Tayyip Bey, bu milletin oylarını “torbada keklik” gibi görüyor ve “İlle de Başkanlık” diyor. Diyor, ama böyle “keyfi idareye ve baskıya” bu milletin artık tahammülü yok!
Türkiye, bir asra yakın bir zamandan beri “Demokratik Parlamenter Sistemle” yönetiliyor.
Bugüne kadar, bu sistemde hiç bir arıza görülmedi. Tek arıza, bu iktidar döneminde, bütün sıkıntılara ve güçlüklere rağmen, halkın bu iktidara “körü körüne” oy vermesi.
Öyle sanıyorum ki, muhalefetin yokluğu ve kimi seçim hilelerinin var olduğunun söylenmesi, iktidarı hep güçlü kılıyor ve sandıktan çıkartıyor.
Özellikle bu terör olaylarından sonra, ülkemizde yaşanan hayat çekilmez ve çok korkulu bir hal aldı.
Siyasi iktidar, parlamentodaki çoğunluğuna ve siyasi gücüne rağmen, bu belayı hala yok edemedi.
Doğu ve Güneydoğu’dan her gün gelen Asker ve Polis Cenazeleri, halkı artık isyan noktasına getirtti.
“Şehit” laflarına, artık hiç kimse inanmıyor. Şehitlik, çok kutsal bir mertebedir. Onların dediği gibi, ölenler eğer şehit olsaydı, onlar önce kendi çocuklarını gönderirlerdi. Bu yutturmacaya artık, hiç kimse inanmıyor.
ŞİMDİ DE, BAŞKANLIK DİYE TUTTURDULAR
Değerli okuyucularım, bizim böyle bir derdimiz yok. Türkiye bir asırdan beri Parlamenter Sistemle yönetiliyor.
Halk, vekillerini kendi seçiyor, onlar da halk adına gerekli kanunları çıkarıyor ve kararları alıyorlar.
İdarenin başında bir Başbakan ve onun seçtiği Bakanlar var. Bu durumdan, hiç kimsenin şikayeti yok.
Bu sistemde Cumhurbaşkanı, devletin başı sayılsa da, kanunları onamaktan ve ülkenin birliği ve bütünlüğünü temsil etmekten başka bir görevi ve sorumluluğu yok.
Tıpkı, İngiltere’de olduğu gibi. Anayasası olmayan ve bir Krallık olan İngiltere de Kral ya da Kraliçe de devletin başı olarak temsili olarak görev yapıyorlar. Hem de, yüz yıllardan beri.
Tayyip Bey ise. Başbakanı da ortadan kaldırıp, ülkeyi tek başına yönetmek, yani ağzından çıkan her sözün kanun olmasını istiyor.
Tayyip Bey, “Diktatör” lafına kızsa da, istediği bu sistem adeta bir diktatör ortaya koyuyor.
Yalnız Tayyip Bey değil, ondan sonra gelecek olanlar da bu sistemi bu şekilde kullanacaklar ve ülke çok sert ve keyfi bir rejime sürüklenmiş olacak.
Bilindiği gibi, Atatürk’e de vaktiyle Başkan olması, hatta Padişah ve Halife olması teklif edilmiş ve Atatürk bunu keyfi bulup, şiddetli bir şekilde geri çevirmişti.
TAYYİP BEY, SAHAYA ÇIKIYOR
Edinilen bilgilere göre, yeni Anayasayı bahane edip, Tayyip Bayin Başkanlık için çok yakında meydanlara çıkacağı söyleniyor.
Anayasa, bizim için yeterli. Önemli bir kısmını zaten kendileri değiştirdi. Anayasa, 12 Eylül Anayasası olmaktan çoktan çıktı bile.
Halk, artık bu zokayı yutmamalı ve bu girişime meydan vermemelidir.
Başkanlık için o ne söylese, doğru değildir. Çünkü, Başkanlık bizim için asla gerekli değildir.
Kendisine “örtülü ödenek” bile çıkartan ve özel Saray yaptıran Tayyip Bay, daha ne istiyor ki?
Türkiye’ye Başkanlık değil, çok güçlü bir muhalefet lazım. Devlet Bahçeli gibi, iktidara payanda olan bir Muhalefet lideri ile bu işler olmuyor.
Kemal Kılıçdaroğlu gibi, partisine hakim olamayan bir liderden de, Muhalefet lideri olamaz.
Neredesin Ey Süleyman Demirel, neredesin Ey Bülent Ecevit ve ötekileri.
Türkiye’ye muhalefet lazım, muhalefet!
