Köyü ve köylüyü zarara sokan Muhtardan, halk hesap sorulmasını istiyor. Halkın şikayetlerini dile getiren Gözlem Gazetesi de, şimdi köy halkı ile birlikte, devletten bunu bekliyor
İlçemize bağlı Küçükyoncalı Köyü Muhtarı ile ilgili şikayet ve iddiaların artması üzerine, daha önce konuyu bu köşeye taşımıştım. Muhtarın, keyfi hareket ederek hukuk tanımayan, köyü ve köylüyü zarara sokan eylemlerini, yine köylülerden edinilen bilgiler üzerine, bu köşede anlatmıştım.
Her yayından sonra arayan köylü vatandaşlar ve Muhtarı yakından tanıyanlar, Muhtar hakkında yazılanların hepsinin doğru olduğunu söyleyip, bunların dışında da bazı iddialar öne sürdüler. Muhtarın, işbirliği yaptığı İhtiyar Heyeti üyeleriyle birçok kusurunu örtmeye çalıştığı, aleyhinde konuşanları, yanına çektiği bazı kişilere tehdit ettirdiği ifade edildi.
Geçen sayıda da belirttiğim gibi o kapatmaya çalışsa da, hakkındaki iddiaların ardı arkası bir türlü kesilmiyor. Mesela;
BAZ İSTASYONU’NUN DEDİ-KODUSU SÜRÜYOR
Bir GSM Operatörü, 2008 Kasım’ında, Küçükyoncalı’ya bir Baz İstasyonu kurmak istiyor. Şirket yetkilileri, bunu köyün tam ortasına, Köy Sağlık Ocağı’nın da yanına kurmak istiyorlar.
Tehlikesini bilen Muhtar, buna önce izin vermiyor. Daha sonra ne oluyorsa oluyor ve izini veriyor. Şirket, malzemelerini getirip istasyonu kurmaya başlayınca, konu 19 Kasım 2008 günü gazetemizde, hem de birinci sayfadan ve manşetten haber oluyor.
Tehlikenin farkına varan köylülerin de şiddetli tepkisiyle, istasyonun kurulmasından vazgeçiliyor.
Şirket, Muhtarla tekrar anlaşınca, istasyon köyün kenarına ancak tehlike yansıması en yüksek olabilecek bir noktaya kuruluyor. Yani, Muhtarın marifetleri (!) sayesinde köylü şimdi “kanser riski” altında yaşamaya devam ediyor.
KÖYÜN TARLASINI ARSA YAPIP SATIYOR, AMA
ALT YAPI VAADİNİ YERİNE GETİRMİYOR.
Gazetemizin çıkardığı “Saray Kültür Dergisi”nin 15 Temmuz 2008 tarihli sayısında Küçükyoncalı köyünün köy içi yollarının bozukluğu anlatılıp, bu durum eleştirilince, Muhtar yolları kilit taşla kaplatmak istiyor.
Geçen yazımda da belirttiğim gibi devlet, döşeme işçiliği köye ait olmak üzere, taşları ücretsiz veriyor. Devlet ayrıca, köye bir Düğün Salonu yapılması için de önce 30 bin, daha sonra da 10 bin lira veriyor.
Muhtar, bütün bu yardımlara rağmen ne döşeme işini, ne de Salonun inşaatını bitiremeyince, köyün 50 dönümlük çok kıymetli bir tarlasını satıyor. Üstelik bu tarla, daha önce köyün gençlerine spor alanı olarak tahsis edildiği halde o, bu alanı gençlerin elinden alıyor.
Muhtar, tarlayı arsa olarak parselleyip satarken, yakında bütün alt yapı hizmetlerinin getirileceğini vaat ediyor.
Aradan iki yıla yakın bir süre geçtiği halde, hiçbir vaadini yerine getirmiyor.
KÖY İÇİ YOLLARI DA YARIM KALDI
Devlet, Küçükyoncalı köyünün köyiçi yollarının yapımı için kilit taşlarını ücretsiz verdiği halde, döşeme işçiliği için tarla satan Muhtar, işi yarıda bırakıyor. Mesela, köyün orta yerinin bir bölümü (Okul Kahvesi arkası), Yeni okulun arka sokağı, Safaalan yolu, halk arasında Derviş Çayırı denilen Ada Mahallenin bir bölümü, Mezarlık karşısı ve Mezarlık Mahallesi’nin tamamı, henüz kaplanmış değil. Muhtar, sokak aralarını zaten kaplatmıyor. Köylü haklı olarak, satılan tarlanın parasını merak ediyor.
PİSLİK, DEREYE AKIYOR. FOSSEPTİK, BAŞLIBAŞINA SORUN
Köye kanalizasyon yaptıran önceki Muhtar, köyün dışına ayrıca üç odalı ve çökertme havuzlu bir de fosseptik çukuru yaptırıyor. Amaç, halkın sağlığını ve çevreyi korumak. Ama, şimdiki Muhtar ilgilenmeyince, fosseptik çukuru tıkanıyor. Muhtar, çukuru açtırmak ve gerekli tedbiri almak yerine, pislikleri köyün içinden geçen dereye akıtıyor.
DEVLETİN İŞ MAKİNESİ, SANKİ BABASININ MALI
Saray Kaymakamlığına (İlçe Özel İdaresine) ait olup, halen Küçükyoncalı’da kullanılan ve halk arasında “Kepçe” tabir edilen İş Makinesi’nin, çok uzun zamandan beri bu köyde bulunması, herkesin dikkatini çekiyor.
Sorulduğunda, bu aracın kullanıcısının sadece bu köyde bulunduğu söylenip, böyle garip bir cevap veriliyor. Demek oluyor ki, o kişi de kaybolsa, aracı hiç kimse kullanamayacak. Diğer köyler, makineyi sadece uzaktan seyrediyorlar.
Aracın, köyde özel işlerde de kullanıldığı, Muhtarlığın özel kişilerden “yakıt parası” adıyla para aldığı, ancak bunun yasal hiçbir yanının bulunmadığı ve uygulamanın hiçbir şekilde denetlenmediği anlatılıyor. Konuyu takip edenler, Saray Kaymakamlığının bu konuda mutlaka bir bilgisinin ve denetiminin olduğunu umut ediyorlar.
Muhtarın marifetlerini (!) gelecek sayımızda da yazmaya devam edeceğiz.
Şimdi kimi vatandaşlar, “Küçükyoncalı Muhtarı’nın, acaba olumlu hiçbir icraatı yok mu?” diye soruyorlar.
Biz, göremedik. Bilen ve gören varsa bize bildirsin, haber yapalım.
