Moved Permanently

Zamanı yönetme ciddi bir bilgi birikimine dayanmakta. Zaman doğru yönetilemiyorsa hiçbir şey doğru yönetilemez. "Kendine hükmedemezsen, zamana da hükmedemezsin." Evet zamanı yönetmek ayrı bir maharettir.
Yönetim tarzı çok değişti.. Artık müdür değil, lider var, yönetim değil koçluk var.
Bu nasıl yöneticilik beceremediğiniz işin altına niye giriyorsunuz...?
En ufak bir idarecilik olmayan bu forumda her gün yeni yeni hakaret yemeyi seviyorsunuz...

Dünya’da her şey baş döndürücü hızla değişiyor ve bu değişimden yönetimde nasibini alıyor. Zaten almakta zorunda. Düşünebilir misiniz her şey değişecek ama yönetim değişmeyecek. Bu mümkün değil. Böyle düşünmek sadece gerçeklere gözümüzü kapamak olur. Peki bu değişim yönetimde ne gibi sorunlara ve fırsatlara sebep oluyor?

Eskiden şirketler daha küçük çaplı, bütçesi az, rekabet zorunluluğu yoktu. Yönetim modelleri de buna göreydi. Yöneticiler genellikle alaylı ya da diğer tabirle çekirdekten gelmekteydi. Pek çok şirkette örneğine şahit olduğumuz gibi en alt kademeden başlayıp azimle çalışarak yönetici konumuna gelebiliyorlardı. Kendileri nasıl yönetildiyse, kendi yönetici olunca benzer şekilde yönetmeye başlıyordu. Bu yönetim tarzı 2000’li yıllara kadar kabul edilebilir bir tarz olarak değerlendirilebilir. Bu zamana kadar çalışanların eğitim durumlarına baktığımızda eğitim seviyesi ortalama olarak düşüktü. Ve çalışanlar daha çok verilen görevi yerine getirmekle görevliydi. Ve performans kriterleri de buna göre yapılmaktaydı. Fakat 2000’li yıllarda bu anlayış beklentileri karşılamaktan uzaklaşmaya başladı. Bunun pek çok nedeni olabilir. Ancak temel neden dünyada ki diğer değişimlere parelel olarak bu yönde değişime olan ihtiyacı gözler önüne sermekteydi. Artık klasik tarzda yönetim çalışanların ve piyasanın beklentilerini karşılamıyor.

Çalışanların eğitim ve kültür seviyesi arttı. Beraberinde daha fazla sorumluluk ve bağımsızlık istiyor. Daha da önemlisi kendilerini anlayacak globalleşen dünyayı anlayan yöneticileri istiyorlar. Nato mermer nato kafa diye bir tabir vardır halk arasında, işte bazı yöneticiler hala bu mantıkla gidiyorlar ve beraberinde kendi bilmediği gibi bilen insanlarında yapmasına izin vermiyorlar. Bunun sonucunda iş yerinde çalışanlar vakitlerinin çoğunu sinir harbi yaparak geçiriyorlar. Bu da çalışanların motivasyonunun azalmasına, işyerinde verimliliğin düşmesine neden oluyor.

Tarih boyunca hiç olmayan bir şey günümüzde oldu. O da şu ki; genellikle yaşı büyük olanlar küçük olanlara göre daha bilgili oluyordu ancak bilgi çağıyla bu tersine döndü. Acaba cep telefonu ve bilgisayar, interneti yaşlılar mı daha iyi biliyor yoksa halk tabiriyle bacak kadar çocuklar mı? İşte günümüzde çalışanlar bilgi ve bilgi teknolojileri açsından daha dolular bunun sonucunda da yöneticilerinin uzmanlığına güvenmiyorlar. Bu güvensizlik sonucunda itaatsizliği de beraberinde getiriyor. Bunun sonucunda iş yerinde olması gereken birlik ve ekip ruhu ortadan kalkıyor.

Çalışanlar kendilerini tatmin etmeyen yöneticilerle bir müddet çalışıyor ve ilk fırsatta daha iyi şartlarda bir yerlere geçmeye çalışıyorlar. Fakat yöneticilerde maalesef kendilerini geliştirmekten ziyade yeni neslin ne kadar hazırcı, sadakatsiz olduğunu anlatmakla vakit kaybediyorlar. Evet yeni nesil eskiler kadar sadık değil ve kalıplara sığmıyor onun yerine daha serbest ve esnek çalışmayı seviyor.