Moved Permanently

     Değerli Okuyucularım; Bu iktidar döneminde bir “Atatürk düşmanlığı” aldı başını gidiyor. O düşmanlar ki, oturdukları koltukları ve bu ülkenin sömürdükleri bütün nimetlerini, kimin sayesinde elde ettiler?

     Yukarıda da sordum. Biz, bu güzelim ülkeyi kime borçluyuz? Müslümanlar, yüce Peygamberin ümmetiydi. Ancak, çoğaldık ve aslımızı inkar etmeden büyük bir millet olduk.

     “İlimi, Çin’de de bulsanız alın.” diyen o yüce insanın buyrukları yönünde, bilim çağının bütün nimetlerinden yararlanıyoruz.

       “Hz. Peygamber yaşasaydı, o da Mercedes arabaya binerdi.” diyenler, kendileri değil mi?

         İktidara geldiklerinden beri, gizli gizli sürdürdükleri “Atatürk düşmanlığı”nı, artık aleni hale getirdiler.

       Yeni yetişmekte olan nesli de, tam bir “Atatürk düşmanı” olarak yetiştirmek istiyorlar.

       Okul kitaplarında birçok yerde geçen Atatürk adı kaldırıldı. Atatürk’ün adını taşıyan yerlerden mesela, okullar, yollar, köprüler, bahçeler meydanlar ve diğer bütün yerlerden  bir bir kaldırılıyor.

       En dikkat çekeni de, büyük Statlar oldu. Atatürk adları kaldırılıp, statların adı “Arena” olarak, yani dövüş, kavga yeri olarak adlandırıldı.

      Atatürk’ü salt kötülemek için 90 yıllık şanlı Cumhuriyet’e “Enkaz” dediler, Bu Cumhuriyeti, Osmanlı filmi’nin “Reklam arası” na benzettiler.

       Çok sıkıştıkları ve Atatürk’ün adını söylemeye mecbur kaldıkları zaman, Atatürk yerine “Mustafa Kemal” dediler.

        Belli zamanlarda, Anıtkabir’e gitmemek için, çok direndiler. Bir ara, Anıtkabir’in yıkılıp, yerine konut yapacakları bile söylendi.

                                           YA MİLLİ BAYRAMLAR !

    Her ülkenin “Milli Bayramları” vardır. Bizim de var. Onları, her yıl büyük bir heyecanla ve coşkuyla kutlardık. Okullarda özel törenler yapar, bunların anlamını ve önemini çocuklara anlatırdık. Bayram günleri, genellikle resmi tatil olurdu.

    Tatil olsa da, şimdi öyle mi? Bayramlar duruyor, ama kaldırmak için çare arıyorlar. Kaldıramadıkları için de, çeşitli bahanelerle kutlanmasını ve buralarda Atatürk’ün adının geçmesini, önlemiş oluyorlar.

     Son örnek, önümüzdeki 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nda. Terörü bahane edip, onun da kimi yerlerde kutlanmasını ve Atatürk’ün böylece anılmasını önlediler.

     Daha önce de, mesela Cumhuriyet Bayramı’nın kutlanmasını önlemişlerdi.

      Unutmadan, bir hususu daha söylemeliyim. Eskiden, önemli günlerde Camilerde okutulan mevlitlerde,  Atatürk’e hep dua edilirdi. Diyanet, bunu özellikle yapardı.

     Mercedes otolarla dolaşan ve Atatürk tarafından kurulan o Diyanet bile, artık Atatürk’ten kaçıyor.

                                  ÇANKAYA KÖŞKÜ, RAHATSIZ ETTİ

    Atatürk’ün kurduğu ve oturduğu “Çankaya Köşkü” köşk değil, bir “Bağ evi” konumundaydı. Zamanla büyütüldü, ancak lüks ve konfordan hep kaçınıldı.

     Başlangıçta Atatürk’e ait olduğu için, öyle sanıyorum ki, Cumhurbaşkanı Erdoğan bunu beğenmedi.

    Ancak, Atatürk’ün Orman Çiftliği’nde kendisine, çok tartışılan bir Saray yaptırdı. Amerika dahil, hiçbir ülkenin böyle şatafatlı ve bol masraflı Sarayı yoktu, ama bizde vardı.

      Milletin vergileri, bu Saraya harcansa da, devleti yönetenlerin umurunda bile değildi.

      En büyük Saraya sahip olduğumuz halde, itibarımız yine yerlerde sürünüyor.

      Atatürk’ün adı, burada da kullanılmadı ve Saray için “Beştepe’de” denildi.

      Saray’da, Cumhuriyetin izleri yerine, Osmanlı’nın askerleri ve kıyafetleri kullanıldı ve böylece  asırlarca geriye dönüldü.

      Atatürk, doğrulup da bu durumu görseydi, bir kere daha ölürdü.

      Ne hazindir ki, Atatürk’ün eseri olan bu toprakların üstünde yaşayan bizler, bu vefasızlığı sadece seyrediyor, gıkımız bile çıkmıyor.

      Ya uykudayız ya da çok vefasız, açıkçası “Nankör” bir toplumuz.

       Değerli okuyucularım, bu toprakları kaybettiğimizde, yeni bir Atatürk artık çıkmayacak. Birilerinin “kılı” olsak da, bize artık hayat yok!