Moved Permanently

"Biz ne zaman adam olacağız?" İnsanlar arasında bu hep konuşulur. Bunu hep birbirimize sorup dururuz. Biz insani değerlerin gereklerini yeterince yerine getirdiğimiz ve menfaatten arındığımız vakit insanlıktan nasibimizi alacağız. İşte o zaman benliğimizi ve insanlığımızı bulup, adam olacağız.

İnsanlar arasına çıkar ve menfaat girdiği an insanlığımızı ve benliğimizi yitiriyoruz. Hele bir de ar damarımıza basılmışsa intikam almak için çaba harcarız. İnsanlık diye bir şey kalmaz. İşte o zaman insanlığımızı ve değerimizi yitiririz.

Gelişmiş toplumların böyle bir dertleri yok. Özellikle bizim ülkemizde ve geri kalmış bölgelerde kendini yetiştirmemiş, geliştirmemiş ve insanlıktan nasibini almamış toplumlarda, sadece iyi niyet duyguları ile kendilerini ifade eden toplumlarda insani değerler konuşulur ve tartışılır. Bu toplumlarda iyi niyet duyguları hakim. İnsanlar hayatında nasıl bir yaşantı sürdürmeli ve hayatını sürdürürken, hangi değerlere daha önem vermeli? İnsanlara karşı nasıl saygılı olmalı? İnsan olarak hayatımızda nelere dikkat etmeli?

Bir sıraya geçmek gerektiğinde sırada beklemesini bildiğimiz zaman, acaba nasıl herkesten önce şu işimi halledip giderim düşüncesinden kurtulduğumuz zaman… Yolculuk esnasında seyir halindeyken arabamızdan bir poşet veya kağıdı camdan bilinçsizce dışarı atıp arkadakinin camına yapıştırmadığımız zaman ve herhangi bir kazaya mahal vermediğimiz zaman adam oluruz.

 Yolda yürürken oldum olası her yere tükürülmeyeceğini öğrendiğimiz zaman... Çöp kutusunun yanından geçerken çöpümüzü yanına değil de içine atmayı öğrendiğimiz zaman… Onlarca kişinin hayatını kaybettiği kazayı sinema salonundaymışçasına izlememize neden olan o merakımızdan vazgeçtiğimiz zaman adam oluruz.

 Her gün onlarca dizi takip etmeyip onların yerine bir sayfada olsa bir kitap okumayı öğrendiğimiz zaman… Televizyonumuz veya radyomuz çalışmadığında üstüne vur patlasın çal oynasın dercesine vurmaktan vazgeçtiğimiz zaman… Trafikte kendi kurallarımızın değil de resmi kuralların geçerli olduğu aklımıza geldiği zaman… Yolda karşıdan karşıya geçerken üstgeçitten değil de onun altındaki orta refüj engellerini aşıp karşıya geçilmeyeceğini öğrendiğimiz zaman adam oluruz.

 Her iki lafımızın biri küfür olmadığı zaman… Devlet memurlarının çoğunun kendilerini bankamatik memuru olarak halka tanıtmak yerine birazda görevlerini yerine getirip vatandaşı azarlamadan görevlerini yerine getirmeye başladığı zaman... Neredeyse artık her iki kişiden birinin hortumcu olduğu günümüzde biraz da Allah korkusunun ne olduğunu öğrendiğimiz zaman adam oluruz.

 Ne yaparsak yapalım şu işlerimizi son güne bırakma alışkanlığımızdan vazgeçtiğimiz zaman… Çağdaş ve medeni olmanın sadece Avrupa’ya uymak olmadığını burada önemli olanın kendi değerlerimizden, ailevi kültürümüzden, gelenek ve göreneklerimizden ödün vermemek olduğunu öğrendiğimiz zaman… Camiye, toplantı salonlarına veya sınıflarımıza girerken tüm uyarılara rağmen artık bizi esir alan o cep telefonlarımızı kapatmayı veya sessize almayı öğrendiğimiz zaman adam oluruz.

Büyüklerimizden saygımızı, küçüklerimizden sevgimizi esirgemediğimiz zaman... Kırmızı ışıkta beklerken “geç” uyarısının sarı değil de yeşil olduğunu öğrendiğimiz zaman, yeşil yanar yanmaz kornaya dakikalarca basıp sanki yeşilin yandığını öndekinin görmediğini ima etmekten vazgeçtiğimiz zaman adam oluruz.

Tüm önlem ve uyarılara rağmen aracımızda takmadığımız emniyet kemerimizi takmayı öğrendiğimiz zaman… Bilgisayarı açıp saatlerce internet başın da facebook kültürü yaratan değil de az da olsa ülke gündemini takip eden bir gençliğimiz olduğu zaman adam oluruz.

Gençliği ve delikanlılığı sadece karı kız peşinde koşmaktan ibaret sayan, nasıl daha güzel olabilirim ve nasıl daha çok zayıflarım gibi düşüncelerle günlerini geçiren gençliğimiz olmadığı zaman adam oluruz.

Umuma açık tuvaletleri de kendi evimizdeki tuvaletler gibi kullanmayı öğrendiğimiz zaman… Piknik alanlarından geri dönerken arkamızda bin bir çeşit çöp bırakmamayı öğrendiğimiz zaman… Ağaçlarımıza karşı saygılı olduğumuz zaman, onları sadece bir odun parçası bir kütük parçası olarak görmediğimiz zaman, bu şekilde davrandığımızda aslında o kütüğün biz olduğumuza kanaat getirdiğimiz zaman adam oluruz.

Eğitim-Öğretim sistemimizde öğretimi sürekli yaptık ama hep eğitimi eksik bırakıyoruz ve bunun için çabalamamız gerekmeli dediğimiz zaman… İnsanlarının banka hesaplarının büyüklüğü ile değil de yüreklerinin büyüklüğü ile ölçüldüğü bir toplum yarattığımız zaman… Ülkemiz için insanlarımız için “Her alanda bir şey, bir alanda her şey” politikasını güttüğümüz zaman adam oluruz.

Birbirimize karşı anlayışlı ve saygılı davrandığımız zaman…Vee en önemlisi Bu yazıyı okuduktan sonra okuduklarının bir kulağından girip öbür kulağından çıkmasına mani olmayı öğrendiğimiz zaman ADAM oluruz ADAM...