Moved Permanently

     Değerli okuyucularım; bu köşeyi takip eden okuyucularım iyi bilirler ki, görüşlerimi açıklarken hangi konuda olursa olsun “izanlı” ve “vicdanlı” davranmak için büyük titizlik gösteriyorum. Hiçbir hakaret içermeyen, tamamen tespit ve eleştiri amaçlı öteki yazılarımda olduğu gibi, bu yazımda da bunu göreceksiniz.

     Şimdi, konumuza gelelim.

     Devletin sahip olduğu malların ya da işletmelerin özelleştirilmesi konusu, sadece AKP iktidarında gündeme gelmiş değil. Bu konu, yıllardan beri konuşuluyor ve önceki iktidarlar da, özelleştirmeden yana olduklarını beyan ediyorlardı. Ancak, sık sık gündeme getirilen bu konuyu, hiçbir iktidar programına almıyordu.

 NEDEN ÖZELLEŞTİRME?

Çünkü,devletin malları ve işletmeleri doğru dürüst kullanılmıyor ya da işletilmiyordu, yönetilmiyordu.Bu işletmelerde çalışanlar, bir takım yolsuz işler yaparken, halka hizmet yerine hep sıkıntı veriyorlardı.  O sebeple, birçok iş ve hizmette Türk halkı, özel sektörü tercih ediyor, bu durumda pek tabii ki, devletin işletmeleri zarar ediyordu.

    Bunun kusuru, şüphesizki bu kuruluşlarda çalışanların olduğu kadar, onları yönetenlerin ve denetim görevini yapmayanlarındı.

    Birçok işletme, başına buyruk hareket ediyor, yönetiminde bulunanlar bu işletmeleri babalarının çiftliği gibi kullanıyorlardı.

    Bu durumda, halka doğru dürüst ürün ve hizmet sunulmuyor ve işletmeler her yıl bilançolarını zararla kapatıyorlardı.

      Durumu çok iyi gören iktidarlar, ıslahat ve sıkı denetime gitmek yerine, “Özelleştirelim de kurtulalım.” düşüncesiyle, hep özelleştirmeden yana göründüler.

       BU DURUM,  AKP İKTİDARI’NA YARADI

     AKP iktidar olduktan sonra, oluşan bu havayı iyi değerlendirdi ve özelleştirme için hemen kollarını sıvadı.

     Eski durumu bilen halk da, iktidarın bu girişimini olumlu karşıladı ve destekledi. Çünkü, devletin malının özelleştirme adıyla talan edileceğini, eşe/dosta peşkeş çekileceğini ve devletin böylece çok büyük bir zarara uğratılacağını nereden bilsin ki?

      İktidar, devletin sahip olduğu en kıymetli mal ve hizmetleri satışa çıkararak, özelleştirme adı altında“vurgun”a başladı ve 10 yıl içinde, devletin malını sata sata bitiremedi.

      Devletin yegane denetim organı olan Sayıştay’ı da devre dışı bırakan bu iktidar, hiç kimseye hesap vermeden, devletin malını adeta yağmaladı,  yağmalattı.

SATIŞLAR, ŞİMDİLİK 124 KALEMDE

    Değerli okuyucularım; Özelleştirme adı altında, bu güne kadar AKP iktidarının sattığı devletin varlıkları, tam 124 kalemde toplanmış.Önemli gördüğüm kimilerinin adları şöyle;

SEKA 9 İşletme, THY USAŞ, TÜRKİİYE DENİZCİLİK İŞLETMELERİ, SÜMER HOLDRİNG 11 İşletme ve 149 Taşınmazı, KARADENİZ BAKIR İŞLETMELERİ, 103 arsa ve 189 lojmanı, TEKEL, 9 İşletme ve 64 taşınmazı, ETİ Bakır, Gümüş, Krom, Alüminyum Tesisleri ve öteki taşınmazları, ŞEKER FABRİKALARI, DEMİR ÇELİK FABRİKALARI, LİMANLAR, tesisleri ve öteki taşınmazları, BARAJLAR, TÜGSAŞ 5 işletme ve 23 taşınmazı, PETKİM, TEDAŞ, 2 işletme, Ataköy Turizm, Marina,ve Otelleri, SSK HASTANALERİ, SSK ECZANELERİ, KARAYOLLARI ARAÇ MUAYENE İSTASYONLARI, tesisleri ve öteki taşınmazları,  TELEKOM, 164 taşınmazı, EMEKLİ SANDIĞI OTELLERİ, BOĞAZ KÖPRÜSÜ VE OTOYOLLARI, MADENLER ve ötekileri…

                                             DEVAMI GELİYOR

     Gelecek yıl Haziran ayında yapılacak olan seçimde artık gideceğini düşünen iktidar, şimdi geriye ne kaldıysa onları da satmanın derdinde.

    Edinilen bilgilere göre, kenarda köşede ne kalmışsa,yakında onları da satacaklar. Mensup, eş, dost, akraba, yalaka ve yandaşlar, şimdi bu son furyayı kolluyorlar.

   Rant peşinde koşan bu kişiler, devletin ormanlarına varıncaya kadar bütün arazilerini yağmaladıkları gibi, kalan bu mallarını da sahiplenecekler.

   Devlet bundan sonra, sadece vatandaşların ödeyecekleri vergilerle ayakta kalmaya çalışacak.Oysa, devletin zenginliği, milletin zenginliği demek oluyordu.

 Bu durumda gün gelecek devlet, memurlarının maaşlarını bile ödeyemeyecek.

    Hatırlayınız, Yunanistan yakın geçmişte yaşadığı ekonomik krizde, devletin kimi varlıklarını satarak memurlarının maaşlarını ödemiş veböylece  diğer ihtiyaçlarını karşılamıştı.  İşte bizim ülkemiz, ne yazık ki bunu yapamayacak.

     Şöyle bir baktığımızda, satılamayan Topkapı ve Dolmabahçe Sarayı gibi, sadece Milli Saraylarımız geriye kalmış oluyor.

      Kimi dostlarımızla bu konuyu konuşurken bir arkadaşımız şaka yollu; “Atatürk Orman Çiftliği’ndeki AK Saray ne güne duruyor. Biz de onu satarız.” deyince, herkes güldü.

Çünkü, bu gidişle “özelleştiriyoruz” diyerek, yeni gelecek iktidara bırakmamak için, onu bile satabilirler.