Moved Permanently

      Kimi kayıtlara göre 1532 de, kimilerine göreyse 1540 yılında tamamlanıp, ibadete açıldı.

     Caminin banisi, Arnavut asıllı Ayas Mehmet Paşaı, 1536-1539 yılları asında 3 yıl süreyle Sadrazamlık yaptı. 1539 da öldü.

     Kimi tarihçilere göre bitlenip, tifüs hastalığından, kimilerine göreyse Veba’dan öldü, mezarı Eyüp’tedir.

    Yaptırdığı bu Cami, 476 seneden beri ayakta. Daha önce de, mutlaka onarım görmüştür. Mesela, 1938 yılında meydana gelen depremde, minaresi şerefesine kadar yıkılmıştı.

     Saray’ın simgesi olan Ayaspaşa Camii, ne zorluklarla onarıldı? Hikayesini, size anlatayım.

                                        İHSAN UZUN HATIRLATTI

      2006 senesiydi. Rahmetli İhsan Uzun’a, bir gün dükkanında yaptığım ziyarette, Camii’nin onarıma ihtiyacı olduğunu ve benim ilgilenmemi istedi.

      Bunun üzerine, önce Kaymakamlık (Müftülük) tarikiyle, Vakıflar Başmüdürlüğü’ne bir yazı gönderdik ve işi takip etmeye başladım.

      Vakıflar Başmüdürü, en kısa zamanda onarıma başlayacaklarını söyledi, ama kısa sürede unuttular.

       Takip devam ederken, bu köşede de konuyla ilgili bir yazı yazarak, Başmüdürlüğe gönderdim.

      Sözlerinde durduklarını söylediler, ama hiç bir kıpırtı olmadı ve yine ilgilenmediler.

       Bu kere, teknik ilgililerle görüştüm. Biri bayan iki teknik eleman gönderdiler ve Camide inceleme yaptırdılar.

       Takibi, bu kişiler nezdinde sürdürmeye başlayınca işin ihale edilmesine karar verildi. Ve onarımın ihalesi yapıldı.

       Ne  var ki, hatalı yapıldığı söylenerek, ihale iptal edildi. Ancak, işin peşi bırakılmayınca ihale tekrar yapıldı ve işe başlandı.

       İşin, 2015 yılı 10 Eylül’ünde bitirileceği söylendi ve bu tarih  yazı ile de ilan edildi.

       İlan edildi, ama o tarihte iş bitmeyince, 2016 yılbaşına kadar süre tanındı. Ve, işi alan Müteahhit, işi verilen bu son süre içinde tamamladı. Benim, rahatsızlanarak İstanbul’da bulunduğum bir zamanda onarım bitirilmiş oldu.

                             KİMİ DEDİKODULAR DA YAPILDI.

    Camii’nin zemini, onarım sırasına bir metreye yakın bir derinlikte kazılınca, zeminde hazine/altın bulunduğu ve müteahhit tarafından alındığı söylendiyse de, benim gibi pek inanan olmadı.

    Camii’in iş ve dış onarımı güzel bir biçimde yapıldı. Ancak, Minberi  ve öteki ahşap işlerinde kullanılan malzemenin kalitesi ve ustalığı iyi değil, Açıkçası, Ahşap kısımlar çok iyi değil. Biraz basit ve şişirme olmuş.

                                       GELELİM BAHÇEESİİNE

      Camii’nin Haziresini teşkil eden bahçesinde, bilindiği gibi Kırım Hanları ve aileleri efradı yatıyor.

      1960 Askeri darbesi sırasında Kaymakamlık yapan Burhanettin Ergun, mezar taşlarını çıkarıp, Ayaspaşa Mezarlığına naklettirdi.

      Şikayet üzerin geri getirilen taşlar,  rastgele dikildi. Bu gün yine, hangi taşın, hangi mezara ya da kişiye ait olduğu bilinemiyor. Taşlar, sadece bir hatırayı temsil ediyor.

     Buna karşın, Şadırvanıyla birlikte Bahçesi güzel tanzim edildi.

   Edildi, ama bahçede birkaç  ağaçtan başka  herhangi bir yeşillik, yani çimleme görülmüyor.

    Ya Müteahhit işi yardım bırakıp, teslim etti. Ya da, anlaşması öyleydi.

      Park-bahçe işi yaptıran Belediyenin b.uraya el atıp, bahçeyi çimlendirmesini bekliyoruz. Bahar geliyor ve çimleme zamanı da geliyor.

       “Saray Belediyesi, böyle bir hizmet yapar mı?” derseniz, neden yapmasın ki?  Hem de severek yapar.