Moved Permanently

İnsan sevgisi ile yaşayalım. Yunus Emre'nin insanlara verdiği bu güzel insanlık mesajını iyi anlayalım, dinleyelim ve yaşatalım. Yaşatalım ki, insan olduğumuzu unutmayalım.
İnsan değer verilerek yaratılmıştır. Bir insan ne kadar kötü de olsa Hakkın hatırı için sevilmeli.  Yine Yunus Emre “Sevelim sevilelim bu dünya kimseye kalamaz” diyerek insanın dünyadaki amacının ne olması gerektiğin açıklıyor. Sevmek Yüce Allah tarafından bize verilmiş en büyük nimet. Yüce Allah’ı sevmekle kalmayıp ona âşık olmamız gerektiğini de söylüyor. Zaten şiirlerinde ana tema bu yöndedir. Aşksız insanın odundan farkı olmayacağını da söylüyor.
Yunus Emre’de insanın dili dini önemli değildir. Yunus Emre için bütün insanlar birdir. Aynı gözle insan gözüyle bakılmasını ister. Bu bakımdan insanlar eşittir ona göre.
“Yetmiş iki millete bir göz ile bakamayan, Şer’in evliyasıyla hakikatte asidir”
der. Yine burada Kur’anı Kerim’in kardeşlik formülünü uyguladığını şu dizelerinden anlıyoruz:
“Hakkı gerçek sevenlere, cümle alem kardeş gelir”..
Kur’anı Kerim de “inanalar kardeştir” (Hucurat 10) diyordu. Yunus Emre ana hedefini ve dünyada ki amacını şöyle açıklar:
“Ben gelmedim dava için, Benim işim sevi (sevgi) için”.
İçinde bulunduğumuz şu hoşgörü ve barış ortamına çok muhtaç olduğumuz bu ortamda bu satırlar sanırım insanımızı kendisine gelir. Ortadan kin ve nefret duyguları kalkar da özlediğimiz aydınlık yarınlara bir an önce kavuşuruz.

Yani sevgi yaratan tarafından insanlara verilmiş en yüce duygulardan biridir. Çocuk sevgisi, vatan sevgisi vb. yüzlerce çeşidi vardır. Ama içlerinde en önemli ve kutsal olanlarından biri de insan sevgisidir.

 İnsan sevgisi, yeryüzündeki tüm insanları renk. din, dil, ırk vb. ayrımlara tutmadan yalnızca “insan” olduğu için sevebilmektir. Tüm çıkarlardan arınmış, beklentiler olmadan, menfaat amacı gütmeyen bir sevgidir insan sevgisi. Barış ve kardeşçe yaşamanın temellerini insan sevgisi ile atabiliriz. Düşmanlıklar ve kıskançlıklar insanların birbirini sevdiği ve karşısındakinin haklarına saygı gösterdiği zaman dünya üzerinden silinecektir. Tabi insanı sevebilmek hele hele her tür, her düşünceden insanı sevebilmek zordur biraz. Gerçek manada sevgi ile dolu bir yürek ister. Mevlana, “gel! Ne olursan ol yine gel.” diyerek sesleniyor insanlığa. Bu sesleniş gerçek manada evrensel bir insan sevgisinin yansımasıdır.

Yani dost, düşman, hırlı , hırsız ne olursan ol kabulümüzsün  diyor. Bu ifadeler koşulsuz kabulün ve derin bir sevgisinin ifadesidir. İnsanlar arsında ayrım yapmadan, kimseyi kimseden üstün görmeden sevebilmenin yolu Mevlana’nın bu sözlerinde gizlidir.

Sevgi tüm insanlık için olduğu zaman gerçek anlamda kıymetini bulmuş olur. Yani evrensel olmalıdır. Kendimiz için istediğimizi tüm insanlık için de istediğimiz zaman evrensel boyutlara ulaşabiliriz. M. Kemal “Yurtta barış, dünyada barış” sözleriyle evrensel manada düşünebilmenin ne demek olduğunu bizlere öğretiyor.

İnsan sevgisi çıkarlardan uzak yalnızca insan olduğu için sevmektir tüm insanları. Yunus Emre gibi “yaratılanı severiz, yaratandan ötürü” diyebilmektir. Karşılık beklemeden, çıkar amaçlı değil gönülden bir sevgi beslemektir.