Moved Permanently

      Yaşananlara baktığımızda, dünyada zenginlik ön planda, Türkiye'de ise makam. Makam sahibi isen, Türkiye'de zengin olmak zaten  çok kolay. Bir bakmışsın, bir gecede Türkiye'nin sayılır zenginlerinin arasında yerini almışsın. İşte o bir gecedeki zenginlik, senin hayatında başına çok dertler açacaktır. Senin bir geceki zenginliğinde alın teri olmadığı için, hayatın boyunca başın dertten kurtulamayacaktır. Çünkü, o zenginlikte herkesin hakkı olduğu gibi, özellikle yetim hakkı daha çok.
      1980'li yıllarda, Türkiye'de çok az sayıda  zengin vardı. Turgut Özal'ın kurmuş olduğu yeni  hükümet ile birlikte, başlattığı yeni bir ekonomi sistemi üzerine, Türkiye'de zenginler mantar gibi üremeye başladı. Ayrıca Türkiye'de, o dönemlerde zengin olmak çok kolaydı. İsteyen kişiler, kısa sürede zenginleşebiliyordu. Çünkü sistem, bu kişilerin zengin olabilmesi için çok müsaitti.
     Dünyada insanlar nasıl zengin olacağı konusunda araştırmalar yaparken, bizim ülkemizde "Biz nasıl çalacağız, nasıl çırpacağız ve kimi çarpacağız?" planları yapılıyor ve öyle zengin oluyorlar.
     Hatırlarsınız, Özal Hükümetinde hayali ihracat yapıp haksız vergi iadesi elde etmekle suçlanan birkaç Holding vardı. Ayrıca, Türkiye'de öyle hayali ihracatçılar çıktı ki; dere kenarlarında taş ve hayvan gübresini çuvallayıp, patates diye ihracatını yapanlar bile çıktı. 1985 yılında, hayali patates ihracatı yapan bir şebeke ortaya çıkmıştı. Ayrıca, hayvan gübresini çuvallayıp, ihracat yapanların sayısı da oldukça çok yüksekti. Yalnız hayvan gübresi değil, bir çok sektörde hayali ihracat almış başını gidiyordu. Tıpkı, şimdi olduğu gibi bandrolsüz kaçak sigaralar gibi. Türkiye'ye tonlarca bandrolsüz kaçak sigara giriyor. Nereden geliyor, kimler getiriyor? Kimse bilmiyor.
     Türkiye 1983'te Özal hükümeti ile beraber açık ekonomiye geçmiş, 24 Ocak kararları bu konuda belirleyici olmuştu. Hayali ihracat da, bu tarihten sonra Yahya Demirel ile halkın gündemine yerleşmişti. Yani, 1970'li yıllarda ne hayali ihracat ne de KDV vardı bu memlekette. Ne oldu ise, 1980'li yıllardan sonra hayali ihracat, mafya, yeraltı ve yer üstü karanlık güçleri, her geçen gün o kadar arttı ki; sayısı bilinmez oldu. Devlet-Mafya-Siyasetçi üçgeninde yer alan kirli ilişkiler, her geçen gün büyüdü de büyüdü.  Devleti ve siyaseti, neredeyse mafya yönetecekti.
      İşte, Türkiye'de böyle hem zengin olursun ve hem de itibar sahibi olabilirsin.  Gerçekten öz sermayesi  ve emeği ile çalışarak dürüst bir şekilde zengin olmuş işadamlarımıza asla sözüm yoktur. Aksine, bu dürüst mücadeleden dolayı onları kutluyorum. Türkiye'de değil, bütün dünyada zengin, fakire muhtaçtır. Fakir de, zengine muhtaçtır. Fakir çalışmazsa, zengin kazanamaz. Zengin olmasa, fakir yaşayamaz. Bu her iki pozisyon,  birbirini tamamlar.
       Ancak, şunu ifade etmek istiyorum: Adam, makam sahibi veya zengindir. Bu adam, ille de itibar sahibidir diye konuşmak veya Düşünmek de doğru değil. Adam, karşısındakine insan gibi davranmıyor ise, o adamın ne makamı, ne de zenginliği bir hiçtir. İnsanı yücelten ve itibar sahibi eden, insanın kişiliği  ve dürüstlüğüdür. 
       Kişiler, her hangi kurumda makam sahibi olabilirler. Bankada yönetici olabilirler. Çalıştığı yerde yetkili olabilirler. Ancak, kimse kimsenin itibarına veya şahsiyetine hakaret etme lüksüne sahip değildir. Vatandaş varsa,o  kurum orada vardır. Müşteri varsa , banka orada vardır. Vatandaş varsa, çalıştığı yerde yetkisi var. Bu millet yoksa, orada ne kurum, ne banka ve ne de çalışan bir yetkili vardır. Herkes, her yerde birbirine saygılı olmak zorundadır. Herkes, birbirine hizmet ederken hayatını sürdürmek  etmek için vardır. Yani, ekmeği için hizmet etmek zorundadır.
    Şimdi, altını çizerek belirtmek istiyorum.  Makamın ve zenginin itibarı varsa, fakirin de onuru, gururu ve şahsiyeti vardır.