Moved Permanently

     “Böyle bir şey olur mu?” demeyin. Bal gibi oluyor. Çanakkale Valiliği, yayınladığı 31 Aralık 2014 gün ve 8562 numaralı genelgesinde aynen, ”18 Mart 2015 günü, Mehmetçik Abidesi’nin bulunduğu bölge, ziyaretçilere kapatılacaktır.” diyor ve ekliyor;  “Ayrıca, 24-25 Nisan 2015 tarihlerinde, Cumhurbaşkanımız ve uluslararası düzeyde katılacak konuklar için yapılacak törenlerde de Çanakkale Savaşları Gelibolu Tarihi Alanı ve bütün tören alanları halka kapatılacaktır.”

     Değerli okuyucularım; “Bu törenler, kimin için yapılıyor? Valilik, böyle bir talimatı acaba kimden aldı? Hiç kimseden almadıysa, bu işgüzarlık niye?”

      Valilik, böyle önemli ve katılımı büyük olacak bir gün için, elbette tedbir alacaktır. Tedbir almak demek, tören bölgesini halkımıza tamamen kapatmak olamaz.

    Gerçi Türk halkı, tören bölgelerini dilediği zaman ziyaret edebilmektedir. Ne var ki, bugünlerin özel bir önemi vardır. Bu günler, bir kahramanlığın tam 100’ncü yılına rastlayan günlerdir. Bu tarihler, çok önemlidir. Buna erişmek ve o alanda, o tarihte bulunmak kadar bir bahtiyarlık olabilir mi?

      Çanakkale Valiliği tamamen yasaklamak  yerine, bir rezervasyon planı yapıp, hiç değilse halkın bir kısmını, yine halkın temsilcisi olarak törenlere alabilirdi.

                   TEKİRDAĞ BÜYÜK ŞEHİR BELEDİYESİ’NİN GÖREVİ

     Tekirdağ Büyükşehir Belediyesi, ilçeleriyle koordineli olarak, aynı günlerde  bu bölgeye bir ziyaret düzenleyebilir.

    Şehir içi ulaşımını aksatmadan, otobüslerinin bir kısmıyla bunu yapabilir. Aynı tarihlerde Çanakkale’ye gidebilir ve tören alanına sokmasalar da, diğer bölgeleri o mutlu günde hemşerilerimize ziyaret ettirebilir. Halkımız, bundan büyük mutluluk duyacaktır. Halka getirilen bu yasağı da, bir anlamda protesto edebilir.

      Çünkü iktidar, geçen yıllarda yaptığı gibi, bu törenlerden de kendine bir pay çıkarmak isteyecektir. Oysa, böyle bir günü halka yasaklamak, bir tedbir olamaz.

                                                    ***

        Kavgada Bile Söylenmez!

     MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli, Süleyman Şah Türbesi’nin nakli sebebiyle  Genel Kurmay Başkanı’na sitem ediyor. “Ey Özel Paşa; Senin için vatan nedir? Harbiye’de vatan konusu işlenirken dersi mi kırdın, okuldan mı kaçtın?”

      Yani, “Askerini çektiğin o vatan toprağını, neden koruyamadın?” mealinde sitemde bulunuyor.

      Genel Kurmay Başkanı da hemen cevabını veriyor ve, “Bu sözleri Bahçeli’ye yakıştıramadığını, onunla polemiğe girmek istemediğini, onun böyle bir soru sormaya hakkının olmadığını…” söylüyor.

      Bahçeli’nin, o sözleri söylemeye hakkı var mı? Var, ama Genel Kurmay Başkanı’na değil, hükümete, iktidara söylemeye hakkı var.

     Peki, Genelkurmay Başkanı’nın böyle bir cevap vermeye hakkı var mı? Yok. Çünkü o, devlet memuru. Onun cevabını, siyasi otorite verir.

     Nitekim, Cumhurbaşkanı verdi ve Bahçeli’ye; “Sen şu anda, Genelkurmay Başkanı’mızın atılacak tırnağının bir paresi (parçası) dahi olamazsın.” dedi.

     Bu söz, kavgada bile söylenmez. Ama, bizim Cumhurbaşkanımız söylüyor. “Onun, tırnağının bir parçası bile olamazsın!” deyip, Bahçeli’yi istiskal ediyor.  Aslında, Devlet Bahçeli de bunu hak ediyor.

      Nasıl hak etmesin ki? 2007 Cumhurbaşkanı seçiminde, Tayyip Bey’i hararetle destekledi ve onun istediği gibi seçimi yaptırdı.

      Başörtüsü konusunu siyasi malzeme yapan ve bundan kazanç sağlayan Tayyip Bey’i, devamlı ve yine hararetle destekledi.

     Gezi olaylarında, toplumun demokratik hakkı olan yasal direniş eylemleri için mensuplarına, ”Siz karışmayın, sokağa çıkmayın.” diyen Devlet Bahçeli, Tayyip Bey’i bir kere daha destekledi.

      İktidarın her tekeri patladığında, Bahçeli hep “stepne” oldu.

     O Bahçeli ki; başı her sıkıştığında Tayyip Bey’in yanında yer alıp, bir muhalefet partisinin lideri olduğunu unuttu.

     Eh! Kazandığı bu kadar mükafat(!), elbette cezasız kalmazdı. O da, hak ettiği cezayı aldı.

       Bu, Nasıl Türbe Nakli?

     Bir emekli Kurmay Albay; “1973 senesinde, Süleyman Şah’ın ve iki korumasının kemiklerini askerlerimle birlikte, Caber Kalesi’ndeki mezarlarından çıkardık ve ellerimle şimdiki mezarlarına gömdüm.” diyor.

     Bir yabancı haber ajansı da, “Bu son türbe naklinde, sadece sandukalar nakledildi. Şah ve iki adamının kemikleri toprak altında kaldı. Boşaltılan türbe bombalanınca da, kemiklerle kalıntıları toprakta kaybolup gitti.” diyor.

    Peki bu nasıl mezar nakli ki, üç tahta sandukayı alıyorsunuz, esas nakledilmesi gereken cesetleri bırakıyorsunuz? Sonra da, onları bombalayıp yok ediyorsunuz? Ve bu yaptıklarınızı da, büyük bir başarı olarak övünçle göstermeye çalışıyorsunuz?

    Hadi oradan sen de!