Cumhurbaşkanı’nın agresif (sert/kırıcı) tavırları, dış itibarımızı bitirdi.
Üretim azaldı, tüketim (dolayısıyla) ithalat çoğaldı. İhracatımız ise azaldı.
Yolsuzluk ve savurganlık (İsraf), paramızın değerini düşürdü.
Fakirlerin hakkı olan milli gelirden alması gereken paylar fakirlere değil, sürekli zenginlere pompalandı.
Sıkıştıkça, devletin karşılıksız para basması, paramızın değerini düşürdü.
İngiltere ve Amerika’da bulunan emanet altınlarımızı, acaba neden geri alamıyoruz?
Değerli okurlarım; Bendeniz, bir ekonomi uzmanı değilim. Ancak, ülkenin bu çaresiz ve yoksul hale getirilmesinin sebeplerini anlamayacak kadar da, aptal değilim.
18 yıldır, aynı iktidar tarafından yönetiliyoruz. Bu dönem, siyasi hayatımızda en uzun süre gördüğümüz bir iktidar dönemi. Ne var ki, bu uzun ömrüne rağmen ülkeyi ileriye değil, sürekli geriye doğru götüren ve başarısız olduğu halde, hala kalmakta direnen bir iktidar bu.
Bunun en acı örneklerinden biri, halkın yaşadığı geçim darlığı ve paramızın giderek değer kaybetmesi ve de halkın giderek fakirleşmesi.
Öyle bir devletimiz var ki, daha doğrusu yönetenlerimiz var ki, halkına destek vermek yerine, hesap numarası verip, halktan yardım isteyen bir devlet haline getirildi.
Ve o devlet, yaptığı büyük hatalarla, paramızı hemen bütün yabancı paralar karşısında değersiz hale getirdi.
Öte yandan, paramıza değer katacak olan İngiltere ve Amerika’da emanet bulunan altınlarımızı acaba neden geri alamıyoruz?
Yukarıda sıraladığım 6 sebepten başka sebepler de var, ama onları da yazmak satırlara ve sayfalara sığmaz.
TAKIŞMADIK DEVLET YOK !
Cumhurbaşkanı’nın fevri tavırları ve herkese meydan okuması, Türkiye’yi yabancılar nezdinde güvenilmez ve sevimsiz bir devlet haline getirdi.
Dünya ölçeğinde küçük bir Arap ülkesi olan Katar ile Azerbaycan’dan başka dostumuz kalmadı.
Hal böyle olunca, ekonomik bir değeri olması gereken Türk lirası, hemen bütün yabancı paralar karşısında değer kaybetti ve kaybetmeye devam ediyor.
Türk lirası şu anda, ölüm döşeğinde yatan bir hasta gibi. Azrail’i bekliyor. Halkımız, yabancı paraların değerinin arttığını sanıyor, oysa öyle değil. Türk parasının değeri azalıyor. Doğru olan bu.
O sebeple, şimdi herkes TL’den kaçıyor ve Dolar ile Euro’ya yöneliyor. Yapabilirse, birikimini bu paralardan yapıyor.
Öte yandan üretimi düşen, hemen her şeyi dış ülkelerden satın alan Türkiye’nin para değerinin düşmesi kolayca anlaşılıyor.
EN SON FRANSA
Son olarak Fransa ile kapıştık. Fransa Cumhurbaşkanı Macron çizmeyi aşıp, Türkiye’ye ve Cumhurbaşkanı’na saldırdı. Cumhurbaşkanı Erdoğan da onun için “Akıl hastasısın, git tedavi ol” anlamında ağır hakaret içeren laflar ederken, Fransız mallarının boykot edilmesini de istedi. Haklıydı.
Ancak bilmeli ki, Fransa’nın mallarını ancak onun iktidarının yandaşları ile zengin ettikleri kişiler alıp kullanabiliyor. Bir çantaya elli bin dolar ödeyebilen onlar. Milletimizin yoksulları ise, “Askıda ekmek” peşinde.
Öte yandan, Macron çıkıp da, “Türkiye Cumhurbaşkanı akıl hastasıdır, tedavi edilmesi gerekir.” Deseydi, Erdoğan bu sözü nasıl karşılardı? İçine sindirebilir miydi?
Değerli okurlarım; Size iki küçük örnek vereyim de, paramızın ne hale geldiğini bir kere daha anlayınız.
Bu iktidarın ilk yıllarında Suudi Arabistan’a gittiğimde, bir Türk Lirası’nın 3 Suudi Riyali olduğunu gördüm. Şimdi ise, durum tersine. Yani, 2,5 Türk lirası ile 1 Suudi Riyali alabiliyorsunuz.
Keza, Fransa’ya gittiğimde bir döviz Bürosunda TL bozdurmak istedim. Görevli, verdiğim TL’yi eline alıp “Geçmez” dedi ve adeta yüzüme fırlattı. Başka bir görevli hemen müdahale edip, “Geçiyor” deyince, paramı bozdular. Çok utandım.
Böyle başka yaşanmış ve yaşanmakta olan çok örnekler var. Son sözüm şu ki, yabancı paraların değeri yükselmiyor, sadece TL’nin değeri düşüyor. Biz de, paramız gibi gittikçe değersizleşiyoruz.
Çerez politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez kullanmaktayız. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız. Çerez Politikası
