanın, bahara dikilmeli, sevdiğini işlemeli martinisine… Gözlerini kısıp güneşe bakmalı insan, baktıkça ağlamalı, gözyaşlarını tutmamalı insan, tutunacak dalı olmalı. Tutunduğu dalın meyvesini toplamalı… Tarlaları ekmeli insan, hiçbir ilaç atmamalı. İlaç atmadan yetiştirmeli sebzeyi, ilaç atmadan yemeli sofrasında, tarlasını devamlı sürmeli insan, sürecek bir atı olmalı, düşünecek sevdası, birde silahı, çalışmalı insan, vatanı her gün kurtarmalı…

Her yeni gün yeni sabahları olmalı insanın… Yeni umutları, yeni dostları, birlikten kuvvet doğurmalı insan, her daim dalgalanmalı, düşmanını bilmeli insan, yeni yeni okullarda yetişmeli, saygıyı bilmeli insan, önce saygılı ortam yaratmayı, sonra içinde saygı aramayı bilmeli, paraya değer vermeli insan bu yüzden hiç sevmemeli, dostuna ışık tutabilmeli, mahallesinde sözü dinlenmeli, kuşlara yem vermeli insan, bir köpeği sevmeli, bir çiçek büyütmeli insan, adı ne olursa olsun, oturup okumalı geçmişi, oturup dinlemeli, özlemeli saflığı, temiz değerleri, kirletmemeli geçmişini, bu yüzden durmalı dimdik, bu yüzden bir baltaya sap olmalı, kesmeli cehaleti, birileri tutmalı, tuttukça aydınlanmalı insan, aydınlığı sevmeli, hep nehir gibi olmalı ....

Cem Beraat Çamsarı şöyle diyor:

"Her insanın, bir tavrı, bir duruşu olmalı muhakkak... Yaşama, insana, doğaya canlı ve cansız tüm varlıklara karşı; üstelik... Bir tavrı, bir duruşu olmalı insanın; çevresinde olup biten her şeye dair...
Güce karşı takındığın tavır nedir? Para pul, mal mülk karşısında sağlam mıdır duruşun? Yoksa, rüzgar nereden eserse, su hangi yöne akarsa, duruma geri şekil alanlardan mısın sen de?
Sizin mahalleden birine, senin nasıl bir adam olduğunu sorsam; sorduğum bana seni olduğun gibi anlatabilir mi yoksa kem küm edip lafın ötesini berisini birbirine karıştırır mı? Sorsam, seni başkalarıyla, başkalarını seninle karıştırır mı acaba?
Biriyle yüzleşmen gerektiğinde, o birinin gücü, senden kat kat fazla, boyu, senden fersah fersah uzunsa; uzlaşmaya mı çalışırsın muhattabınla; yoksa gücünün yettiği kadar karşı mı koyarsın; bedeli ne olursa olsun; yapılan yanlışlara; eğrisi doğrusuna bi' türlü denk gelmeyen abudik gubidik işlere?

Evet... Para bence de çok önemli insan hayatında; ama... Paraya tapan modern şehrin boyaları dökülmüş, ağlak yüzlü palyaçolarından mısın; yoksa varın da yokun da halinden anlayanlardan mısın?
Dik durmak deyince, neler gelir aklına? El etek öpmek desem, hangi ensesi kalın kodaman gelir gözünün önüne?
İnsan, yalnız çıkarı için mi yaşamalı yoksa, çıkarlarını da gözetirken; yanıbaşındaki insanın da hakkını mı gözetmeli?
Kul hakkı, evet, evet... Kul hakkı desem sana; kul hakkını tanıyan, Allah korkusu bilen kaç insan evladı kalmıştır ki bu devirde?
Dünya hala iyilerin yüzü suyu hürmetine ayakta dursa da... Ayakta durmak, onca kolay mıdır acep şu alemde?
Devir, senin, benim devrim değil; bilirim bunu ben de... Gel gör ki, öyle bir huy, öyle bir suy var ki bende; kurusa da huyum, suyum; değişmez asla, tavrım ve duruşum...
Ben onu bunu bilmem arkadaş! Bir tavrı, bir duruşu olmalı insanın... Hem öyle bir tavır, öyle bir duruştur ki söylediğim... Tavrı neyse, duruşu da odur insanın... Huyu da bilinir, suyu da birdir adam olanın...
Her ne hal olursa olsun, bir tavrı, bir duruşu olmalı insanın... Çünkü her insan, bir tavrın, bir duruşun yansımasıdır doğaya, güneşe, taşa ve de toprağa... Tavrında duruşun da doğru olsun ki; başın dik, anlın ak, yüreğin temiz yürüyebil yaradana... Bakabil, yüreğin zerre kızarmadan, ezelden borçlu olduğun nice güzelliğe...Kendini de kat ve kaybol, tüm evrenin sonsuz, tüm insanlığın sınırsız varlığında...
Çünkü sen, varsın ve insansın... Çünkü sen, ancak tavrın ve duruşun kadar adamsın..."