Belediye’nin himayesindeki engelliler için düzenlenen Hıdrellez Konseri, izleyenleri adeta büyüledi. Helal olsun TRT’nin güzide sanatçılarına. Helal olsun Bahçeşehir Musiki Derneği’ne. Ve de, helal olsun hemşerimiz Kadri Emir’e.
     Doğrusu, hiçbir konserden bu kadar keyif almamıştım.
    Tabii ki, önce Saray Belediyesi’ni kutluyorum. Geçmişte, hiç kimsenin hatırına gelmeyen bir işi yaptı ve yöremizdeki “engelli vatandaşlar”ımızı bulup, onları himayesine aldı. Onlara, meslek edindirmek için çırpınıyor. Onları, toplumun unutulmaması gereken bir parçası yaptı.
       Ve de, bünyesindeki Kent Konseyi’nin gayretiyle, onlar için bu güzel konseri düzenledi.
        Konserin, Hıdrellez gününe rastlatılması, salonda bir bahar havası estirirken, davetiye aldığı halde kırlara açılıp gelemeyen hemşerilerimizin yarattığı boşluk, dikkati çekti.
        Bu durum, özellikle sanatçıları olumsuz etkiledi. Ama onlar, özürlü vatandaşlar söz konusu olunca, koşarak geldiler ve coşarak şarkılarını söylediler.

                                    GELELİM  KONSERİMİZE
        Sanatçıları, değerli sunucu Mustafa Yolaşan  takdim etti. Kendisinden daha kıdemli olan Orhan Boran ve Halit Kıvanç sahnelerden çekildiğine göre, Mustafa Yolaşan artık program sunumlarında, rakipsizdi ve  “bir” numaraydı.
       Onun zarif tavrı ve üslubu, okşayan ve haz veren esprileri, hazır cevaplığı ve sempatik tavırları, izleyenlere büyük keyif veriyor. Konserler, törenler ve her türlü toplantılar, onun sunumuyla daha hoş bir anlam kazanıyor, sunduğu sanatçıların yelkeni, daha çok rüzgar alıyor.
    Konser başladı ve sevgili Yolaşan, önce  TRT’nin değerli Şef sanatçılarından Cengizhan Sönmez’in yönetimindeki, İstanbul Bahçeşehir Musiki Derneği Korosu’nu takdim etti.
       Yine, TRT’nin seçkin sazları eşliğinde sahne alan koro, önce iki hicaz şarkı seslendirdi.
       Peşinden, koronun sanatçıları sırayla ikişerli olarak sahne almaya başladılar.
       Nilgün Keserli ve Adnan Endeğer, “Acaba şen misin, kederin var mı?” adlı hicaz şarkıyı, Aytaç Ertaç ve Adnan Güngör, “Kayboldum kaybolan yıllar içinde” adlı hicaz şarkıyı, Belgin Kandemir ve Mustafa Duruay, “Değdi saçlarıma bahar gülleri” adlı hicaz şarkıyı, G.Nur Küçükoğlu, “Şu yaltadan taş yükledim, gemim dolmadı” adlı hicaz şarkıyı, Asu Çebi, Handan Kılıç ve Zehra Ünal üçlüsü ise, “Körfezdeki üç-beş güzel” adlı hicaz şarkıyı seslendirdikten sonra, Koro Şefi Cengizhan Sönmez, Zeki Müren’in “Gece Kirpikli Kadın” adlı kürdilihicazkar şarkısını okudu ve  icra, izleyenlere büyük bir keyif verdi.
        Daha sonra Yıldırım Gürses’in bestelediği şarkılara geçildi.
        Buluthan Aşçı, sanatçının “Mevsimler yas tutup, güller ağlasın”, Batuhan Gencer, “Bir garip yolcuyum” adlı şarkılarını seslendirdikten sonra, Bahçeşehir Musiki Derneği Korosu, yine Yıldırım Gürses’in, “Yıllar sonra rastladım çocukluk sevgilime” ve “Yüce dağdan esen rüzgar” adlı şarkılarını, büyük bir ustalıkla seslendirdiler.
     1998 yılında kurulan Derneğin Korosu amatördü, ama icraları tamamen profesyonel ve çok usta yorumculardı. Koro’nun, ülkemizdeki amatör koroların içindeki yeri, birinci sıradadır.

                     İKİNCİ BÖLÜMDE,  SOLO ŞARKILAR VARDI
      Konserin ikinci bölümü, 10 dakikalık aradan sonra başladı. Bu bölümde, tamamen solo şarkılar yer aldı.
      Sahneye ilk olarak, değerli hemşerimiz Eczacı Kadri Emir çıktı. Önce, kısa bir konuşma yapan Emir, kendisinden sonra sahne alacak olan sanatçıları da açıklayınca, Mustafa Yolaşan, dayanamayıp espriyi patlattı. “Peki, benim işim ne? Ben burada değnekçi başı mıyım?” deyiverdi.
       Emir, çok rahat tavırları ve bariton sesiyle, iki güzel şarkı seslendirdi. İlki, İrfan Özbakır;’ın rast şarkısıydı. “Aşkın içimde rüya.” İkinci olarak da, aynı makamda Dramalı Hasan’ın şarkısını okudu. “Açılan bir gül gibi.”
      Kadri Emir, bu popüler iki şarkıyı o kadar güzel okudu ki, salon da ona  tam kadro eşlik etti.
      Daha sonra, öteki hemşerimiz Salih Demirci sahne aldı. Demirci, Avni Anıl’ın, “Biraz kül biraz duman, o benim işte” adlı şarkısından sonra, Münir Nurettin Bey’in “Kalamış” adlı şarkısını, o zor okunan meyanıyla birlikte, kolay okudu ve büyük takdir topladı.
       Demirci sahneden indikten sonra, başka bir hemşerimiz TRT sanatçısı Serhat Sarpel’i sahnede gördük. Sarpel, meğer şarkı sunmak için değil, mazeret sunmak için sahneye çıkmış. “Boğazımı üşüttüm, sesim arızalı” deyince, sevgili Serhat’ı dinleyemedik.
        Serhat sahneden inince, sahneye fırlayan Ayşe Sağyaşar, sahnede bir fırtına gibi esti. Zarif kıyafeti ile göz kamaştıran ve güzel sesiyle iki nihavent şarkı okuyan Ayşe Sağyaşar, tam da babasının kızıydı. Ekrem Güyer’in o meşhur “Unutturamaz seni hiçbir şey, unutulsam da ben” adlı şarkısını seslendirirken, aynı makamda “Sorma güzel ne olursun?” deyince, Mustafa Yolaşan da sormadan edemedi. Ne sorduğunu, izleyenler biliyor.
       Sıra, TRT’nin yine klas sanatçılarından Necmettin Yıldırım’a gelmişti. Geçen yıl, Saray Bahar Festival’inde sunuculuk da yapan Yıldırım, o güzel sesiyle önce Suat Sayın’ın Kürdilihicazkar şarkısını okudu. “Bu akşam yine dertlerimle baş başa kaldım”, peşinden de Yusuf Nalkesen’in son bestelerinden biri olan muhayyerkürdi şarkısını seslendirdi. “Kapın her çalındıkça, o mudur diyeceksin. Beni kaybettin artık, sen çoook bekleyeceksin.”
       Ağır toplar, konserin sonuna kalmıştı. Yolaşan, son zamanlarda pek güzel yorumu ve zarif tavırlarıyla televizyon ekranlarını süsleyen değerli sanatçı Melihat Gülses’i sahneye davet etti. Melihat Hanım, bütün şarkıları pek güzel yorumluyordu. Onu, bir ara kanto ve Rumca şarkılar okurken de gördük, dinledik. Halkımız, onun sesini ve yorumunu çok beğeniyor. Ve, bu takdir devam ediyor.
        Melihat Gülses, Avni Anıl’ın “Rüya gibi uçan yıllar” peşinden de Melahat Pars’ın “Ben gamlı hazan” adlı her ikisi de hicaz makamında olan şarkıları seslendirdikten sonra, Mustafa Yolaşan’la nefis bir düet yaptılar. “Yıldızların altında” ve “Aşkın bahardır” adlı iki nefis şarkıdan sonra, ikilinin sahneyi süsleyen dansları adeta, yıldızların altındaki yılların, rüya gibi nasıl uçtuğunu göstermeye yetiyordu.
        Konserin en ağır topu, tabii ki Mustafa  Sağyaşar’dı. Yakından tanıdığım ve dost olmakla onur duyduğum sevgili Sağyaşar, Türk Müziği’nde artık bir “ekol” olmuştu.
        Televizyonların olmadığı çocukluk yıllarımda radyolar “Mustafa Sağyaşar şarkılar programına başlıyor.” deyince, onu programın sonuna kadar dinlerdim. Radyoyu açmakta geç kalıp,“Mustafa Sağyaşar’dan şarkılar dinlediniz.” dendiğinde ise, bilseniz ne kadar üzülürdüm.
        Sağyaşar, bayati ve uşşak makamında olmak üzere, 4 güzel şarkı seslendirdi. Keman sanatçısının, tek başına bir hane bayati peşrevinden sonra,  Fehmi Tokay’ın“Benzemez kimse sana, tavrına hayran olayım” ve peşinden Şekip Ayhan’ın o unutulmayan uşşak şarkısını, “Gün gelir de beni unutursun demiştin”i okurken, inanın kendimizden geçtik.
       Sanatçı, o şarkıya bizim de katılmamızı isteyince, şarkıyı salon olarak hep birlikte okuduk.
       Sağyaşar, aynı makamda Aşık Veysel’in “Gidiyorum gündüz gece” ve anonim bir türkü olan, “Yeşil ördek gibi daldım göllere” adlı parçayı da seslendirince, keyifler doruk yaptı.
       Ve program, toplu olarak sahne alan sanatçıların hep birlikte okudukları “Vardar ovası” adlı Rumeli türküsü ile bitiverdi. Keşke bitmeseydi.

                         KONSER BİTTİ,  YANKILARI SÜRÜYOR
        Konserin bitiminde, sanatçılara sunulan şükran plaketleri çok beğenildi. Konseri izleyen hemşerilerimizin hepsi, Türk musikisini iyi biliyor ve çok seviyorlardı. Başka bir söylemle, hepsi nitelikli dinleyicilerdi.
        Engelliler için özveride bulunan ve hiçbir ücret almadan konsere katılan sanatçılarımız, halkımızın büyük sevgisini ve takdirini kazandılar. Saray’da konut sahibi olan bu sanatçı dostlarımız, artık bizim hemşerimiz ve bizim yöremizin insanı olmuşlardı. Onlarla, tabii ki gurur duyuyoruz.
       Etkinliğe, Saray Belediyesi’nin katkısı büyük olmuştu. Başkan Nazmi Çoban, konser başlamadan önce yaptığı kısa konuşmada, bu tür etkinlikleri bundan sonra da destekleyeceklerini söyleyince, halkımızdan takdir ve olumlu tepkiler aldı.
       Değerli hemşerimiz Eczacı Kadri Emir ise, sanatçı yanı ve organizasyondaki emeği ile, bu başarıda büyük pay sahiplerinden biri oldu. O sebeple, onu iki defa kutluyorum.
        Hem engelli hemşerilerimizi, hem de Kent Konseyi’ni temsil eden Funda Varan, şıklığı ve çalışmalara desteği ve başarısı ile büyük takdir topladı. Funda’nın öteki başarısı ise, eşi Ergun Varan’ı da, bu destekçilerin içine katmasıydı. İkisini de kutluyorum.
        Son söz olarak, “Bu konseri kaçıranlara, yazık oldu!” derken, sanatçı hemşerilerimize ve faaliyete katkı sağlayan ve de emeği geçen Esnaf ve Sanatkarlar Odası’na, Şoförler ve Otomobilciler Derneği’ne, Kale ve Yonca Seyahat ile Kale Birlik firmalarına, Varan Ticaret’e, Sistem Tekstil’e, Esnaf ve Pazarcılar Derneği’ne, Mehmet Bilecen, Özlem Demircioğulları, Savaş Korucuoğlu, İskender Barış ve Engelliler Derneği Başkanı Levent Yörük’e,  engelli kardeşlerimiz adına çok teşekkür ediyorum.
       Sanatçılara iki otobüs tahsis ederek, onların Saray’a gelip gitmelerini sağlayan Beşiktaş Belediye Başkan Yardımcısı, Saray’lıların dostu, Kadri Emir’in arkadaşı Eczacı Kemal Çiloğlu’na da, bu katkısından ötürü ayrıca çok teşekkür ediyorum.
        Bu yazı, okurlarım için farklı bir yazı gibi olsa da, sıkıntılarla dolu yaşamın içine, böyle renkli konuları da katmak gerekiyor.
        Başka bir konserde, daha kalabalık sanatseverler olarak buluşmak dileğiyle.