Moved Permanently

Cumhuriyet’in ilk dönemlerinde toplum gerçekliğini oluşturan bir unsur olarak kullanılan masallar, masal türünün, nasıl oluştuğuna bakıldığında, mitolojik kutsal metinlerin, kutsallıklarını yitirmesiyle oluştuğu üzerinde durulmaktadır. Özellikle erginleme sınavlarının hikâyesini içeren bir metin olduğu Mircae Eliade’nin tespitlerinden biridir.

koştu durdu. Kurt ise hep böyle koyunun çevresinde dolanarak, onu seyretti. Koyun da şöyle yaptı, böyle yaptı; sonunda bırakıp kaçtı. Kurt bekledi, bekledi.. Fakat koyun dönüp gelmedi. Kurt aramaya koyuldu ise de, koyunu bulamadı.
Bu yüzden kurt gelip keçiye:
- Keçi kardeş seni yiyeceğim, dedi. Keçi:
-Beni nasıl yiyeceksin, tek beni yersen eline ne geçer? Benim iki yavrum var. Onlar da mağaradadır. Bırak beni gideyim, onlara süt emzireyim. Yavrularımı da yanıma alıp getireyim, hepimizi birden ye. Ta ki beni yedikten sonra yavrum kalmasın yahut yavrularımı yedikten sonra, ben kalmayayım.
Kurt "pekiyi" dedi. Keçi gitti, dağa girdi. Yavrularını emzirdi. İkisini de yanına alıp, uzaklaştı. Kurt bekledi, bekledi...

Fakat keçi de gelmedi. Kurt kalkıp yola düştü, keçiyi dağ tepe aramaya koyuldu. Bütün çabalarına rağmen keçiyi bulamadı. İkisini de elden kaçırdığını anladı. Sonra bir mağaraya geldi, içeri girdi. Mağarada bağlı bir at gördü. Kurt:
- At kardeş yerim seni, dedi. At:
- Beni yiyebilmen zordur. Sen ki ufak bir kurtsun, benim gibi kocaman bir atı nasıl yersin? diye cevap verdi.
Kurt ise:
- Yerim, dedi. At:
- Pekiyi, istersen beni ye. Yalnız, nalıma beratım** yazılıdır, dedi. Kurt:
- Nalın nerededir? diye sordu. At:
- Ayağımın altındadır, dedi. Kurt da:
- Ayağını kaldır da bakayım, dedi.
Bunun üzerine at ayağını kaldırdı. Kurt atın nalındaki beratı görmek için eğildi.
Bu durumdan istifade eden at, alnına bir tekme vurmakla birlikte, kurdun kafasını parçaladı. Kurt yere yığıldı, düştü.

Can çekişirken başına gelen işleri, sızlanarak söylenmeye başladı:

Gittin gördün bir koyun
Ye, kalsın kuru boyun
Neyine oyun, moyun
Pehlivanlık mı edeceksin?

Gittin gördün bir keçi
Ye kalsın kuru ayakçığı
Neylersin ikiyi üçü
Çobanlık mı edeceksin?

Geldin gördün bir at
Ye de yanında yat
Neyine berat, merat
İstanbul'a mı gideceksin?

Bunları söyledikten sonra kurt can verdi. Koyun kurtuldu. Keçi de kurtuldu. At da kurtuldu.
Ben de gittim bana üç elma verdiler: Biri masala, biri masalı anlatana, biri de masalı dinleyenlere."
Kalın sağlıcakla.

Hasrettin Hoca
Nasreddin Hoca bir gün heybe almak için pazara gider. Güzel bir heybe görüp pazarcı ile pazarlık yapar ve 1 akçeye anlaşırlar. Tam oradan ayrılacaktır ki daha güzel bir heybe dikkatini çeker:
-Kaç akçe şu heybe muhterem?
-2 akçe hocam.
-Aldım gitti diyen hoca elindekini bırakır ve onu alıp tam gidecekken pazarcı seslenir:
-Hocam. Bu heybe 2 akçe. Sen 1 akçe verdin.
Hoca sinirlenir:
-Bre cahil adam! Sana önce 1 akçe verdim. Sonra da 1 akçelik heybe bıraktım! İkisi eder 2 akçe. Daha benden neyin parasını istersin!