Ölüm seni de buldu garip bahar, hem de herkesi bulduğu gibi. Sen de her şeyini bıraktın çocuklarını, kızını, hanımını, arkası sepetli bisikletini, birkaç para yapmaz güvercini. Bahar olmadı, ölüm sana yakışmadı, sanki biraz daha zamanın vardı gibi. Düşünüyorum da daha erkendi. Bekli de arkadaştık ya bana öyle geliyordu. Ama senin adına sevindim Bahar, bayağı arkadaş edinmişsin; kuşçu arkadaşların, komşu arkadaşların, birkaç çalışan arkadaşın, garipte olsan seni sevenlerin de varmış. Her ne kadar çiçekler, çelenkler, taziye ve telgrafları falan olmasa da, Polialı ve Lüxs marka araçlar, o her zaman güzel sözler söyleyen siyasetin duayenleri, Saray’ın Lüxs takım elbise giyip çok hatırlı insanların cenazelerine koşan, o çok hatırlı insanları olmasa bile yine de bütün din vecibelerini yerine getirilip defnedildin. Hem de yol boyu. Garip Bahar ruhun şad olsun garip bahar. Yıllardır bizlere hizmet ettin, en kötü işlerimizi bile seve seve kar demedin, buz demedin, yağmur demedin yaptın. Allah razı olsun, sana minnet borçluyuz, bizlere hakkını helal et. Sana binlerce teşekkürler. Ruhun şat olsun. Yurdakul Tenim |