Başbakan’ın, yargıya karşı savaş açması ve son zamanlarda bunun şiddetini artırması, akla çeşitli ihtimalleri getiriyor.

           Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın “Yasama, Yürütme ve Yargı”yı birbirinden farklı üç ayrı güç olarak tanımlaması ve birbirlerine müdahale etmemeleri için kesin hüküm getirmesine rağmen, Başbakan bu kuralı tanımıyor.

           İktidar,  Anayasa Mahkemesi ile, Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu’nun yapısını, kendi amaçlarına uygun olarak değiştirdi, ama bunu yeterli bulmadı ve yeniden değiştirdi.

          Bunun tek sebebi vardı. O da, kanun-kural tanımadan diledikleri gibi hareket etmek, yaptıkları yolsuzlukların takibatından kurtulmak ve kendilerine karşı gelenlere “Gözdağı” verebilmekti.

         Ne var ki, bütün bu gayretleri, içine düştükleri yolsuzluk batağından kurtulmalarına, başka bir söylemle temizlenip paklanmalarına, hiçbir fayda getirmedi.

        Aksine, çırpındıkça battılar, battıkça da artık düze çıkamayacaklarını iyice anladılar.

                           BU ÇIRPINMALARI,  NEREYE KADAR?

        Başbakan’ın ve liderliğindeki iktidarın 12 yıllık icraatlarının, savunulabilecek iler-tutar  hiç bir yanı kalmadı.

      O kadar çıkmaza girdiler ki, kendi partilerinin kimi mensupları bile artık burunlarından soluyor.

      Başbakan’ın, özellikle son zamanlarda dozu gittikçe artan öfkesinin ülkeye zarar verdiği kadar, partilerine ve iktidarlarına da büyük zarar verdiğini biliyorlar.

       Cumhurbaşkanı olmak isteyen bir kişinin, her önüne gelene esip-gürlemesine ise, şaşmayan yok.

       Cambaz’a baktırılan millet, Başbakan’ın öfkesini seyrederken bölücü örgüt, bölünme hazırlıklarını kesintisiz sürdürüyor.

      Bölücüler şimdi de, İslam Dini vasıta yapılıp topladıkları “Demokratik İslam Kongresi” ile, hedeflerine doğru adım adım ilerliyorlar.

       Sicil Defteri gittikçe kabaran Başbakansa, haklı olarak Hukukçuların cübbelerinden korkuyor.

                       ANAYASA MAHKEMESİ VE BAROLAR BİRLİĞİ

     26 Nisan’da Anayasa Mahkemesi’nin, 10 Mayıs’ta da Danıştay’ın kuruluş yıldönümleri kutlandı. Başbakan ve Cumhurbaşkanı, her iki törene de katıldılar.

    Her iki kurumun Başkanı cübbelerini giyerek, törende  birer konuşma yaptılar. Konuşmalar,  teamüllere uygundu ve kamuoyunun beklediği konuşmalardı.

    Hukuk normları içinde, her iki Başkan yürütmeyi eleştiren ve yol gösteren tespitlerde ve tavsiyelerde bulundular. Yerine göre, eleştiren vurgular yaptılar.

    Başbakan, her iki konuşmaya da sert tepkide bulundu. Hemen herkese söylediği gibi,  iki Başkana da; ”Cübbeni çıkar, siyasete gir.” diyerek, meydan okudu.

     Tepkisini, Anayasa Mahkemesi Başkanı’na tören sonrasında verdiği halde, Türkiye Barolar Birliği Başkanı’na, tören sırasında verdi ve ona “Edepsizlik yapıyorsun.” diyerek, hakarette bulundu.

      Her iki olay gösterdi ki, Başbakan’da ciddi bir “cübbe korkusu” vardı.

      Bu olaylarda,  vatandaşların iki tespitine tanık oldum.

      Birinci tespit; Başbakan’ın,  hukukçuların cübbelerine karşı alerjisi vardı. Onları, cübbeli olarak görmek istemiyordu. Çünkü, daha evvel karşılarında bulunmuş ve ceza alıp, hapse atılmıştı. Başka bir söylemle, eski günlere dönmek istemiyordu. Üstelik bu dönüş, çok daha vahim ve üzücü olabilirdi.

      İkinci tespit ise, Anayasa Mahkemesi, aynı zamanda “Yüce Divan” vazifesi görüyordu. Yüce Divan Salonu’nda vereceği tepki, bir gün ayağına dolaşabilirdi.

      Yaklaşık üç ay sonra Cumhurbaşkanı adayı olarak halkın karşısına çıkacağı sanılan Başbakan’ın, herkese meydan okuyan ve sürekli sertlikten yana olan bu tutumunu, artık terk etmesini diliyorum.

      Keskin sirke, …

--------------------------------------------

 Dip Notu   :  Gezi eylemleri sırasında, evine giderken saldırıya uğrayan ve dövülerek öldürülen Üniversite öğrencisi Ali İsmail Korkmaz’ı öldürenlerin dün yargılaması vardı. Yargılamanın yakında biteceği ve suçluların hak ettikleri cezayı alacakları tahmin ediliyor.

              Bu olaylarda öldürülen öteki vatandaşların da, kanlarının yerde kalmayacağını umut ediyoruz.