Moved Permanently

      Yeni Türk Devleti’nin ve Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu, büyük kurtarıcı, ulu önder, seçkin devlet adamı Atatürk’ü, ölümünün 76’ncı yıldönümünde, dün yine saygı ve rahmetle andık.

     Kaybının üstünden üç çeyrek asır geçtiği halde, onun bir dahi ve 20’ncı asrın en büyük devlet adamı olduğunu, dünyada herkes kabul ediyor.

    Kurduğu Cumhuriyet, bir asra yakın bir süredir dimdik ayakta duruyor. Onun devrimlerine, ilkelerine ve hepsinden önemlisi, en büyük eseri olan Cumhuriyet’e ve bağımsızlığımıza toz kondurmaya hiç kimse cesaret edemiyor.

    Ama, o da biliyordu ki, bir gün gelecek bu güzel ülkenin dahili ve harici düşmanları elbette olacaktır. O, harici düşmanlardan daha kötülerinin ülkenin içinden çıkacağını, bu kimselerin kişisel çıkarlarını ülkenin çıkarlarının üstünde tutacağını, bu maksatla dış düşmanlarla işbirliğine girebileceklerini ve açıkça bir hıyanete saplanabileceklerini açıkça söylemişti.

    Nitekim, onun işaret ettiği emareleri gördük. O emareler, artık su yüzüne çıktı ve şehit kanlarıyla kurtarılmış olan bu topraklar, bölünme ve ülkemizden koparılma noktasına getirildi.

   İşte o sebeple, Atatürk’ün kıymetini bir kere daha anladık. Yokluğunun ne kadar büyük bir kayıp olduğunu, bir kere daha görmüş ve yaşamış olduk.

                         GELELİM, GERÇEK ÖLÜM SAATİ’NE

     Çıkarılan özel bir Kanunla, 1981 yılında Atatürk’ün doğumunun 100’ncü yıldönümünü kutladık. Kutlamalar, yıl boyunca devam etti.

    Kutlamaların en görkemlisi, İstanbul’da yapıldı. Bendeniz de, o dönemde oluşturulan Kutlama Üst Kurulu’nun Genel Sekreterliğini yaptım. Teşkil edilen bir heyetle çalışıp, pek güzel bir Kutlama Programı hazırladık.

     Program hazırlanırken yapılan duyurulara, halkımız büyük ilgi gösterdi. Atatürk’ü yakından tanıyanlarla, ellerinde Atatürk’le ilgili yayınlanmamış belgeler bulunanlar bize ilettiler ve  bizzat gelerek bize yardımcı oldular.

    Programın hazırlanması ve uygulanması sırasında, bu büyük insanla ilgili çok değerli bilgiler edindim, belgeler gördüm.

                            ESKİ GAZETECİ, AVNİ ALTINER ANLATTI

      Eski Gazetecilerden rahmetli Avni  Altıner, bir gün üç arkadaşıyla ziyaretime geldi. Altıner, Bab-ı Ali’de meşhur Bakış Matbaası ve Yayınevi’nin sahibi ve Tiyatrocu Hakan Altıner’in babasıdır.

      İlerlemiş yaşına rağmen, şuuru son derece yerindeydi. Oturup, uzun uzun konuştuk.

      Altıner, Atatürk’ün sağlığında Cumhuriyet ve Akşam Gazeteleri’nde çalışmış ve Atatürk’ü çok yakından tanımıştı. Yanındaki arkadaşları gazeteci değildi,  ancak onlar da Atatürk’ü yakından tanımış ve o dönemde önemli görevlerde bulunmuş kişilerdi.

     Altıner, daha sonra Atatürk adlı 1300 sayfalık bir kitap hazırlamış ve Atatürk’le ilgili bilinmeyenlerle, ilk defa onun şeceresini de bulup çıkarmış ve kitabına dahil etmişti.

     Büyük ilgi gören kitap, Milli Eğitim Bakanlığı’nca okullara, Genel Kurmay Başkanlığı’nca da, askeri birliklere tavsiye edilmişti.

     Avni Altıner, Atatürk’ün ölüm saatini şöyle anlattı ve dedi ki;  “Atatürk’ün ölümüyle ilgili olarak yapılan haberler, açıklanan resmi bültenlere göre kaleme alınmıştır. Mesela, Dolmabahçe Sarayı’nın Muahede Salonu’na konup, halkın ziyaretine açılan katafalktaki naaş’ını izlemeye gelenlerin yaşadığı izdihamda, olay büyütülmemek için  11 kişinin öldüğü belirtilmiştir. Oysa, bu olayda tam 19 kişi ölmüştür. Doğru sayıyı, olayın ertesi günü sadece Cumhuriyet Gazetesi yazmıştır.”

      Yapılan, ancak doğru olmayan diğer açıklamalara da işaret eden Altıner, yanında getirdiği arkadaşlarını da tanık göstererek, sözlerine şöyle devam etti; “Atatürk, o sabah saat tam 7’yi 5 geçe vefat etmiştir. Ölüm Tutanağı hazırlanırken, heyet üyelerinden biri bu vaktin çok erken olduğunu, gelecek yıllarda anılması için ölüm saatinin biraz ileriye alınmasının uygun olacağını söyleyince, tutanak değiştirilmiş ve ölüm saati 2 saat ileriye alınarak, 9.05 olarak yazılmıştır. Gerçek ölüm saati ise, tam 7.05’tir. Bu durumu, Atatürk adlı kitabıma da yazdım, ama yetkililer bunun yayınlanmasını doğru bulmadılar, ben de çıkardım.” dedi.

      Avni Bey’in bu heyecan veren açıklamasını, ben de hemen bir tutanakla tespit edip, onun ve arkadaşlarının imzasını aldım. Bu durumu, Ankara’daki yetkililere de ilettim. Ancak, bu tespitin, bundan sonra hiçbir faydasının olmayacağını ve uygulamanın bozulamayacağını söylediler. Konu da böylece kapandı.

     Bu tespiti, daha önce bir ulusal gazetede de yazmıştım. İki gün önce, bir özel televizyonun tarihle ilgili bir programına katılan Anıtkabir Müzesi eski Müdürü Dr. Ali Güler, bu tespite itiraz etti ve Atatürk’ün ölüm saatinin 9.05 olduğunda ısrar etti.

    Oysa, bu tespiti yaptırdığım zaman, Dr. Güler ya Ortaokulda ya da Lise de henüz öğrenciydi.

    Ne var ki, ölüm saatinin o haklı gerekçeyle değiştirilmesi, zaten doğruydu.

   Sen, nurlar içinde yat, büyük adam.