Moved Permanently

   Kabaca, “Angut” yani pek aptal olduğumuzu, hep söylediler. Ama, bu güne kadar “Öküz” diyen hiç olmadı.

    “Bu laf da, nereden çıktı?” derseniz Elektrikten çıktı, anlatayım. Yalnız aydınlatmada değil, hemen her alanda kullandığımız elektrik, bu defa fena çarptı. Çarpmadı, biz çarpıldık.

     Türkiye’de elektrik, termik santral denilen Kömür Santralları ve Doğalgaz Santralları ile üretiliyor.

      Devlet, öteki özelleştirmeler yanında, elektriğin satış ve dağıtımını da özelleştirdi, yani yandaşlara peşkeş çekti.

       Elektriğin dağıtımını yapmak, Türkiye’de çok kazançlı işler arasına girdi. Çünkü, dağıtımda artık hiçbir risk yok.

      En yaygın “risk” olan “Kayıp-Kaçaklar” için de iktidar bir formül buldu ve yandaş patronları rahatlattı. Kısaca, “Kayıp-kaçak” denilen bu risk de, böylece halka yükletildi.

        Çıkarılan kanuna göre, yandaş şirketlerin bütün riskleri faturalara yansıtılıp, halka ödetilecek ve patron rahatlayacak.

                            UYGULAMA NASIL OLACAK?

    Cumhurbaşkanı’nın damadı olan Enerji Bakanı’nın Meclise sunduğu kanun tasarısı, geçen hafta jet hızıyla kanunlaştı.

     Kanuna göre, kaçak elektrik kullananlara gün doğdu. Çünkü, bundan sonra takip edilmeyecekler. Çünkü, bundan sonra onların kullandıkları kaçak elektrik, diğer abonelerin faturalarına yansıtılacak.

      Bu uygulamaya karşı, hiç kimse mahkemede, “Bana, başkasının borcunu ödetmeyin ve beni soymayın.” diyemeyecek.

      Bu uygulama ile elektrik dağıtım şirketleri, tek kuruş zarar etmeyecek. Kazançlarının üstüne kayıp-kaçak bedellerini de ekleyerek, fatura düzenleyecek ve önümüze koyacaklar.

      “Yersen.” demek bile yok, çünkü öküze ya da merkebe yüklenen ağır yükler gibi, yakamıza asılan faturaların bedelini tıpış tıpış ödeyeceğiz.

                              SADECE, KAYIP-KAÇAK MI?

      Hayır, başka kazıklar da var ve çeşit, çeşit. Say, sayabildiğin kadar.

    Faturada, önce bir “Trafo kaybı” yazılı. Yani, bölgemizdeki trafonun uğrayacağı kayıp da, bize ödetilecek.

      Sonra “Tüketim Tutarı” var. Tek doğru olan bu. Yani, bir tek bu normal, buna sözümüz yok.

      Altında ne demekse, “Perakende Satış Hizmet Bedeli” var. Onun altında, “İletim Sistemi kullanım bedeli.” yazılı.

       Daha sonra, “Dağıtım Bedeli” geliyor. Dağıtım bedeli, kullanım bedelinin yarısı kadar. Ve, kazık gelmeye devam ediyor.

    Hemen altında, “Kayıp Enerji Bedeli” yazıyor. Kaçaklar, işte bunun içinde gizli. Yani, kayıp-kaçak dedikleri işte bu.

     Devam ediyoruz, “Sayaç Okuma Bedeli.” de var. Gündüz ve gece kullanımı için de,  düzenlenen tarifelerse ayrı.

       “TRT Payı” yine unutulmamış. Sahi, TRT’yi seyreden var mı? Öteki televizyonlara neden pay yok? Öteki televizyonlar, reklam geliri elde ederken, TRT’nin reklamları bedava mı acaba?

       Ya, TRT’nin yandaşlara yaptırdığı o seyredilmeyen programlara ödediği milyonlarca liraya ne demeli? İşte, onun parası da bizden.

       Sayaç’ı almazsan, onlar takıyor, ama parasını sizden alıyorlar. Ayrıca, “Sayaç Ayarlama Parası” da bunun çabası.

      Faturanızı zamanında ödemezseniz, elektriğiniz kesiliyor. Açtırmak istediğinizde, bir de “Açma-Kapama” bedeli ödüyorsunuz.

                                 ŞİMDİ, GELELİM HESABA

     Değerli okuyucularım; Kullandığınız elektriği, bu eklemelerle şişiren elektrik idaresi,  elektriğe ayrıca  bir de zam yapmış durumda.

    Diyelim ki, 43 liralık, bir elektrik sarfiyatında bulundunuz. Buna ayrıca 23 lira dağıtım bedeli ekliyorlar.

    Daha anlaşılır bir ifadeyle, 40 liralık tüketiminize karşılık, size tam 100 liralık bir fatura geliyor. “Yersen.” diyorlar ve yiyoruz. Ne yapalım? Damadın kanunu böyle.

     Çiçeği burnunda Bakan damat Berat Albayrak, kayınpederinden de hızlı çıktı. Ayağının tozuyla,  halktan değil elektrikçilerden yana olup, bize çok büyük bir kazık attırdı.

     Geçen hafta iki gün konuşulan bu konu, üçüncü gün unutuldu ve kapandı gitti. Biz, işte böyleyiz. Angut’luk, bize az bile.

      Demek istiyorum ki,  iktidarın, onca kazığını yememize rağmen gıkımız çıkmadığı için, eskiden bize “Angut” derlerdi.

      Bu olaydan sonra, kimi okuyucularım bana soruyorlar ve, “Acaba, biz öküz müyüz?” diyorlar. Ben de, size soruyorum. “Acaba, biz öküz müyüz?”