Moved Permanently

       İktidar, kendisi ve yandaşları için yasa çıkarmaya devam ediyor. Bu  yasalara, halka yönelik kimi küçük çıkarların eklenmesi, halkımızı kandırmaya yetiyor.

            Daha önce yine bu köşede yayınlanan “Böyle kanun yapılmaz” başlıklı yazımda, iktidarın Meclisten yasa çıkarmayı nasıl yozlaştırdığını anlatmaya çalışmıştım.

            “Torba Yasa” adıyla çıkarılan yasalara her konuda maddeler eklendiğini, bu maddelerin halkın çıkarları ve kamu düzeni için değil, tamamen siyasi çıkarlar için düzenlendiğini yazmıştım. Aslında, her konuda  hüküm ifade ettikleri için bu yasalara torba değil , “Çorba yasa” demek gerektiğini de belirtmiştim.

            Geçen haftanın sonunda çıkan son “ Torba yasa” da, tam bir “Çorba yasa” gibiydi.

Kamunun işleyişini yeniden düzenlemek için çıkarıldığı söylenen ve her konuda hüküm içeren bu yasa da, kamu düzeni için değil, iktidar ve yandaşlarının çıkarları için düzenlenmişti.

                                                      AF, AF VE YİNE AF

            Yasa, bütünüyle bir “Af yasası” gibiydi. Başta vergi cezaları olmak üzere, hemen her konuda af getiriyordu. Çünkü iktidar ve yandaşlarını, sadece bir af yasası kurtarabilirdi ve işte o yapılıyordu.

Yasanın maddeleri hakkında ayrıntıya girmiyorum. Çünkü bunları herkes okudu, gazete ve TV’lerden öğrendi.

Bu yasada en dikkat çeken hüküm,  iktidar mensuplarının hocası Necmettin Erbakan’ın borcunun ve cezasının affedilmesiydi.

Hatırlayacaksınız  Erbakan, devletin partisine yaptığı bir trilyon lira yardımı, partinin kapatılacağını anlayınca,  geri vermemek için sahte belgelerle harcanmış gibi gösterip, zimmetine geçirmişti.

            Bunun üzerine yargılanmış ve iki yıl dört ay hapis cezasına çarptırılmıştı. Hocalarının bu cezasını evinde geçirmesini sağlayıp, sonra da af eden bu iktidar, şimdi de onu 12.5 trilyon lira para cezasını  ödemekten kurtarıyordu. İşte bu torba yasa, bu ve benzeri maksatlarla çıkarılmıştı.

            200 liralık vergi cezası ile 100 liralık trafik cezasından kurtulanlar af edildiklerine sevinirken, iktidar mensupları, yandaşları ve hocaları , işte böyle 12.5 trilyonun ve nice borçların üstüne yatıyorlardı. Küçük bir vergi cezası ile daha küçük bir trafik cezasından kurtulanlar şüpheniz olmasın ki, 12 Haziran seçiminde de iktidara olan minnet ve şükranlarını , oylarıyla  bir kere daha göstereceklerdir.

                     “ YARGI REFORMU” SÖZLERİ İSE, TAM BİR ALDATMACA

            İktidar kanadında geçen hafta, başka bir “aldatmaca” daha yaşandı.

Yargının  ağır işleyişini bahane eden iktidar, Anayasa Mahkemesi ve HSYK dan sonra, Yargıtay ve Danıştay’ı da ele geçirmeyi başardı.

            Yargı Reformu adı altında Yargıtay ve Danıştay’daki  daire ve böylece üye sayısı arttırılarak, buraya atanacak yeni hakimlerle bu iki yüksek mahkeme de, iktidarın tekeline geçmiş olacak. İşte, bunun adına onlar  “ele geçirme” değil, “yargı reformu” diyorlardı. Tabii ki , yerseniz.

                                     İKTİDAR, TAMAMEN HAKSIZ MI?

            Hayır değil. Siz, kapınızı açık tutarsanız, evinizi, malınızı korumak için hiçbir tedbir almazsanız, hırsız gelip sizi soyar. Yargının, yıllardan beri iş yükünü bahane edip ağır işlemesi, bu sebeple birçok davanın mahkemelerde ve özellikle Yargıtay’da “zaman aşımı” na uğrayıp ortadan kalkması, iktidarı haklı olarak tedbir almaya zorladı.

            Daha doğrusu, iktidar bu durumu Yargıyı ele geçirmek için bir “koz” ve  bir ‘bahane’ olarak kullandı.

            Bir “Hizbullah davası” na  10 sene bakmayan Yargıtay, sanıkları serbest kalınca  hemen dosyaları inceledi ve kararları onayladı. Ama suçlular çoktan kaçıp gittiler. Demek ki, isteyince dosyalara bakılabiliyor ve kararlar çıkabiliyordu. İlla 10 sene bekletmeleri mi lazımdı?

                                 İĞNEYİ, ÖNCE KENDİMİZE BATIRALIM

            İktidarın icraatını beğenmiyoruz. İktidara öğrencilerden,  halktan  ve sivil toplum örgütlerinden tutun da ,  sendikalara kadar her gün tepki veriyoruz.

Haklı olarak,  işsizlikten açlıktan yakınıyoruz. Bu iktidar döneminde yolsuzlukların,  “rezillik” boyutuna vardığını söylüyoruz.

İyi  ama, seçim sandığına gidince oy’lar yine bu iktidara veriliyor. Başbakan haklı olarak boşuna efelenmiyor ve hemen  sandığı işaret ediyor. O da çok iyi biliyor ki , bu milletin sırtına bindikçe oy’unu çok kolay alıyor. İşte, o da zaten bunu yapıyor.

            Yüksek Yargı Başkanlarının, iktidara öfkeleri boşuna. İş yükünü bahane edip davaları sürüncemede bırakırsanız, adaleti tecelli ettirmek  yerine güçlünün adaletinden yana olursanız ve yargıyı siyasal tartışma ve sataşmalardan koruyamazsanız, işte bu duruma düşersiniz.

            Bir yargı mağduru olarak, ben iktidarı desteklemiyorum , ama bu durumda haklı buluyorum.