Moved Permanently

     Bu ülkenin üstüne çöken asalakların nasırına basıp, arsızlarla yüzsüzleri yularına takan, ancak değeri bilinmeyen bu sanatçıyı, çok iyi tanımak lazım.    

     O, güldürürken düşündüren bir Tiyatro Sanatçısı. İzlenmesi gereken bir halk adamı. Sanatı kadar, yüreğini de halka adayan bir “cesur yürek”. Ne var ki, onun gibi başka Levent Kırca’lar yok!

      Onu, yakından tanıdığımda, 12 Eylül darbesi yeni olmuştu. Ben de, İstanbul Valiliği’nde Genel Sekreter olarak görev yapıyordum.  Zincirlikuyu’da kurup adına “Hodri Meydan” dediği Tiyatroda oynuyordu. Ve o sırada, Tuncer Cücenoğlu’nun yazdığı, “Kadıncıklar” adlı bir oyunu  sahneye koymuştu.

      Komedileştirdiği oyun, aslında bir “dram”dı. Hayat kadınlarının, çalıştıkları o malum mekandaki dramını öyle bir komediye çevirmişti ki, insanlar gülmekten işin o yanına hiç bakmıyorlardı.

      Kırca beni, bir akşam oyunu izlemeye davet etti.

      O dönemde İstanbul Milli Eğitim Müdürü olarak göreve getirilmiş olan General Kemal Türen’le birlikte, Tiyatroya gittik.

      Oyunun yazarı, daha önce Milli Eğitim’de çalıştığı için, kitabını imzalayıp bana göndermişti. O sebeple, oyunu izlemeden önce kitabı okumuştum. Okumuştum, ama Levent Kırca’nın aslına sadık kalarak oyunlaştırdığı eser, güldürdüğü kadar düşündüren, düşündürürken acındıran, toplumdaki her kesimden insanın mutlaka izlemesi gereken dev bir eser haline getirilmişti.

     Göbeğimiz çatlarcasına gülerek bir solukta izlediğimiz oyun, bütün izleyenlerde olduğu gibi bize de büyük keyif vermişti.

      Kulise gidip, Kırca’yı tebrik ettik. Oyun, herkes tarafından o kadar beğenildi ki, yalnız kendi adımıza değil, bütün izleyenler adına ona takdirlerimizi bildirdik.

       Kemal Türen Paşa. iki gün sonra beni arayıp “Oyunu bir kere daha izleyelim,” dedi. Gidip, bir kere daha izledik.

       Ben, üçüncü defa ayrıca izledim.

       İşte, Levent Kırca’yı böyle tanıdım ve sahneye koyduğu öteki oyunlarını, bir daha hiç kaçırmadım.

                         LEVENT KIRCA, TİYATRODA MARKA

        Kırca, geçen zaman içinde oyunlarını peş peşe sahnelemeye devam etti. Ve, tiyatroda bir “marka” oldu. Komedi türündeki bütün bu oyunlara, izleyenler birer “tiryaki” oldular. Halkımız onun oyunlarını, benim gibi birden fazla kere seyretmeye başladı.

        O, hiç boş durmayıp, Televizyonlara da,  güldürürken düşündüren, ancak izleyene ibret veren kısa oyunlar yaptı. “Olacak O Kadar” adıyla yayınlanan oyunlar için halk, yayın gününü hep iple çekti.  Bu oyunlar, bütün evlerin neşe kaynağı oldu. Beyinlerinde kaybettikleri ahlakı, apış aralarında arayanlara da, büyük ilham kaynağı oldu.

       Değişik kanallarda defalarca gösterilen oyunları Türk halkı, bıkmadan usanmadan ve büyük bir keyifle izledi. Hep, devamını bekledi.

      Oyunlarında kişileri ve olayları sadece hicveden, yerine göre eleştiren ancak hakaret etmeyen Levent Kırca, adeta bir “Halk Kahramanı” oldu.

       Kırca bu arada, halkın yoğun isteği üzerine,  siyasete gözünü kırptı ve  bir siyasi partiye girip, Üsküdar’dan Belediye Başkanı adayı oldu.

       Girişimi doğruydu, ancak siyasetin kurnazlıklarıyla, arsızlıklarına akıl erdirebilmek için, Halk Kahramanı olmak yetmiyordu.

       Nitekim, son tüketim tarihi geçen bakliyatı seçim öncesinde paketleyip dağıtamadığı için, oylar dağıtanlara gitti  ve o kaybetti.

                          BASTIĞI  NASIRLAR VE  LEVENT KIRCA

      Seçimi kaybetse de, o yine bir Halk Kahramanı’ydı. Doğru bildiklerini söylemeyi ve oyunlaştırmayı sürdürdü. Oyunları da, çeşitli TV kanallarında seyirciyle buluşmaya devam etti.

      Ne var ki, nasırlaşmış topuklar irin üretmeye başlayınca, Kırca “pardon” demeden, bunlara basmakta ısrar etti.

       Yasakçı kafalar bunun üzerine, onun oyunlarının televizyonlarda yayınlanmasını yasakladılar. Oysa, halkın beğenisini kazanan o oyunlar defalarca gösterilmiş ve hiçbir yetkilinin tepkisini çekmemişti. Hatta, onları yasaklayanların bile.

       Demek ki, tahammülleri bu kadarmış.

       Değerli okuyucularım, kimileri “Sanat, sanat için yapılır.” deseler de, benim değişmeyen düşünceme göre, “Sanat, toplum için yapılır.”

       Levent Kırca’nın tiyatro sanatı, Türk toplumunun bu çarpık düzende doğruları görmesi, kendisine kimlerin yön verdiğini bilmesi, bu yön verenlerin icraatlarındaki “katakulli”lerin mizahi bir sahne anlatımı içinde halka sunulması ve böylece halkın gözünün açılması için ortaya konmuş bir sanattır.

       Kırca, bütün bunları kimi riskleri de göze alarak yapıyordu. Nitekim, oyunlarının yasaklanmış olması, ona maddi bir kayıp ve ekonomik bir risk getirmiştir.

        O isteseydi, “Benden bu kadar.”deyip kazandıklarıyla yetinir, bundan sonraki ömrünü çok daha rahat ve huzurlu geçirebilirdi. Ama, o öyle yapmıyor ve bir “Halk Kahramanı” olduğunu, bir kere daha kanıtlıyordu.

                                 O, ŞİMDİ BİR GENEL MÜDÜR

         Hava atmak ve heybesini doldurmak için değil, hakiki manada hizmet etmek için siyasete bulaştığını söyleyen Kırca, seçim kaybetmesine rağmen siyaseti bırakmış değil.

         Siyasete, şimdi İşçi Partisi’nin yönetim kadrosunda devam ediyor. Bu görevini sürdürürken, ayrıca “Genel Müdür” unvanı adı ve şimdi, Ulusal TV Kanalı’nın Genel Müdürü oldu.

        Adı gibi, ulusal bir tutum sergileyen bu kanalın farkını Levent Kırca, yönetimiyle kuşkusuz herkese fark ettirecektir.

        Yeri geldiğinde, kendisini bile hicveden bu büyük sanatçıya, bu yeni görevinde de başarılar diliyorum.

        Ama, esas dileğimiz onun tekrar sahnelere dönmesi ya da hiç değilse yeni parodiler hazırlayıp, ekranlara tekrar çıkmasıdır.

        Biz onu, halkı için her türlü riski göze alan bu  cesur yüreği için seviyoruz.

                                                           ***

      Dikkat ! Dikkat !  “Aile Vergisi” Geliyor!

      Ortadoğu Teknik Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Şükrü Kızılot, dün  açıkladı. Maliye Bakanlığı’nca hazırlanan tasarıya göre, yakında yeni “Aile Vergisi” geliyor.

       Anana, babana, çocuklarına, torunlarına vereceğin ya da onların sana verecekleri her türlü mal, mülk ve para için, aile olarak artık vergi ödenecek.

       Bu açıklamanın hemen ardından Maliye Bakanlığı “Yok böyle bir şey” dediyse de, niyetini Fısıltı Gazetesi’ne üfleyen siyasi iktidar, tepki gelmeyince maksadını hemen gerçekleştiriyor.

       Anlaşılan o ki, bunlar milletin ayağından donunu da alıp, asma yaprağı ile gezdirecekler.

       AKP’ye oy verenler, şimdi parayı hazırlasınlar.

       İyi, ama başına gelecekleri bilip de, oy vermeyenlere yazık değil mi?