Bunlara, “Vakıf Üniversitesi” de deniyor. Eğitimin içinden, hatta tepesinden gelen bir kişi olarak, bazılarının adlarını ben de yeni duydum. Umarım, bunların bazılarının adlarını, belki siz de duymadınız. 1960’lı yıllarda açılan Özel Yüksek Okullar da böyle açılmış, yerden ot biter gibi türemişlerdi. Başarılı olamadıkları anlaşılınca da,  kapandılar.

     Değerli okurlarım;  Ülkemizin hızla artan nüfusuyla, çocuklarımızın yüksek öğrenim yapma arzusu, Üniversite ve Yüksek okul sayısının artması gerektiğini ortaya koydu. İktidar ise, Köprü ve Otoyol işiyle uğraşırken, gerekli olan Üniversiteleri açamadı.

     Aslında  ihtiyaç, 1960 lı yıllarda başladı. Daha önce örneği olmayan Yüksek öğrenim okulları ya da Üniversiteler, özel sektörü harekete getirdi. Böylece, Özel Yüksek Okul açma düşüncesi doğup, bu okullar açılmaya başladı. İyi de oldu, ancaaak…

     Hazırlıksız, derme çatma binalarda açılan bu okulların yüksek öğrenimin gereğini yerine getiremedikleri, öğretim üyesi bulmakta zorlandıkları ve verdikleri mezunlarla, başarılı olamadıkları anlaşıldı.

    1971 yılına gelindiğinde, başka bir takım sebepler de öne sürülerek Anayasa Mahkemesi kararıyla bu okullar kapatıldı ve bir daha açılmadı. Ta ki, Özel Üniversitelerin açılmasıyla birlikte, tekrar vücut bulmaya başladılar.

                          ÖZEL ÜNİVERSİTELER /VAKIF ÜNİVERSİTELERİ

      Yüksek öğretimde ihtiyaç arttıkça, yani  mevcut Üniversiteler kapasite olarak ihtiyacı karşılamayınca, Özel Üniversite  açma fikri gelişti, bunun için de kurulan ya da yeni kurulacak olan Vakıf fikri ortaya çıktı.

    Öyle ki, öteden beri sulandırılan Vakıf Kurma eylemi, biraz daha sulandırılarak  Vakıflar bir yardım ve kamuya destek amacıyla değil, salt para kazanmak için kuruldular. Bunlardan bir bölümü, Özel Üniversite ve Yüksek okul açmak için ortaya çıktılar.

     Oysa,  çok eski tarihlerden beri tevarüs eden ve bugünlere gelen “Vakıflar”   ticari olmayıp, para, mal, mülk gibi bir maddi değerin salt toplumun karşılıksız  yararlanması ve Allah rızası için teşekkül ettirilen kuruluşlar olduğu halde, burada ticari bir paravan olarak kullanıldılar.

    İşin o tarafı bizi fazla ilgilendirmemekle birlikte, açılan Vakıf (Özel) Üniversitelerin, tamamen kazanç amaçlı olduğunu söylemeden de geçemeyiz.

                            KİM BU ÖZEL (Vakıf) ÜNİVERSİTELERİ?

    2019 yılı sonu itibariyle Türkiye’de  toplam 203 Üniversitenin içinde, tam 77 adet Vakıf (Özel) Üniversitesi var. Bunun yarısından fazlası, yani  (41 adedi) İstanbul’dadır.

   Yerimiz dar olmakla birlikte, bilginiz olması için adlarını yazıyorum.

*Acıbadem Üniversitesi,  * Alanya Üniversitesi, *Altınbaş Üniversitesi,.* Anka Teknoloji Üniversitesi, * Ank. Medipol Üniversitesi, * Akev Üniversitesi,* Bilim Üniversitesi, * Ataşehir Üniversitesi,* Atılım Üniversitesi,  * Avrasya Üniversitesi, * Avrupa Üniversitesi,  * Bahçeşehir Üniversitesi, * Başkent Üniversitesi, * Beykent üniversitesi, * Beykoz Üniversitesi, * Bezmialem Üniversitesi, * Biruni Üniversitesi, * Çağ Üniversitesi, * Çankaya Üniversitesi, * Doğuş Üniversitesi, * Faruk Saraç Üniversitesi, *  Fenerbahçe Üniversitesi, *  F. Sultan Mehmet Üniversitesi, * Haliç Üniversitesi, * Hasan Kalyoncu Üniversitesi, * Işık Üniversitesi, * Bilkent Üniversitesi, * 29 Mayıs Üniversitesi, * Arel Üniversitesi, * Atlas Üniversitesi, * Aydın Üniversitesi, Ayvansaray Üniversitesi, * Bilgi Üniversitesi, * Bilim Üniversitesi, * Esenyurt Üniversitesi, * Gedik Üniversitesi, * Gelişim Üniversitesi, * İbn Haldun Üniversitesi, * Kent Üniversitesi, * Kültür üniversitesi, * İst. Medipol Üniversitesi, * Okan üniversitesi, * Rumeli Üniversitesi, * Sabahattin Zaim üniversitesi, * Şehir Üniversitesi, * Şişli Üniversitesi, * Ticaret Üniversitesi, * Yeni Yüzyıl Üniversitesi, * İstinye Üniversitesi, * Ekonomi Üniversitesi, * Tınaztepe Üniversitesi, * Kadir Has Üniversitesi, * Kapadokya Üniversitesi, * Kavram Üniversitesi, * Koç Üniversitesi, * Gıda ve Tarım üniversitesi, * Karatay Üniversitesi, * Lokman Hekim Üniversitesi, * Maltepe Üniversitesi, * MEF Üniversitesi, *Nişantaşı Üniversitesi, * Nuh Naci Yazgan Üniversitesi, * Ostim Teknik Üniversitesi, *Özyeğin Üniversitesi, * Piri Reis Üniversitesi, * Sabancı üniversitesi, * Sanko Üniversitesi, *Semerkant Üniversitesi, * TED Üniversitesi, * Toros Üniversitesi, TOBB Üniversitesi, * Türk Hava Kurumu Üniversitesi, * Ufuk Üniversitesi, * Üsküdar Üniversitesi, Yaşar Üniversitesi, Yeditepe Üniversitesi, * Yüksek İhtisas Üniversitesi  Çoğunu, siz de duymadınız değil mi? Tam 77 adet Özel Üniversite.

      Değerli okurlarım, bunlardan kaç tanesinin adını duydunuz? Ne zaman ve nasıl açılmışlar, bakmak lazım. Bilinen bir tarafları varsa, kurucularının tamamına yakını, iktidarın yandaşı. İktidardan alınmış kredilerle ve gördüğü öteki yardımlarla açılmış Üniversiteler bunlar. Adları, sadece Üniversite. Bilimsel niteliklerini, ne siz sorun, ne de ben söyleyeyim.

     Yukarıda da ifade ettiğim gibi, amaç yüksek öğrenime destek değil, bir ihtiyacı kullanarak vergi muafiyetinden de yararlanıp, sadece para kazanmak. Verdikleri burslar ise, göstermelik. Çoğunda amaç, para, para, para…Esasına bakarsanız, bunlar madem Vakıf Üniversiteleri, öğrencilerden hiçbir ücret almamaları gerekir. Çünkü, kurulurken büyük sermayelerinin olmaları lazımdır. İlanihaye yaşamaları için de, onları sadece yaşatacak kadar bir ücret alabilirler. Ama, siz öyle sanın

         KARİYERLİ (Mesleğe Uygun/Yeterli) ÖĞRETİM ÜYESİ DE? YOK !

     Bunların en büyük derdi, öğretim üyesi bulmak. Çünkü, öyle kaliteli öğretim üyeleri artık yetişmiyor. Bu durumda, yeterli olmayan okutmanlar, şekli bir sınavdan sonra önce Doçent (ya da Yardımcı Doçent), Sonra da, al sana Profesör! Bu durumda birçoğu, tecrübeli Ortaokul, Lise Öğretmenlerini, Öğretim Görevlisi (Okutman) olarak sınıflara sokuyor. Bu durumu iyi bilen tecrübeli bir meslektaşım, çok acı konuşuyor. “Bu Üniversitelerden mezun olanları, Ortaokullara öğretmen yapmam.” Diyor.

   Size ilginç bir örnek vereyim. Bir Özel Üniversitenin Tıp Fakültesi’nden mezun olan bir Doktorun, enjektör yapmasını bilmediğini  duydunuz mu?