Köylerde hem ağa hem de imam olarak güzel bir saltanat sürdürebilirsin. Ağa gücü ekonomiden gelir, imamın gücü de imandan gelir. Her ikisi bu gücü birleştirdiler mi o köyün söz sahibi olurlar ve köyde olan bitenler onlardan sorulur.
Köyün ağası olmak demek köyün kralı demektir. Köy ağasının malları da namı da şöhreti de genelde atadan gelmedir. Ağalık özünde olur... Sonradan ağa olan birazda olsa güçlük çeker, ama yine de güç bela ağalığı devam ettirir. Ağa yalnızca kendi köyün ağası değil, çevre köylerinde bir bakıma kralı demektir. Sözünün üstüne söz söylenmez, karşı ise hiç gelinmez. Önünde yürüyen de olmaz, ardından konuşanda. Çünkü, “Ağa”dır bugüne bugün, karşı konulmaz. Köy küçük olsa da, ağa büyük adamdır. Ağa ne derse o olur. Ağanın k...sı üstüne k... olmaz.
AĞA-İMAM OKUMUŞLARI SEVMEZ
Ağa-imam milleti, öğretmenleri ve özellikle okumuş kişileri sevmezler. Yine ağa milleti, köyün imamını da sevmez, ama imamsızda ağalık yürümez. Çünkü imam ağa için bir güçtür, ağa da imam için bir güçtür. Onun için birbirlerini bir şekilde idare etme yollarına giderler. Ağanın delisi, imamın da akıllısı... Atadan gelen ağalık, fazlaca uyanık değildir. Ama çoğu ağa asildir... Asil olan ağa atalarına yakışır, ağalık yapmaya çalışır. Çünkü asil olan ağa geçmişine zarar verecek hal ve hareketlerde bulunmaz. İmamların geneli uyanıktır. Köyde iki sömürücü düzen var biri ağalık diğeri ise imamlık. Bunlar sistemi elinde tutabilmek için zaman zaman ters düşseler dahi genelde birlikte hareket ederler. Bunların ortak bir noktası var, sömürücülük...
Ağaların çoğu camiye pek uğramazlar. İşi düştüğünde veya imamla ortak çıkarları olduğu an camiye uğrarlar. Cemaat görürse, ağanın cevabı şu olur. “Gavur değiliz herhâlde ya.” der...
