Moved Permanently

Bağnazlık eşittir taassup diyebiliriz.Taassup ise cehalettir. Kültürsüzlüktür. Başkalarına saygısızlıktır. Bağnazlığın (Taassubun) düşmanı ilimdir. İlim ise okumakla elde edilir. Araştırmakla doğruyu bulmakla olur. Maalesef okuyan ve araştıran bir toplum yapımız yok. Eğitimsiz toplumlar da fertler yıkıcı oluşumların kucağına çabuk düşerler. Bunun içindir ki çoğunlukla insanlarımız arasında tesanüt, hoşgörü, hukuk tanımama ve tahammülsüzlük hat safhadadır.
İnsanlar  çevresine geniş bir alandan bakabilmelidir. Dar kıstaslar içinde hani derler ya at gözlüğü ile bakmamalıdır. Bilhassa şunu gayet iyi bilmelidir ki kendi doğru bildikleri dışında da doğruların olabileceğini kabullenmelidir.
İnsanlarımız arasında bağnaz denildiği zaman sadece dini konularda kullanılıyormuş gibi bir görüş mevcuttur.  Bağnazlık dini konularda olduğu gibi, siyaset, ekonomi, kültürel, ideolojik,  ilkesizlik, töre alanında, ilmi konularda bunlardan her birisi veya birkaçı ile birlikte doğru veya yanlış olduğunu bilerek veya bilmeyerek fikri sabit olarak karşı çıkmaktır.

Yüreklerin sadece bağnazlık tarafından kamçılandığı bir dünyada düşünce adamı artık kendisine nasıl bir yer bulabilir ki? Evet bağnazlık. Taassup, diğer adıyla bağnazlık; bir şeye, körü körüne bağlanmak, doğru veya yanlışlığına bakmaksızın bir fikrin savunmasını yapmaktır. Bütün gerçekler kendisine gösterildiği halde, kabul etmeyen, kendi indi ve hatalı görüşünde körü körüne ısrar eden katı kimseye mutaassıp veya günümüz kavramıyla bağnaz denir. Taassup da kör bir tarafgirlik ve doğruluğu hiç araştırılmadan karşıt düşünceyi inkâr vardır. Taassubun, insanların ve toplulukların sahip oldukları fikir, inanç ve düşüncelerini terk etmemek isteği ve bunları sonuna kadar, körü körüne inatla savunma hareketi olduğu görülür. Birçok hallerde bunun içine başka fikir ve kanaatlere düşman kesilmek ve onlara hayat hakkı tanımayarak tecavüzkâr olmak gibi vasıflar da karışır. Taassup sahiplerine mutaassıp denir.
Taassup anlayışında üç faktör göze çarpmaktadır. Birincisi, grupların düşünce ve doğrularının, tek doğru olarak algılanmasındaki ısrar. İkincisi, kendilerinin dışındaki gruplara yaşam hakkı tanınmama üzerine takınılan düşmanca tavır. Üçüncüsü ise, yanlış, hatalı düşünce ve fikirlere bile itiraz edememe, hatta yanlışı doğru olarak görecek kadar ileri gidebilen bir akıl tutulması.
Ne yazık ki fikri sabit durumu insanlarda o kadar ileridir ki bir hastalık haline gelmiş olanları da az değildir. Bu gibilere doğruyu asla kabul ettiremezsiniz. Her şeye kendi bildiğine uygun düşmüyorsa karşı çıkarlar. İtiraz ederler. Hatta öyle durumlar ortaya çıkar ki bu hareketler sözle ve mimiklerle olurken ileri duruma vardıranlar işi fiziki saldırıya kadar götürebilirler. Burada bir kişiye amma da bağnaz fikirlisin karşındakinin fikrine de saygılı ol onun daha gerçekçi olduğunu veya olabileceğini de göz ardı etme dediğimiz zaman hakaret olmaz. Bir uyarı için bu kelime kullanılır.
 Zaten bağnazlık fiziki zorbalığa vardırıldığı, en aşağılayıcı hakaretlere  sebebiyet verildiği zaman yobazlık ortaya çıkar. Tehlikeli olanda budur.  Bağnazlık yobazlık değildir. Taassupluktur. Aşırı hastalık halini alan bağnazlık yobazlığa dönüşür. Çünkü böyle cehalet örneği sergileyen, her konuda çabuk kandırılabilen, iradesi zayıf, hiç bilmeyip biliyormuş havasında olan, her konuda fikirlere karşı yıkıcı savsaklayıcı davranan kişiler yıkıcı bölücü ideolojik tavırlı oluşum mensuplarının tuzağına düşerler.

Onlar tarafından gayet güzelce farkında olmadan militan olarak kullanılır.
Maalesef siyasi tahammülsüzlük ülkemizde had safhada.kimse kimseyi çekemez duruma gelmiş ve bunu yaparken de iftira da atılıyor, yalan da söyleniyor. Herhangi bir eleştiri karşısında tek yaptığımız kendi ideolojimize göre yorumlama yapmak. Halbuki biraz farklı açılardan baksak, empati yapsak ne güzel olur. Bari siyasette bağnazlık yapmasak ne güzel olur. Ne diyeyim demokrasi pek yaramıyor bize herhalde. Ama şunu unutmamalıyız; bizi yönetenlerin eminim hiçbiri masum değildir, işin kaymağını onlar yiyorlar olan bize oluyor. Kimse kusura bakmasın ama kraldan çok kralcı olmuşuz.