Çakallar nasıl ve hangi şartlarda beslenir. Dört ayaklı çakal sinsi bir hayvandır. Bir de çakalın iki ayaklısı vardır. İşte en tehlikeli olan da o iki ayaklı çakallardır. Dört ayaklı çakal karnı açıktı mı avını avlar, tok iken avı yanından geçse dahi dönüp bakmaz. Ama iki ayaklı çakal ise hayatta karnı doymaz, karnı doymadığı gibi gözü de hiç doymaz. İşte bu tip çakallara "gözü doymaz çakallar" denir. Asla doymasını bilmezler.
Kanalın birisinde çakalların yaşamı ile ilgili bir belgesel seyrettim. Bu hayvanların yaptığı bir şey dikkatimi çekti. Aslında bu hayvanların nasıl yaşadıklarını belgesellerde zaman zamam izliyorum. Bunca izlememe rağmen kaçırdığım yönleri de oluyor. Biliyorsunuz, çakallar avlanan hayvanlar değil. Yaşamlarını başka hayvanların avladıklarından çalarak sürdürüyorlar. Örneğin Aslan avlanıyor, kendisinin ve yavrularının karnını doyurduktan sonra artanı bırakıp gidiyor. Çakallar da kalan artıklardan besleniyorlar. Ya da, çita gibi kendilerinden daha güçsüz olan hayvanların avlarını, sürü halinde gelip, avcıyı korkutarak kaçırmak suretiyle ele geçiriyorlar. Bunu yapan dört ayaklı çakallar. Peki iki ayaklı çakallar nasıl besleniyorlar diye soracak olursanız, kısa olarak şöyle özetleyebilirim.
Çakallar, yaşamı boyunca hiçbir başarı elde etmeyen, kendi ayakları üzerinde durmayı beceremeyen, emek, hak, hukuk ve alın teri nedir bilmeyen iki ayaklı çakallar başkaların avıyla beslenirler. Türkiye genelinde olduğu gibi ilçemizde de bu iki ayaklı çakallar yorulmadan yaşamlarını bu şekilde sürdürüyorlar.
Mutlaka ama mutlaka bu çakallar tarafından hepimiz ısırılmışızdır. Ne yaparsanız yapın iki ayaklı çakal konusu çözümsüzdür...
İki ayaklıların çakallıkları, cesaretlerinden değil, aptallıklarından gelir. Bunlar kesinlikle yürekli olamazlar. Çakallar birbirlerine saldırırlar mı? Elbette saldırırlar. Ama ortada bizim gibiler olduğu sürece önceliği bu hususa ayırırlar...
ÇAKAL KÜMESTE HİKAYESİ
Köy bağlarında yaşayan çakal; gündüz saklanır, geceleri kümes avına çıkar. Kulakları diktir. Gündüz avını belirler, gece zifiri karanlıkta kümese sessiz sessiz yaklaşır. Eğer avı uyanıksa sabırla bekler. Avını gafil görünce kümese dalıp avının ümüğünü sıkar, alıp götürür.
Bir gün çalı arasında dolaşırken ansızın önüne bir Kurt çıkıverir. Kurt; “ Ne var çakal kardeş yine neyin peşindesin?” diye sorar. Çakal yine yalakalığına güvenerek sinsi zekasını kullanır; “Senin sayende asayiş berkemal olduğu için korkusuzca dolaşıyorum” der. Kurt; "bak, ben bir milleti kurtarıp Ergenekon’dan çıkardım ve üç kıtada hakimiyet kurdular, dünyaya adalet dağıttılar ve onun için bana Bozkurt derler.
Ama sen her zaman fırsatçısın, ava çıkmış yırtıcı hayvanları izlersin, yırtıcı avını parçalarken, geri kalan atıklarla karnını duyurursun. Ayrıca senin kötü şöhretin insanların kendi arasında kurnaz yalancı düzenci aşağılık, başkalarının sırtından geçinen, huysuz, görgüsüz diye insanlara senin adını takarlar. Bir kötülük yaptıklarında ona çakal gibisin derler. Seni herkes tanır ve aşağılık bir yaratıksın. Avın olursa kimseyi takmazsın. Bir de yaşlanınca çürümüşlüğün ortaya çıkınca, kimse yüzüne bakmaz. Hadi defol önümden yalaka çakal" der. Çakal’ın yüzüne bağırır ve onu kovar.
Ama Kurdun nasihati, maalesef çakala vız gelir. Çünkü ondaki huy hiç değişmez, can çıkmayınca huy devam eder. Alçakça yaşar, hiç utanmaz.
ÇAKALLA KURDUN KISKAÇI
Ey benim güzel insanlarım, geleceğimizin umudu olan gençlerimiz ve çok değerli vatandaşlarımız, siz siz olun bu gibi çakal ruhlu insancıklara kanmayın. Ülkemizdeki çıkar kayıkçı kavgalara ve Ali Cengiz oyununa gelmeyin. Bu yazdıklarımı lütfen okuyun, düşünün ve kafanızın bir kenarına yerleştirin. Bu gerçekleri görün. Sakın a bana ne demeyin. Memleketimizin durumu ortada. Ülkemiz şu anda çakal ile kurdun kıskacında. Lütfen bunları görmezden gelmeyin. Allah bizleri bu gibi çakallardan korusun.
