Moved Permanently

      Halk Sağlığı konusunda tam not alıp, tekrar iktidar olan AK Parti, Saray ve köyleri halkını sevmiyor. Bunu, her konuda olduğu gibi, hastanemize tayin ettiği ve etmediği hekimlerle, sağlık konusunda da gösteriyor.

      Sağlığımız, hayatımızın en büyük mutluluk kaynağı. Onu yitirdiğimiz zaman ya yaşam sonlanıyor ya da çekilmez bir hal alıyor. Osmanlı tahtının saltanatı en uzun süren Muhteşem Süleyman’ı, “bir nefes sağlığı”,  devletin itibarından bile üstün tutuyor.
      İnsan sağlığı, temel insan haklarının en başında geliyor. Bütün devletler sağlık politikalarını, halklarını sağlıklı yaşatmak üzerine kuruyor ve bu konuda maddi ve manevi her türlü desteği veriyor.
      Ülkemizde de, hükümetlerin Sağlık Bakanlıkları eliyle sunulan sağlık hizmetleri, bu iktidar döneminde büyük başarı kaydetti. Küçük ilçelere kadar yayılan Devlet Hastaneleri, İl, İlce ve kimi köylerde açılan ve sayısı giderek artırılan Sağlık Ocakları’ndan başka, sunulan özel sağlık hizmetleri, doğrusu halkımızı memnun ve mutlu ediyor.
      Son iki yıl içinde yurt çapında yaygınlaştırılan “Aile Hekimliği” uygulaması ise, sağlık hizmetlerini vatandaşların ayaklarına kadar getirdi.
      Adalet ve Kalkınma Partisi’nin, bu üçüncü dönemde de seçimi kazanıp, tek başına iktidar olmasına, başka sebepler aramamak gerekir. Ben, bu köşede iktidarın yanlışlarını defalarca yazdım. Bu iktidar döneminde yapılan yolsuzluk ve kayırmacılıklardan tutun da, bölücü hareketlere verilen tavizlere kadar çok sayıda eleştirim oldu. Lakin, iktidarın sağlık hizmetlerini sürekli alkışladım ve bu tutumları devam ederse, alkışlamaya devam edeceğim.

                      HEKİMLER MUTLU,  VATANDAŞ  MUTLU
       Ülkemizde yeni açılan kimi üniversitelerle, kimi özel üniversitelerde açılan Tıp Fakültelerinin, tıbbi donanım ve öğretim elemanı bakımından yeterli olmadığı öne sürülerek, iyi hekim yetiştirmedikleri söyleniyor.
        Bu sakıncanın, kısa zaman içinde düzeltilebileceğini umuyorum. Ne var ki, şimdiye kadar yetiştirilen hekimlerin alanlarında yeterli oldukları, yurt dışına gidenlerin kolay iş buldukları ve tercih edildikleri öteden beri biliniyor.
       Sağlık Bakanlığı, yukarıda övgüyle bahsettiğim sağlık hizmetlerini yaygınlaştırmak ve kalitesini artırmak için, hekimlerimize her türlü yardım ve kolaylığı sağlıyor. Daha açık bir ifadeyle, devlete ait sağlık kurumlarında çalışanların, son iki yıl içinde aylık kazançları en az üç katına çıkarıldı.
       Hekimlerimizin, yurt dışına kaçışları böylece önlenmiş oldu. Aksine, yurt dışından gelip, ülkemizde çalışmak isteyen hekimlerin sayısı giderek artıyor.
         Aile Hekimliği uygulamasına geçildikten sonra, Dünya Bankası’nın da katkılarıyla, (Pratisyen hekimlerde bile)  hekim aylıkları 7.000 liraya kadar yükseltildi.
         Gerçi, Sağlık Ocakları’ndaki kimi tıbbi gereçlerin alımıyla küçük müteferrik giderleri, bu hekimlere yüklenmiş olsa da, hekimlerimiz uygulamadan çok memnunlar.
          Hekimler artık, “tam gün” görevlerinden ayrılmıyorlar. Hekimlerini özgürce seçen ya da oturduğu yere en yakın Sağlık Ocakları’na yönlendirilen vatandaşlar, istedikleri zaman doktor bulabiliyor ve sağlık yardımı alabiliyorlar.

                  UYGULAMADAN, ECZANELER MEMNUN DEĞİL
      Bu uygulama vatandaşlarımızı memnun etse de, Eczaneleri memnun etmemiş gibi görünüyor. Sebebi, ilaç fiyatlarının ucuzluğu ve Eczacı karının giderek azalması.
       Bilindiği gibi, Eczanelerin en büyük müşterisi devlet. Eczacılar, ilaçlarının % 90’ını devlete satıyorlar. Başka bir ifadeyle, reçetesini getiren vatandaşa ücretsiz verip, paralarını devletten alıyorlar.
        İlaç fiyatlarının düşürülmesi ya da zamsız (sabit) tutulması, Eczacının kazancını azalttığı için, onlar bu uygulamadan hoşnut değiller.

                        ŞİMDİ GELELİM, ESAS  KONUMUZA :
  “Böyle Bir Doktorun, Hastanemizde İşi Ne?”
      Saray Devlet Hastanesi, açıldığından beri hekim, özellikle uzman hekim sıkıntısı çekiyor. 25 yıldan beri halkımıza 50 yatakla hizmet veren hastanemiz, hayırsever iş adamı İsmail Sarıkaya’nın   50 yataklı bir ek bina yapmasıyla, üç yıl önce 100 yataklı hastane haline getirildi. Getirildi, ama hekim sayısında hiçbir değişiklik olmadı. Üstelik, ek binanın açılışında bulunan şimdiki Sağlık Bakanı’nın vaatlerine rağmen, hastaneye hekim verilmedi.
        Geçen yıl, haftanın belli günlerinde Çerkezköy’den gönderilen KBB ve Göz Hekimleri de, artık gönderilmez oldular.
         Hastanede halen, Cerrah olan Başhekim’in dışında, başka bir Cerrah, bir Dahiliye Uzmanı, bir Çocuk Hastalıkları Uzmanı, bir Aile Hekimi, dört Diş Hekimi ve üç Pratisyen Hekim bulunuyor.
       Bunlardan başka bir de Kadın Doğum Uzmanı var ki, işte asıl konumuz ve hastanenin esas sorunu işte o hekim. Adı, İbrahim A.
       İbrahim A, İran asıllı ve Azeri kökenli. Kimi yabancı öğrenciler gibi o da İstanbul’a gelmiş ve İstanbul Üniversitesi Çapa Tıp Fakültesi’ni bitirmiş. Ayrıca uzmanlık eğitimi almış ve Kadın Hastalıkları ve Doğum Uzmanı olmuş. Evlenmemiş, iki yıla yakın bir süre ilçemizde görev yapıyor, Saray’da oturuyor ve bekar yaşıyor.
       Buraya kadar iyi de, bundan sonrası hiç iyi değil. Bu doktor, hastanede görevini gereği gibi yapmıyor. Vatandaşlara sert ve kaba davrandığına dair, gerek yazımın üstüne koyduğum telefonuma gelen, gerekse doğrudan yapılan şikayetler bunu gösteriyor.
        Hastaların, konusunda hastanenin tek doktoru olduğu için zorunlu olarak ona gittikleri, giderken çekindikleri, sert ve kaba muamelesinden korktukları ve hastaların sağlık sorunları ile gereği gibi ilgilenmediği söylenip duruyor. Tabii başka yakınmalar da var.

          YAKINMALAR  ÜZERİNE, DOKTORU  ZİYARET  ETTİM
        Şikayetlerin artması üzerine, ben de bir hasta yakını gibi doktoru hastanede ziyaret ettim. Hastası yoktu. Sekreter bayanla, odasında oturuyordu.
       İyi günler dileyerek, odasına girdim. Asabi bir yüz hali vardı. Danışmak istediğim bir konu hakkında bilgi istedim. Sonra da pişman oldum.
        Bana, sert bir ifadeyle “Hasta nerede? Siz değil, hasta gelsin.” Dedikten sonra, danışmak isteyip sorduğum her soruya ters cevaplar vererek, hakkındaki şikayetlerin ne kadar haklı olduğunu hemen gösterdi.
        Ben de, daha fazla beklemeden, nezaketle yanından ayrıldım.

                                BAŞHEKİM DE MÜŞTEKİ
       Hekimin yanından ayrıldıktan sonra, Başhekimin odasına gittim ve olayı yukarıdaki gibi anlattım.
       Başhekim, “Bir dokun, bin ah dinle” deyişini hatırlatan bir ruh haleti içindeydi. Çünkü, vatandaşlar gibi o da, bu hekimden hiç memnun değildi.
       Bu doktorun hışmına uğrayanların ve uğramaktan korkanların, Çerkezköy Devlet Hastanesi’ne gitmekten başka çareleri yoktu.Çoğu, zaten öyle yapıyordu.
       Aklıma, hemen iktidar partisinin Saray İlçe Başkanı değerli dostum Mehmet Tuncel geldi. Ve, şimdi sözüm ona.

       Sevgili Başkan, iktidar olarak siyasi sebeplerle hastanemize gerekli olan hekim kadrosunu vermiyorsunuz. Orasını anladık, ama vatandaşlara zulmeden bu kişinin, bu hastanede işi ne?