Umut Besleyenlere, Geçmiş olsun!

Önümüzdeki seçimlerde, (erken de olsa, geç de olsa) iktidar bellidir ve yine AKP’dir. “Daha ne kadar iktidarda kalırlar?” derseniz, “Canları istedikleri kadar.” Cumhurbaşkanı’nı sorarsanız, “O hiç değişmez.” O sebeple, Muhalefete umut besleyenlere geçmiş olsun!

Değerli okuyucularım; Bir taşla iki kuş vurulur mu? Derseniz, elbette vurulur. Kuşlar aynı dala konmuşsa ve birbirlerine çok yakınsalar, atılan taş ikisini de vurabilir.

Adalet ve Kalkınma Partisi, iktidarının son yılını yaşıyordu. Yalnız anketler değil, sokaklardaki homurdanmalar ve memleketin içine düştüğü durum, bunu apaçık olarak belli ediyordu.

Oysa, AKP iktidardan gitmek istemiyordu. Çünkü, onun iktidardan düşmesi ya da siyasetten çekilmesi, önüne ağır hesaplar çıkaracaktı. Durumu biraz daha idare etmek için, iktidarın devamı gerekiyordu.

Yalnız iktidarın mı? Liderinin de devletin tepesinde kalıp, istikbale muzaf muhtemel tehlikelerden uzak durmak, o sebeple sıkıntılı yanları olsa da saltanatı sürdürmek gerekiyordu.

CAN SİMİDİ MHP’DEN

Mevcut durumun korunması için ince hesaplar yapılırken, MHP lideri Devlet Bahçeli; “Durun, fazla düşünmeyin, ben varım. Benim durumun sizden kötü. Gelin bir muta nikahı yapalım. Kısa süreliğine de olsa, durumu kurtaralım.” Deyince, aranan çare bulundu. Böylece, bir taşla iki kuş vurulacaktı. Nasıl mı? Anlatayım.

AKP iktidarını garantiye alırken, Devlet Bahçeli de, birkaç arkadaşıyla birlikte, kendisini garantiye aldı. Bu yapılırken, MHP’ de yapay solunum cihazına bağlanmış oldu.

İyi Parti lideri Meral Hanımla yollarını ayıran Bahçeli’nin pili tükenip, şarj etme imkanı da kalmayınca ve “Eylemsiz Doçent” olduğu için Üniversitede de iş bulamayacağını anlayınca, iktidara sığınmak zorunda kaldı.

Gerek Başbakanlığı, gerekse Cumhurbaşkanlığı seçimi sırasında Tayyip Beye ağzına geleni söyleyen Devlet Bahçeli, bunların hepsini unutup yalayıp yuttu. Keza, Tayyip Bey de onun için reler söyledi, neler? Ne var ki, kurt siyasetçi merhum Demirel’in “Dün dündür, bugün bugün” riyasına kapılan bu iki lider, her şeyi unutur gibi yaptılar ve oynadıkları oyunu kazandılar.

BUNDAN SONRA NE OLUR?

Her iki partiyi kurtaracak olan “İttifak Kanunu” çıktı ve taraflar rahatladı. CHP, “Biz, onlara aman vermeyiz.” gibi laflar etse de, inanmayın. Atı alan sadece Üsküdar’ı değil, bütün hedefleri geçti.

Önce ve ısrarla şunu belirtelim. Çıkarılan bu İttifak Kanunu ile, dürüst bir seçim yapma imkanı ortadan kalkmıştır. 1946 yılında yapılan ilk seçimde “Açık oy, Gizli Sayım” nasıl büyük hile ve seçim yolsuzluğunu ortaya koymuşsa, önümüzdeki seçim 1946 yılını bile aratacaktır.

Nasıl aratmasın ki, herkes alenen söylüyor ve diyor ki, güdümlü bir (YSK) Yüksek Seçim Kurulu ile seçime gidilecektir. Mühür kıtlığımı var ki, mühürsüz oylar geçerli sayılacaktır. Neden? Seyyar Sandıklar kullanılacak ve hangi sandık ne maksatla taşınacaksa, izahı mümkün değil. Zarf kıtlığımı var ki, aynı zarfa iki oy konacak. Ve, daha neler?

CHP, HAMAMDA ŞARKI SÖYLÜYOR

Hamamın kubbesinin yaydığı yankı sesi nasıl güzelleştirirse, CHP gülücükler dağıtıp, bu kanun için söylediklerini yapacağını sanıyor. Hele CHP lideri Kılıçdaroğlu’nun yüksek sesle ve ısrarla “Biz kazanacağız!” demesi, gülmekten insanda karın ağrısı yapıyor.

Ey Kılıçdaroğlu, çıkan bu kanunla senin oyların da tehlikede. Eski oylarını bile bulamayacağın anlaşılıyor.

Bu kanun var iken, iddia ettiğiniz o sandık güvenliğini de sağlayamazsınız. Öyle sanıyorum, sizin yapacağınız bir ittifak da, bu durumda fazlaca etkili olamayacaktır. O sebeple, CHP’ye umut bağlayanlara ya da umut besleyenlere, şimdiden geçmiş olsun.

Bir dostum açık konuştu. Özellikle CHP’yi kastedip; “Muhalefet Partileri Milletvekilleri de aynı maaşı alıyor ve iktidar vekillerinin yararlandığı bütün haklardan yararlanıyor. Onlarda da bir geçim sıkıntısı yok. O sebeple, onların bu çırpınışlarını göstermelik buluyorum ve samimiyetlerine inanmıyorum. O halde, muhalefet partilerinden önce, milletin gözünü açması lazım.”

Doğru söze ne denir ki?