Moved Permanently

           Felaket hırsızlarını, ilk defa 1966 Varto Depremi’nde gördük. Bu hırsızların daha önce de var olduğu söyleniyordu, ama Varto Depremi, hırsızlığı “rezillik” boyutuna çıkarmıştı.

        Yaşı, 60’ın üstündeki vatandaşlarımız hatırlayacaklardır. 1966 yılında, Muş’un Varto ilçesinde şiddetli bir deprem olmuş, 2 bine yakın vatandaşımız hayatını kaybetmişti.

        Felaket, yalnız yurt içinde değil, yurt dışında da herkesin ilgi odağında oldu. Devlet, bir taraftan yaraları sarmaya çalışırken, vatandaşlarımız açılan yardım kampanyalarına , birbirleriyle yarışırcasına katıldılar.

       Bu arada, yurt dışından da Tırlar dolusu yardım malzemesi geldi. İçlerinde neler yoktu ki?

      Yardımların kime ve nasıl dağıtıldığına dair, ciddi hiçbir açıklama yapılmadı. Sadece, dağıtıldığı söylendi, hepsi o kadar.

      O kadar büyük yardım gelmesine ve toplanmasına rağmen, felakete uğrayanların mağduriyetlerinin giderilemediği ve halkın büyük sıkıntıya düştüğü, bir kısmının ilçeyi ve köylerini terk etmek zorunda kaldıkları görüldü.

      O yıllarda, radyodan ve gazetelerden başka haberleşme aracı yoktu. Telefonla konuşmak bile çok zordu. Devletin yetkilileri, doyurucu bir açıklama da yapmayınca, ne olup bittiğini anlamak mümkün olmadı.

                          YARDIMLAR, ÇARŞI-PAZARA DÜŞTÜ

        Kısa bir süre sonra, özellikle yurt dışından gönderilen yardımların Ankara’da ve kimi büyük merkezlerde çarşı pazara düştüğü ve satılmaya başlandığı görüldü.

      Battaniye, uyku tulumu ve giyecek eşyalardan tutun da, paketlenmiş gıda maddelerine, hatta konserve kutularına kadar hemen her şeyin pazarda satıldığı görüldü. Bu maddeleri, o kadar korkusuzca ve utanmazca sattılar ki, kimilerinin üzerinde yardım malzemesi olduğu yazdığı halde, bunu yapmaktan utanmadılar

        O sırada, halktan yardım olarak para da toplanmıştı. Toplanan paraların miktarı ve nasıl dağıtıldığı da bir sır gibi saklandı ve halka açıklanmadı.

               ÖTEKİ FELAKETLERDE DE, AYNI OLAYLAR   YAŞANDI !

      Varto Depremi’nden önce olduğu gibi, ülkemizde daha sonra da  depremler oldu, maden kazaları oldu. Erzincan ve Adapazarı Depremi’nden tutun da, Gediz Depremi’ne ve kömür havzalarındaki  çeşitli kazalara kadar, ülkemiz büyük felaketlere sahne oldu.

    Halkımız her seferinde açılan yardım kampanyalarına katıldı. Yurt dışından da çeşitli yardımlar geldi. Bu yardımların kime ve nasıl dağıtıldığına dair doyurucu açıklama yapılmayınca, yolsuz işlerin yapıldığı ve yardımların yerine ulaşmadığı hep yazıldı, söylendi, durdu.

     Bu söylentiler o kadar yoğun yapıldı ki, ortaya kimi deprem ya da felaket zenginlerinin çıktığı bile söylendi.

                   YİNE FELAKET, YİNE YARDIM KAMPANYALARI

      Soma Felaketi, duyarlı olan halkımızı yine harekete geçirdi. Madende hayatını kaybedenlerin yakınlarına yardım etmek için yine çırpınıyoruz.

     Yardım kampanyaları peş peşe açılıyor. Kısa sürede büyük paraların toplanacağı anlaşılıyor.

     Devlet adına Başbakanlık da; Ziraat Bankası, Vakıflar Bankası ve Halk Bankası’nda, yardım ve bağış hesapları açmış.

     Ziraat Bankası, ülkemizin en büyük Milli Bankası. Milli, ama adının başındaki T.C’ler kaldırıldı. Genel Müdürünün batırdığı kredilerse, unutulmadı.

     Vakıflar Bankası, havuz medyası’nın patronuna, iktidarı destekleyen gazete ve televizyonu satın alması için –geri dönüp dönmediği belli olmayan - krediyi veren bir Banka. Üstelik, adı Vakıf gibi kutsal bir kavramı ifade ettiği halde, siyasete bulaşan bir Banka.

     Halk Bankası ise; rüşvet olarak aldığı milyon dolarları Bankasında değil de, evindeki ayakkabı kutularında saklayan ve ayda 30 bin lira maaş alan, tutuklanıp serbest bırakılan o Genel Müdür’ün Bankası.

    İşte, şimdi halk bunları konuşuyor. Belediye Parkı’ndaki sohbetlerde, başka şeyler de konuşuluyor.

    Mesela, vatandaşlarımız soruyor; “Başbakan’ın oğlunun bütün gün taşıdığı halde bir türlü ‘sıfırlayamadığı’ 30 milyon avro, felakete uğrayan bu vatandaşlara neden dağıtılmıyor?” Diyorlar.

     Onu sormakla kalmıyorlar. “Toplanan yardımlar, nasıl dağıtılacak? Hepsi dağıtılacak mı? Geçmişte yaşanan rezillikler ya da hırsızlıklar, yine yaşanacak mı? Yeni felaket zenginleri, yine türeyecek mi? Kaç para toplandığı ve kime ne miktar verildiği, bir bir açıklanacak mı? “ Daha çok soru var.

     Bana sorarsanız, vaziyet biraz şüpheli. Bekleyelim, görelim bakalım.

                                                             ***

       Polis, Çizmeyi  Aşıyor !

      Polis, Gezi Olayları’nda yaptığı işkencenin fazlasını, şimdi Soma Felaketi’nde yapıyor ve hala destan yazdığını sanıyor.

      Sokakta 8 yaşındaki çocuğu yakalıyor, hırpalıyor ve acımazca darp edip, korkutuyor.

     Elbette  Başbakan’a güveniyor. Ancak, o çok bilinen şarkıda;  “Nasıl olsa sonu gelmeyecek mi, Her güzel şey gibi bitmeyecek mi?” dendiği gibi, bu günler de bitecek.

     Güvendikleri Başbakan’ın bir çoğunu, “Paralelci” diyerek sürgün ettiğini ve kameraların sadece vatandaşları kaydetmediğini unutmasınlar.

     Siyasi geçmişimize bakıp, 27 Mayıs 1960 sonrası hesap verirken diz çöküp yalvaran Emniyet Müdürü ve Amiri Faruk Oktay’ı, Bumin Yamanoğlu’nu ve arkadaşlarını çok iyi hatırlasınlar.

     Ve, o masum yavruları korkutmasınlar, masum insanlara zulmetmesinler.

-