Moved Permanently

      İyi niyetle ve hamasi sözlerle kuruldu. Kurucusu olan Üniversite Öğretim Üyesi, Üniversitede zaten bu dalda çalışıyordu.

    Kurulduğunda, büyük ilgi gördü ve yardım aldı. Özellikle varlıklı ailelerin eşleri ve hayırseverler, bu Vakfa yardım etmek için adeta yarıştılar.

    Çok iyi hatırlıyorum. İstanbul’da çalıştığım dönemde, Valilerin ve üst bürokrasinin eşleri de bu vakfı desteklediler. Vakıf adına, çeşitli sosyal etkinlikler düzenlendi. Balolar, Sergiler, Kermesler yapıldı. Önemli miktarda gelir sağlandı.

     Enformasyonu da güzel yapılınca, bu Vakfa halkın ilgisi daha arttı.  Bu arada, bu menhus hastalığa yakalanan çocukların aileleri, Vakfın kapısını çalmaya başladılar.

                        ÖNCE İLGİLENDİLER, SONRA KAYITSIZ KALDILAR

    Önceleri Vakıf, önemli ve başarılı hizmetler verdi. Bu hizmetleri duyuldukça, halkın ilgisi ve yardımları daha da arttı.

    Vakıf, parpaya bollandı. Ancak, toplanan bu paralar, çocukların tedavi ve rehabilite edilmesinden çok, başka işlere kullanılmaya başladı.

    Bütün bunlar yapılırken, hasta çocukların ailelerini kapıdan geri çevrilmeye başladılar Israr ettiklerinde, horlananlar oldu. Beni tanıyan bir çok kişi, şikayetlerini bana da duyurdu.

     Vakfın kurucu olan Öğretim Üyesi, eşiyle beraber sosyetenin toplantılarına ve gecelerine katılmaya başlayınca, Vakfın israf kapısının büyüdüğü anlaşıldı.

     Araştırmacı yayıncı olan ve çok tanınan bir gazeteci, Vakfın Başkanı ile yaptığı bir röportajda, Vakıf Başkanı sorulan sorularla birlikte, harcanan paraların hesabını veremedi.

                                   VAKIF, ÜNİVERSİTE KURUYOR

      Vakıf, paraya bollanınca, çocukları iyice ihmal etmeye başladı. O kadar ki, Vakıf Senedi’ne bir ekleme yaparak, herkese “Ne alaka?” dedirtecek biçimde bir Özel Üniversite kurdular.

      Adı, Haliç Üniversitesi olan bu kurumun, Vakfın amacı ve kan kanseri olan çocukların tedavisi ile hiçbir ilgisi, ilintisi yoktu.

     Vakfın Başkanı, ayrıca Üniversitenin Mütevelli Heyeti Başkanı olmuştu. Artık, lösemili çocuklarla ilgilenmiyordu.

    Bu konuda da, tanıyan vatandaşlarımızdan telefonlar aldım. Herkes şikayetçiydi.

    Vakıf, amacından sapınca gün geldi Mütevelli Heyeti Başkanı’nı da değiştirdiler. Yoğunluk Üniversiteye yönelince, Lösemili çocuklar ve aileleri çaresiz kaldı.

    Lösemili Çocuklar Vakfı, çalışmalarına devam ediyor. Özellikle bağış-yardım toplamaları,  hız kesmeden sürüyor.

                            ŞİMDİ DE, VEKALETLE KURBAN KESİYORLAR

    Bizim dinimizde, “Vekaletle kurban kesmek, kestirmek” caizdir. Bende kestiriyorum.

    Çünkü, herkes bıçağı eline alıp kurban kesemez. Her bakıma ehil bir kesiciye verdiğimiz vekaletle (yetki ile) kurbanımız kesiliyor.

    Gerçek ulema, kurban kesilirken, kestirenin kurbanın başında olmasının gerekliliğini belirtiyor. Hatta biraz daha ileri gidip, vekaleti kesim sırasında vermenin ve mümkünse kestirenin bir elini kurbanın üstüne koymasının gerekli ve doğru olduğunu söylüyor.

    Eski Diyanet İşleri Başkanlarından, Büyük İslam Alimi  Ömer Nasuhi Bilmen Hoca, “Büyük İslam İlmihali” adlı kitabında böyle diyor.

     O halde, verilen Banka hesaplarına para yatırarak, kesilip kesilmediği meçhul olan bir kurbanın geçerliliğine, acaba nasıl inanabiliriz?

     İşte, aynı şeyi şimdi Lösemili Çocuklar Vakfı da yapıyor. Yayınladığı broşürde, çok sayıda hesap numarası vererek, çok ucuz fiyata kurbanınızı kesiyorlarmış(!)

     Para yatırırsanız tabii.

     Lösemili Çocuklar Vakfı’nın, ilk kuruluş günlerine dönmesini isteriz ve bekleriz.

     Vatandaşlardan topladığı bağış ve yardımları, ilgisiz işlere yatırmak ve kurban parası toplamakla vakit geçirmek  yerine, bu illete yakalanan yavruların tedavisi ve rehabilite edilmesine harcamasını dileriz.

     O takdirde, halkın yardımı misliyle artacak ve yapacağı faydalı işlerle, halkın takdirini ve hayır duasını daha çok alacaktır.