Moved Permanently

İnsanlığın var olmasının nedeni sevgidir. Sevgisiz hiçbir şey olmaz. İnsanlar sevgi ile doğar sevgi ile ölür ve sevgiyle hayat bulur. Allah'ta insanları sevgiyle var etmiştir. Şimdi anlatacağım hikayeyi iyi dinleyin.
Bir zamanlar, Elif adlı bir kız yaşarmış bu kız ailesine çok düşkünmüş. Annesi nereye gitse oda oraya gidermiş. Bu kızın annesi babası ve 2 kardeşi varmış. Kardeşinin birinin adı Selma birinin adı Yasin'miş birbirlerine o kadar bağlıymışlar ki, kavga etseler bile küs kalamazlardı. Bir gün bu kızların annesi Serpil hanım hastalanır yatağa düşer. Durumu günden güne kötüleşir ve bu 3 kardeş bir birlerine düşer, Selma Elif'e: Annemin bu hastalığını nasıl fark etmedin diye kızar.
Elif'de Selmaya: nerden bileyim annem bana birşey söylemedi. Bunu gören Yasin çok üzülsede kardeşlerini kendine düşman etmemek için hiç birşey demez ve bir odaya çekilip ağlamaya başlar. Daha 30 yaşında olan Yasin annesine,

"Annecim doktor olup herkesi iyleştiricem en iyi doktor olup seni utandırmıycam" demişti. Yasin doktorluğu yeni bitirmişti, kalp doktoruydu. Kardeşlerine, "Merak etmeyin annemizi kurtarıcam" dedi ve ameliyata girdi. Ama işler umduğu gibi gitmedi. Annesinin rahatsızlığı çok ağırdı ve kalple ilgili değildi bunu gören Yasin annesini iyleştirmek için bütün en iyi doktorları topladı annesini gösterdi ama yine fayda etmedi elinden hiç birşey gelmedğini gören Yasin çok üzülmüştü ve artık onun için hiçbir şeyin anlamı kalmamıştı. Artık içine kapalı yaşamkata ve kimse ile konuşmamakta, yemek yememekte içmemektedir. Selma ise 20 yaşında giyim mağazası müdürüydü. Oda aldığı bütün maaşı annesinin ameliyatı için biriktirsede annesinin ameliyatını yapa bilecek doktor Türkiye'ye gelmemişti. Selma doktorlara.

"Ameliyatı yapacak doktor ne zaman gelir" diye sorduğunda doktorlar, "Bir ay sonra demişlerdi. 1 ay geçti ve doktor geldi ama bu sefer para çalınmıştı. Bunu fark eden Selma kendini gece gündüz işe verdi gece geç saatlere kadar doktorsa 1 ay sonra Türkiye'den gidecekti 15 gün sonra çocukların annesi komaya girer ve acil ameliyata alırlar, ama yanında sadece Elif olmaktadır. Elif annesinin komaya girdiğini görünce bayılmış ve uyanınca annesine içten böyle seslenmiştir. "Ey annem canım annem uyan bak ben burdayım, Elif'in burda çiçeyin burda beni bırakma anne ne olur beni bırakma" Allah aşkına anne diye yalvarmış ve annesinin gözlerine hem korku hem sevgi hem üzüntü ile bakmaktaydı. Bunu his eden annesi mucizevi bir şekilde kednine gelir. Elif çok sevinir ve annesine, "Anne çok şükür uyandın hepimiz çok korktuk" dedi. Annesi de ona, "biliyorum" dedi. Elif, anne Yasin senin için içine kapandı. Selma kendini işe verdi, en iyi doktorlar geldi, uyanmadında niye ben hiçbirşey yapmadığım halde ben uyan diyince uyandın? diye sorduğunda annesi, "Çünki kızım bana doktorlar paralar değil sevgi güç unutma ki yer yüzündeki herşey sevgi sayesinde var olmuştur ve beni de ayakta tutan senin içten etdiğin duan ve bana olan sevgin oldu dedi."
Kaynak: Hikayeler.com
Kalın sağlıcakla.

Elin Ağzı Torba Değil ki BüzesinBir gün hoca merhum, oğlunu eşeğe bindirmiş, kendisi de arkasından ağır ağır yürüyerek köye gidiyorlarmış. Yolda

bunları görenler:
— Dünya tersine döndü galiba! Baksana hale! ihtiyar adam yerde yürüyor da parmak kadar çocuk eşeğin üzerinde. Ne ayıp şey değil mi? diye söylenmeye başlamışlar.
Bu sözleri duyan hoca merhum, merkepten oğlunu indirip kendisi binmiş. Biraz gidince birkaç kişiye daha rastlamışlar.

Onlar da:
— Şu hale bakın siz! Koskoca adam binmiş eşeğe, parmak kadar çocuk arkasından yetişeyim diye ter döküyor, insanoğlu işte, hep kendini düşünür, diye konuşmaya başlamışlar.

Bu sözleri de duyan hoca:
— Oğlum en iyisi gel beraber binelim. Bakalım ne diyecekler? demiş.
Hoca önde, oğlu arkada giderken birkaç kişi daha görmüş onları. Onlar da:
— Şu insanoğlunda merhamet diye bir şey kalmadı. Baksana eşeğin beli nerdeyse yere değecek. Yerde yürüseler sanki ölecekler mi? Azıcık Allah korkusu olan insan böyle yapmaz, gibi sözler söyleyerek uzaklaşmışlar.

Hoca bu sefer:
— Oğlum en iyisi mi, ikimiz de yürüyelim, öyle ettik olmadı, böyle ettik olmadı. Bir de bu şekil deneyelim bakalım, demiş.
Eşek önlerinde, onlar arkada yollarına devam ederlerken, birkaç kişi daha görmüş bunları. Onlar da:
— Şunlarınki de akıl mı yani? Eşek önlerinde bomboş gidiyor da her ikisi de şu sıcakta yerde yürüyorlar, insan, boş eşşek olur da binmez mi hiç?!, demişler.

Bu sözleri de duyan hoca:
— Gördün ya oğul, her kafadan bir ses çıkıyor. Ne yapsan beğenmiyorlar. En iyisi bildiğinden şaşmayacaksın. Elin ağzı torba değil ki, büzesin!.. demiş.